Ένας blogger, που γνώρισα πρόσφατα, σύγκρινε τον άνθρωπο με παστίτσιο, με κρεμμύδι, με άτομο-σωματίδιο της φυσικής.
Εμένα μ’ αρέσει η αγκινάρα. Τρώω τα φύλλα της σιγά-σιγά σαν πασατέμπο κι όταν επιτέλους φτάσω στην καρδιά της, την απολαμβάνω σχεδόν με ευλάβεια.
Ο χωρόχρονος όμως στο Internet αλλάζει διαστάσεις, συρρικνώνεται, απλώνεται, διασκορπάται… Όλα γίνονται κάπως αλλιώς.
Κάπου στο Θερινό Ηλιοστάσιο ήρθε μέσα απ’ το PC μου το καλοκαίρι με την μορφή μιας περίεργης αγκινάρας. Είχε την καρδιά απ’ έξω και τα φύλλα από μέσα. Όλη της η ουσία ήταν εξίσου απλωμένη και στα φύλλα. Στα φύλλα που αργά-αργά της πρόσθεσε ο χρόνος, οι εμπειρίες, η ζωή.
Με την πρώτη ματιά είδα την καρδιά. Τώρα εξερευνώ ένα-ένα τα φύλλα της, το κάθε ένα έχει άλλη γεύση. Και η καρδιά μόνο τα δένει σ’ ένα σύνολο. Απ’ έξω προς τα μέσα.
Αυτή είναι η εμπειρία μου από το Internet. Μια ανάποδη αγκινάρα…
Υ.Γ. Αυτή είναι η ιστορία μου για το πάρτι του doncat. Την έκανα και post. Δεν ήθελα να γράψω σήμερα τίποτα άλλο…
σε μία ταινία κινουμένων σχεδίων ο Σρεκ ενα ogre λέει ότι τα orges είναι σαν τα κρεμμύδια και τον ρωτάει κάποιος:δηλαδή βρωμάνε;όχι έχουν επίπεδα.είσαι σίγουρος ότι είναι σαν κρεμμύδια;μήπως είναι σαν τούρτες και οι τούρτες έχουν επίπεδα.πολύ όμορφη η παρομοίωσή σου.ελπίζω να κερδίσεις αν και είμαι σίγουρος ότι δεν το έγραψες γιαυτό.
Όσο ξαναδιαβάζω την ανάποδη αγκινάρα σου, την βρίσκω όλο και καλύτερη. Γράφεις πολύ καλά· θα σε φάνε λάχανο όμως οι εφετζήδες της γραφής… 🙂
maxim glendower, όχι, δεν τό ‘γραψα γι’ αυτό… σ’ ευχαριστώ πολύ.
mariosp, σ’ ευχαριστώ κι εσένα πολύ. Θα με φας λάχανο, ε;
Moυ αρέσει πολύ η ιστορία σου.Ωραία η ιδέα του don.
Προσοχή γιατί μέσα στα φύλλα της αγκινάρας,βρίσκονται αριστοτεχνικά κρυμμένα καμιά φορά,σκουλήκια.Όταν τα τρως να κοιτάς καλά μέσα-μέσα πρώτα.Σου μιλάω εκ πείρας.Μου αρέσουν οι αγκινάρες,ιδιαίτερα αυτές που είναι τρυφερές(συμβαίνει την άνοιξη).Στις κατεψυγμένες έχει χαθεί η γεύση.
H αγκινάρα σου ήταν αριστούργημα και κάθε φορά στο διάβασμα μου φαίνεται και λίγο πιο σοβαρή… ΜΠΡΑΒΟ για τη σύλληψη, την υλοποίηση και το ύφος…
!!!!!
pixie & aphrodite, σας ευχαριστώ πολύ!
gitsaki, τώρα αυτό το λες κυριολεκτικά ή μεταφορικά άραγε; Ή και τα δυο;
Καλή η αγκινάρα αλλά αν σ’αρέσει τόσο
καλό θα είναι να δοκιμάσεις αγκινάρα
με τάγκάθια γλυκό κουταλιού την συνταγή θα βρείς στο http://www.eemikromanis.blogspot.com