Τελευταίως μου συμβαίνει κάτι κακό: η αναβλητικότητα μού δημιουργεί προβλήματα!
Χάνω ευκαιρίες, διότι προκύπτουν νέα δεδομένα και οι συνθήκες αλλάζουν άρδην.
Παράξενο πράγμα… μέχρι τώρα την έβγαζα λάδι…
Έχω μια φίλη, για την οποία έχουμε αποφασίσει, πως έχει έρθει στη ζωή, για να πάρει ένα και μοναδικό μάθημα: να μάθει να περιμένει. Η ίδια παραπονιέται: «Δεν μπορώ ν’ αλλάξω μάθημα; Δεν είναι στις Επιλογές;» Όχι, γλυκιά μου, είναι υποχρεωτικό και προαπαιτούμενο.
Εμένα, το αντίστοιχο μάθημα είναι μάλλον να κάνω τα πράγματα στην ώρα τους. Ή μήπως να μην είμαι τεμπέλα; Γαμώ την καντεμιά μου, γαμώ! Μου δώσανε μάθημα 2 τερμίνων!
Τίτλος λοιπόν Μαθήματος:
Θέματα Απειροστικής Αναβλητικότητος και Πραγματικής Οκνηρίας
(Πραγματικές Συναρτήσεις)
Και πώς βαριέμαι να το περάσω…
Πάω λίγο στο κυλικείο για κανά καφέ και ξανάρχομαι…
Αν πουν τίποτα σημαντικό, κρατήστε μου σημειώσεις, εντάξει; Μπάϊ!
Μην μπερδεύεις την αναβλητικότητα με την τεμπελιά. Άλλος για την αναβλητικότητα πάει στον ψυχίατρο (καλά μη τρομάζεις). Αυτό που λένε πάντως είναι ότι η αναβλητικότητα έχει σαν προαπαιτούμενο κάποιες άλυτες ψυχικές συγκρούσεις. Πρέπει λέει να λύσεις πρώτα αυτές και μετά.
Τρίχες λέω εγώ. Το καλύτερο φάρμακο για την αναβλητικότητα το έδωσε η Ούμα Θέρμαν στο Kill Bill. Στη σκηνή που συνερχόταν απ’ το κώμα της, πρώτα κούνησε τα δάκτυλα του ποδιού. Μετά το πόδι. Μετά το χέρι και σιγά σιγά σηκώθηκε. Κάνε κι εσύ το ίδιο. Πιάνει!!
Καλησπέρα! Η αναβλητικότητα, μέχρι ενός σημείου, είναι, πιστεύω, ανθρώπινη. Το θέμα είναι να μη μας δημιουργεί προβλήματα, γιατί στη ζωή η πορεία που χαράσσουμε καθορίζεται από την αποφασιστικότητα με την οποία προσεγγίζουμε τους στόχους μας.
Αν βλέπεις ότι πράγματι η κατάσταση προκαλεί προβλήματα, ξεκίνα από τα μικρότερα προβλήματα, και σιγά σιγά θα αντιμετωπίσεις δυναμικά και τα πιο μεγάλα. Πάντως μη νομίζεις πως είσαι η μόνη… Ακόμα κι ο Oscar Wilde είχε πει: ‘Ποτέ μην κάνεις σήμερα αυτό που μπορείς να κάνεις αύριο’. :))
Synas!!!! ΣΥΜΦΟΙΤΗΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ!!!!
Που ‘σαι ρε πτυχίο;!!(κατά το “σειρά”)
Αμα το πάρεις θέλω σημειώσεις!
Μιλάμε πρέπει να έχω ένα organizer τίγκα στις άλυτες ψυχικές συγκρούσεις!..
Kisses,
Eternal student.
glenn, καλά… πολύ μούφα αυτή η σκηνή (δεν ήταν κι η μόνη βέβαια)… μετά απο 4ετές κώμα, ξαναπερπατάς του Αγίου Π….ου…
Αυτό για τις άλυτες συγκρούσεις με προβλημάτισε χοντρά πάντως.
tulipa nera, καλώς ήλθες! Καλά, ο Όσκαρ Γουάιλντ είναι δικός μου! Δεν το συζητώ!
reactor, σε είχα κόψει εγώ εξ αρχής… Κάτι μου θύμιζε η φάτσα σου από πάντα…
Procrastination: better than intellectual castration. 😉
Έχετε ακούσει γιά την υποχρέωση στη τεμπελιά;
Ο Stavros P (isisdoros) είπε…
Έχετε ακούσει γιά την υποχρέωση στη τεμπελιά;
————
κάτι για δικαίωμα έχω ακουστά.
😀
ο Λαφάργκ το έγραψε για να γίνει μετέπειτα το ευαγγέλιο του ΠΑΣΟΚ.
Κι αυτός σοσιαλιστής ήταν…
Γεράσιμε, λες, ε; Όμως, αν το παρακάνεις, ευνουχίζεις τη ζωή σου…
Καλώς τον Σταύρο! Πού ήσουν εσύ χαμένος; Έκοβες βόλτες με την κόκκινη αγαπημένη; Λοιπόν, καλά το λες… υποχρέωση… το δικαίωμα είναι ξεπερασμένο αίτημα!
giasafox, η κόρη μου η σοσιαλίστρια! Ναι… αυτό… είναι πολιτικοί οι λόγοι της τεμπελιάς μου!
Τι να πουν μωρέ; Λείψε όσο θέλεις…
Synas
το σχόλιο με το ΠΑΣΟΚ προφανώς δεν είχε να κάνει με εσένα
(με τη λέξη “τεμπελιά” συνειρμικά σκέφτηκα το ΧΑΣΟΚ, δεν ξέρω γιατί!)
Ασε που και ‘γω είμαι τεμπέλης παιδιόθεν (στον κόσμο λέω “οκνηρός” διότι το “τεμπέλης” δεν είναι εύηχο – αυτό το “μπ” μου τη σπάει)
παρόλο που δεν το ψηφίζω
Α, θέλω την αποψή σου σ’ αυτό ΕΔΩ
Βαριέμαι να κρατάω σημειώσεις…να στα ηχογραφήσω καλύτερα;
😉
ΥΓ Είναι του ζωδίου μας παιδί μου, μην το βασανίζεις!
synas αν είναι να ευνουχίσoυμε τη ζωή μας ας το κάνουμε τουλάχιστον εμείς: να μην αφήσουμε άλλους να το κάνουν.;-)
3 pad, στο τέλος όμως θα ξεχάσει ο κόσμος τη φάτσα μου… Και με ποιον θα κάνω εγώ παρέα μετά;
giasafox, το είδα το θέμα και χθες στο καινούριο σου μπλογκ. Θα σχολιάσω εκεί.
an-lu, η μάνα μου, που είναι κι αυτή Ζυγός, ουδεμία σχέση!
gerasimos, ακέραιοι δηλ. δε μένουμε με καμία Παναγία, ε;