(Γοργόνες, πλάσματα ονειρικά, ονειροπόλα κι άχρηστα…)
Αν τα σπρώχνεις και τα ζορίζεις
και τα περιμένεις για πολύ,
χάνουν την ομορφιά τους. Μαραίνονται.
Γίνονται άνοστα και στο τέλος περιττά.
Κι ανεπιθύμητα…
Αλλιώς θα προσπεράσει…
Καληνύχτα, όνειρό μου…
Τά ‘χω αφήσει όλα πίσω.
Ακόμα και τον εαυτό μου…
Χάνουν πράγματι την ομορφιά τους, ειδικά όταν τα περιμένεις για πολύ. Ή μάλλον όχι την ομορφιά τους, αλλά την αξία τους
Άσχετο:είδα την …αποκαθήλωσή μου.
Ελπίζω να μη σημαίνει αυτό κάτι.
Με αγάπη πάντα κι εκτίμηση…
3 parties a day, ε, ναι…
teiresias, καλά… δες τώρα και τη διπλή επανακαθήλωσή σου…
Ετεροχρονισμένο σχόλιο στο χθεσινό σου, που το είδα απόψε: μού άρεσε, ήταν έντιμο και θαρραλέο.
Ασε που χάνεις και την υπομονή σου στο τέλος synουλα άν περιμένεις για πολύ.Ας περιμένουν οι άλλοι.Σταμάτησες δηλαδή να περιμένεις κάτι;
dodos, δεν ήταν αυτός ο σκοπός… σας έχω αγαπήσει εδώ μέσα… στεναχωρήθηκα…
pixie, πολλά… το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο…
Και εμείς σε αγαπήσαμε πιστεψέ με.Δεν ξέρω αλλά συμβαίνει ένα δέσιμο, μια βαθύτερη επικοινωνία που την παρατηρείς να εξελίσσετε στον χρόνο.Δεν το περίμενα αυτό…
pixie, ναι, έτσι είναι… όμως υπάρχει κι ένα αλλά… στο επόμενο post…