Επιλογή Σελίδας

Είμαστε fractals;

από | Μάι 25, 2007 | Χωρίς κατηγορία

Στα όνειρα βλέπουμε σύμβολα. Τον κόσμο κωδικοποιημένο.
Όλα έχουν εξηγηθεί. Τάχα. Κι όλα είναι προσωπικά, ατομικά.
Όμως εγώ καμιά φορά διαβάζω. Και βρίσκω τις εικόνες μου δοσμένες από άλλους.
Τις βρίσκω σε μύθους προαιώνιους, τις βρίσκω σε ποιήματα, σε ζωγραφιές, ή ακόμα και σε επιστημονικές αλήθειες, που ποτέ δεν είχα ξανακούσει ως την ώρα του ονείρου.
Την αίσθηση αυτή την είχα από μικρή. Με τα χρόνια δυναμώνει.
Δεν ξέρουμε μονάχα όσα έχουμε μάθει. Ξέρουμε κι άλλα.
Ίσως να έχουμε όλην την γνώση του σύμπαντος γραμμένη στα κύτταρά μας.
Ίσως να είμαστε ένα μικρό, ολοκληρωμένο σύμπαν ο κάθε ένας από ‘μάς.
Και δεν το λέω ποιητικά. Το λέω κυριολεκτικά.
Εξάλλου σε ηλικία, που η υποψία τούτη είχε πια μέσα μου εδραιωθεί, διάβασα και για τα fractals. Τώρα πια είμαι σχεδόν πεπεισμένη γι’ αυτήν τη θεωρία και θέλω να τη μοιραστώ…
Και να τη συζητήσω…

Υ.Γ. Για όποιον τυχόν δεν έχει ξανακούσει για τα fractals, αντιγράφω την πρώτη παράγραφο από τη Wikipedia:

Με τον διεθνή όρο φράκταλ (fractal, ελλ. μορφοκλασματικό σύνολο) στα Μαθηματικά, τη Φυσική αλλά και σε πολλές επιστήμες ονομάζεται ένα γεωμετρικό σχήμα που επαναλαμβάνεται αυτούσιο σε άπειρο βαθμό μεγέθυνσης, κι έτσι συχνά αναφέρεται σαν “απείρως περίπλοκο”. Το φράκταλ παρουσιάζεται ως “μαγική εικόνα” που όσες φορές και να μεγεθυνθεί οποιοδήποτε τμήμα του θα συνεχίζει να παρουσιάζει ένα εξίσου περίπλοκο σχέδιο με μερική ή ολική επανάληψη του αρχικού.

Υ.Γ. 2
Τρεις φίλοι εμπνεύστηκαν από τα fractals, ο καθένας με τον τρόπο του.
Δεν είναι υπέροχο;
le-codex-de-constantin-xenakis (dawkinson)
Τα παράθυρα (doratsirka)
Θεωρία του χάους (zero)

31 Σχόλια

  1. 3 parties a day

    Καταπληκτικό θέμα.
    Θα παρακολουθήσω με μεγάλο ενδιαφέρον τη σχετική συζήτηση, την οποία την αφήνω για πιο ορθολογιστικά πνεύματα απ’ ό,τι το δικό μου.

    Απάντηση
  2. par...alogos

    Είναι παντού.
    Μια νιφάδα χιονιού, ένα δέντρο, κτλ κτλ

    Ας δούμε τι μπορούμε να πούμε για την βαριά θεωρία χάους…
    [θα επανέλθω…ελπίζω]

    Απάντηση
  3. Ανώνυμος

    αχμ…που το είδα, που το διάβασα…για το επαναλαμβανόμενο μοτίβο της σπείρας. Δώστε μια χείρα βοηθείας γιατί αυτό μου φαίνεται ιδιαίτερα γνωστό. Ανάθεμα τη ζέστη μου και την κούρασή μου!

    Απάντηση
  4. athanasia

    Μου αρέσει πολύ το The Windmills of Your Mind (μουσική και στίχοι, για τον τρόπο που θυμόμαστε):

    Like a circle in a spiral
    Like a wheel within a wheel
    Never ending or beginning,
    On an ever spinning wheel
    As the images unwind
    Like the circle that you find
    In the windmills of your mind

    Pictures hanging in a hallway
    And the fragment of this song
    Half remembered names and faces
    But to whom do they belong
    When you knew that it was over
    Were you suddenly aware
    That the autumn leaves were turning
    To the color of her hair

    Απάντηση
  5. Giasafox

    Το φαινόμενο του ατέρμονος κοχλία, μουσικά περιγεγραμμένο, γενικά:

    Ολα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν…

    Και ειδικά (κατά τόπον):

    Περνά ο καιρός και χάνεται,
    τίποτα δεν αλλάζει,
    πάντα στην ίδια ανάμνηση
    ο νους κατασταλάζει.

    Υ.Γ. Αθανασία, τίνος συγκροτήματος τραγούδι είναι αυτό; (ωραίοι στίχοι)

    Απάντηση
  6. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    3 pad, για να δούμε…

    par…aloge, περιμένω…

    doratsirka, η σπείρα είναι το αγαπημένο μου σχήμα… Θεωρώ, πως είναι το σχήμα της ζωής & της εξέλιξης για την ακρίβεια…

    athanasia, κι εμένα μ’ αρέσει αυτό το κομμάτι.

    giasafox, αυτό το τραγούδι, που αναφέρει η Αθανασία, ήταν το μουσικό θέμα της ταινίας “Υπόθεση Τόμας Κράουν”. Η πρώτη εκτέλεση -και η καλύτερη κατά τη γνώμη μου- έγινε από έναν άγνωστο τραγουδιστή. Μετά το είπαν πάααρα πολλοί, μεταξύ των οποίων και ο Στινγκ. Το έχω ξαναβάλει σε παλαιότερο ποστ, γι’ αυτο και δεν το βάζω τώρα.
    Όσο για το σχόλιό σου, ναι… έτσι είναι. Όμως είμαστε όλοι αντίγραφα του όλου;

    Απάντηση
  7. athanasia

    @Giasafox

    Το The Windmills of Your Mind είναι το τραγούδι των τίτλων από την ταινία The Thomas Crown Affair (Steve McQueen-Faye Dunaway)- μουσική Michel Legrand. Υπάρχει το οriginal soundtrack.

    Δεν θυμάμαι ποιός τραγουδά στην ταινία, αλλά είναι -για μένα- η ωραιότερη εκτέλεση, μη “συναισθηματική”, στακάτη και κάπως “αγχώδης”.

    Το έχει πει και η Alison Moyet – καλή αλλά πιό “συναισθηματική” απ’ όσο θα ήθελα, το έχει πει και η Kiri Te Kanawa – θεϊκή φωνή, αλλά η εκτέλεση είναι, κατά τη γνώμη μου, πολύ “τεχνική” γι’ αυτό το τραγούδι.

    Απάντηση
  8. gerasimos

    Τη θεωρία της ανάμνησης – της ‘ξεχασμένης’ γνώσης που ξυπνά και αναδύεται με την αρμόζουσα μαιευτική δεινότητα, ακόμα και στον τελευταίο σκλάβο – ξεδιπλώνει κι ο Πλάτων στον διάλογο ‘Μένων’.

    Απάντηση
  9. Dawkinson

    τέλειο.
    ναι. το πιστεύω. είμαι εσύ και είσαι εγώ και είμαστε φράκταλς μιας μεγαλύτερης συνειδητότητας. όπως τα ορατά μοτίβα και η δομή της επαναλαμβανόμενης λογικής στη φύση, πιστεύω ακράδαντα ότι η ίδια επαναλαμβανόμενη λιγική ισχύει και σε άλλα επίπεδα, ενεργειακά και μη ορατα.(όχι δεν έχω πάρει τίποτα ακόμα. δεν πίνω το απόγευμα)

    Απάντηση
  10. Giasafox

    Synas και Αθανασία ευχαριστώ.
    Θα το ψάξω.

    Οσο για το θέμα των fractals, “πάντα επανάληψης γεννήματα εισίν”: από τη διπλή έλικα του DNA, ως την κίνηση των πλανητών ενός ηλιακού συστήματος.
    Επανάληψη και μάλιστα με συγκεκριμένη περίοδο στις πιο πολλές φορες.
    Στη φύση τα περισσότερα σχήματα προκύπτουν από την επανάληψη σε διαφορετικές κλίμακες και γωνίες του ίδιου βασικού σχήματος (fractals), δηλαδή επανάληψη επαναλαμβανόμενων αλληλουχιών.

    Νομίζω ότι η έννοια του οικοδομήματος (ιδεολογικού, υλικού, κτλ.) συνδέεται άμεσα με την έννοια των fractals.

    Απάντηση
  11. s_k

    απο τις αγαπημενες μου λεξεις.

    Απάντηση
  12. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    athanasia, συμφωνούμε και στην επιλογή της καλύτερης εκτέλεσης, ε; Ναι… είναι αυτή η αρχή ιδίως, η ασθματική… η “αγχώδης”…

    gerasime, είδα χθες στο όνειρό μου για κάτι, που υποτίθεται, πως είχα ξεχάσει… Κάτι που δεν επιτρεπόταν -λέει- να έχω ξεχάσει, κι όμως… Ξεχνάμε τόσα πολλά… Είμαστε όμως μάλλον έτσι φτιαγμένοι. Ίσως σε κάτι να χρησιμεύει αυτό…

    dawk, μάλλον κάποιος εξελιγμένος νους έβγαλε εκείνο το “κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση”, μόνο που τό ‘κανε μετά θρησκεία…

    giasafox, αυτά τα μαθηματικο-μουσικά μυαλά πάντα με γοήτευαν… Ξέρουν τόσα, κι όλα τα κάνουν να φαίνονται απλά… Σα να είναι αυτονόητα… Σα να ξέρουν μέσα τους τα πράγματα μ’ εναν τρόπο ενορατικό… Και το σημαντικότερο απ’ την άλλη; Τα βασικά όντως τα ξέρουν. Τα έχουν διδαχθεί, τα έχουν ενσωματώσει στον τρόπο σκέψης τους. Δεν τα κατεβάζουν απ’ την κούτρα τους…

    fuzzy, εσύ είσαι κρυφή αξία…

    Απάντηση
  13. Ανώνυμος

    kalio arga para pote, twra anakalypsate ta fractals?

    Απάντηση
  14. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    “Εξάλλου σε ηλικία, που η υποψία τούτη είχε πια μέσα μου εδραιωθεί, διάβασα και για τα fractals”.

    Ανώνυμο, πάντως δεν προσεγγίζουν έτσι επιθετικά τους καθυστερημένους…

    Απάντηση
  15. gerasimos

    Τώρα που το θυμήθηκα: νομίζω υπάρχει και ένας κλάδος των μαθηματικών, η τοπογραφία, όπου σχήματα που θεωρούνται πολύ διαφορετικά μεταξύ τους στην ευκλείδια γεωμετρία (όπως πχ ο κύκλος και το τετράγωνο) θεωρούνται απλά διαφορετικές μορφές ενός και του αυτού σχήματος.

    Απάντηση
  16. Ανώνυμος

    Τελικά αν το αλτσχάϊμέρ μου κρύφτηκε για λίγο στη σκιά της μνήμης ίσως και να ήταν στο “π” του Αρονόφσκι(?)…

    Απάντηση
  17. zero

    Windmills of Your Mind.

    Dusty Springfield.

    ζερο.

    Απάντηση
  18. mariospi

    Είμαστε.

    Απάντηση
  19. zero

    Αα …ξεχασα…
    Καταπληκτικο ποστ!

    ζερο.

    Απάντηση
  20. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    gerasimos, μήπως εννοείς τοπολογία;

    doratsirka, μου άρεσε αυτή η ταινία πολύ.

    zero, thanks a lot! Περιμένω με αγωνία το δικό σου ποστ για το θέμα.

    mariosp, ναι, είμαστε… παράλληλα σύμπαντα…

    Απάντηση
  21. mary

    κι εγώ πιστεύω πως έχουμε όλη τη γνώση μέσα μας σαν βασικό υλικό, αλλά η εφαρμογή είναι διαφορετική στον καθένα.

    κανένα μπισκοτάκι της μαμάς δεν είναι το ίδιο 🙂

    (βιομηχανοποιημένα μπισκοτάκια αποκλείονται!)

    Απάντηση
  22. mary

    χμμ.. το παράλληλα σύμπαντα με καλύπτει :))

    Απάντηση
  23. Ανώνυμος

    synas υπήρξε η σκέψη σου η έμπνευσή μου για το σημερινό μου ποστ. Ελπίζω να μου επιτρέπεις να στο αφιερώσω.

    Απάντηση
  24. gerasimos

    Τοπολογία, ναι.

    Απάντηση
  25. Giasafox

    synas σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, μάλλον τα παραλέτε.
    😀

    Απάντηση
  26. elen

    κοκκινήστε με παρακαλώ και αμ σορρυ φορ δε ντιλει 🙂

    Απάντηση
  27. ONOMATODOSIA

    δυσκολο θεμα,ενδιαφερων ομως…

    Απάντηση
  28. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    mary, σωστά… τα υλικά όμως είναι ίδια.

    doratsirka, σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ. Το είχα διαβάσει ήδη! Είναι υπέροχο.

    gerasime, ναι…

    giasafox, μπορεί ναι, μπορεί και όχι…

    elen, έτοιμη!

    onomatodosia, η επιστήμη είναι εν γένει δύσκολη και ενδιαφέρουσα… Το ίδιο κι η φιλοσοφία.

    Απάντηση
  29. ladybug

    Κι εγώ πιστεύω πως είμαστε.

    Πολύ ωραίο ποστ, πολύ ενδιαφέρον θέμα.

    Απάντηση
  30. γιωργος

    Αν μπορείς κράτα με ενήμερο…Νόμιζα ότι ήταν τρελή μου ιδέα…

    Απάντηση
  31. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    ladybug, σ’ ευχαριστώ.

    axenbax, μόλις λάβω οποιαδήποτε καινούρια πληροφορία επί του θέματος, θα σε ειδοποιήσω!

    Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί

Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...

Μια παράξενη πλάνη

Μια παράξενη πλάνη

Η ομορφιά περνά μέσα απ’ το χρόνο αγνοώντας τις παρεμβάσεις του. Η ομορφιά δεν φέρει καρπούς, ούτε αναπαράγει τον εαυτό της. Είναι αιώνια.

Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου

Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου

Όλοι επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια στους αιώνες των αιώνων. Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου και ο τρόπος που τα παρουσιάζεις.

Πήγε όντως το 2020 χαμένο;

Πήγε όντως το 2020 χαμένο;

Για μένα και για πολλούς άλλους, το 2020 υπήρξε ιδιαιτέρως δημιουργικό. Όταν σου χαλάνε την καθημερινότητα, μπορείς να κάνεις πολλά άλλα.

Subscribe to Our Newsletter

Daily Inspirational Thoughts in your Inbox!

Pin It on Pinterest