Μια παράξενη πλάνη
Η ομορφιά περνά μέσα απ’ το χρόνο αγνοώντας τις παρεμβάσεις του. Η ομορφιά δεν φέρει καρπούς, ούτε αναπαράγει τον εαυτό της. Είναι αιώνια.
Η ομορφιά περνά μέσα απ’ το χρόνο αγνοώντας τις παρεμβάσεις του. Η ομορφιά δεν φέρει καρπούς, ούτε αναπαράγει τον εαυτό της. Είναι αιώνια.
«Πρέπει να βγεις από τούτο τον ύπνο· τούτο το μαστιγωμένο δέρμα.» Γ. Σεφέρης, 3 κρυφά ποιήματα, Θερινό Ηλιοστάσι
Ό,τι δημιουργείς να το παραχωρείς.
Ό,τι συσσωρεύεις να το εκτονώνεις.
Ό,τι παίρνεις να το δίνεις.
Να μένεις στο τέλος της ημέρας
άδειος,
αρχάριος,
γυμνός,
όπως όταν γεννήθηκες.
Μέσα απ’ του αύριο
τις χαραμάδες
-να ήδη!- λάμπει
η νέα μου ημέρα.
Τώρα πια ασφυκτιάς μέσα στο πνιγηρό απομεσήμερο, ζωσμένος όλα σου τα όχι κι όλα εκείνα σου τα μουδιασμένα ναι.