Το καλοκαίρι μας αφήνει με γεύση καμένης σάρκας στο στόμα.
Χρειαζόμαστε νερό…
Όμως στην μεσόγεια κλεψύδρα, θέλουν να ρέει άμμος.
Ψυχανεμίσματα λοιπόν:
Ποιος θα κρατάει την υδρία του μέλλοντος;
Α, ξέχασα:
Καλημέρα! Καλή εβδομάδα!
Καλή επιστροφή! Καλή συνέχεια!
Καλώς σας ξαναβρίσκω!
Καλώς ήρθες λοιπόν!!!
Μας έλειψες…
par…aloge, καλώς σας βρήκα! Και με το καλημέρα είπα κι εγώ τον παραλογισμό μου… Φλασάκι… Δεν καταστρέφουν, λέει η λογική τους φυσικούς πόρους, παρά κοιτάζουν να τους ελέγχουν και να τους εκμεταλλεύονται… Δεν ξέρω… Εμένα μου φαίνεται, πως ο παραλογισμός είναι διάχυτος…
teiresia, κι εμένα μου λείψατε… πολύ! Ελπίζω να μπορέσεις να ξεπεράσεις την δική σου, προσωπική απώλεια όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα και πιο δημιουργικά…
Welcome back… από το εξοχικό blog!
Καλώς ήρθες 🙂
ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ ΑΛΣΟΥΣ ΒΕΪΚΟΥ ΣΤΟ ΓΑΛΑΤΣΙ
Καλώς ήρθες!
Μας έλειψες!
Χαίρομαι πολύ που επέστρεψες!!!!
Καλώς όρισες
Ήδη η κλεψύδρα μας γεμίζει άμμο, κόκκο κόκκο, να δω πότε θα το καταλάβουμε…
μάλλον όταν θα αρχίσουμε να βλέπουμε ένα δάσος και να είναι φάτα μοργκάνα…
Άγγελε & Σίντυ,
confused & doctor,
Ρανιούλα & Ζωή,
σας ευχαριστώ πολύ-πολύ για την υποδοχή, σας χαιρετώ και σας φιλώ όλους!
Καλό μας φθινόπωρο!