Όσο πιο δειλός και φοβιτσιάρης είσαι
και όσο πιο ανήμπορος
νιώθεις μες στη ζωή σου,
βαθιά υποταγμένος
στις τάχα τυχαίες συνθήκες της
που μέσα σου
κι ας μην το παραδέχεσαι
τις αποδέχεσαι ως μοίρα,
τόσο φωνάζεις κι “επαναστατείς”
με λάβαρο τη γκρίνια σου
και τόσο σου φταίν’ πάντα οι άλλοι.
Και μην βιαστείς
στην ευκολία τη μεγάλη σου
να ξαναπέσεις·
πως όλοι όσοι στα λέν’ αυτά
τα “κομφορμιστικά”
είναι γιατί είναι βολεμένοι,
γιατί αν μια καλύτερη ματιά τους ρίξεις
θα πρέπει να αναγνωρίσεις
πως είναι αυτοί
που κάθε μέρα προσπαθούν
σε όλα να αντισταθούν
και όλα να τα αντικαταστήσουν
με οράματα δικά τους.
Κι εντέλει είναι αυτοί
που μέσα στην ψυχή
βαθιά ζηλεύεις.
ekstra liberal