Η ζωή σου σού φορέθηκε καπέλο,
γιατί τάχατες αυτό ταίριαζε
στην κεφαλή σου
στην κεφαλή σου
και σ’ έψησαν να το πάρεις
και μάλιστα να το πληρώσεις!
Κι ύστερα σου ζητάνε και τα ρέστα,
που σου σκίστηκε…
μα αφού ήταν
τύπου μέγγενης·
λίγο έλειψε να εκραγεί εκ βαθέων το κρανίο.
τύπου μέγγενης·
λίγο έλειψε να εκραγεί εκ βαθέων το κρανίο.
Και όχι τίποτα άλλο,
αλλά το μυαλό λεκιάζει
και πάλι θα σού ‘βαζε
χέρι η μάνα σου ή η πεθερά σου
χέρι η μάνα σου ή η πεθερά σου
ή και οι φίλοι σου στην τελική,
πως τους χαλάς τα πράγματα.
Και τώρα το φοράς έτσι μισό,
λίγο έξω-λίγο μέσα
και προχωράς
λες κι όλα είναι εντάξει, μία χαρά,
λες κι όλα είναι εντάξει, μία χαρά,
όπως προβλέπει ο νόμος.
Έτσι κι αλλιώς
κι οι γύρω σου παρόμοια τα φοράνε
τα δικά τους
τα καπέλα…
τα καπέλα…
Όλοι στην τρίχα.
0 Σχόλια