τα σύννεφα της συρρίκνωσης.
Εξατμίζονται οι επιλογές,
συσσωρεύονται οι ματαιώσεις
και σχηματίζουν εκείνες τις απειλητικές
γκρίζες μάζες της θλίψης.
Περιμένεις υπομονετικά
ή προκαλείς ενεργά
τη σύγκρουση…
Να βρέξει επιτέλους,
να καθαρίσει το μισερό τοπίο.
Ν’ αλλάξει κάτι, βρε αδελφέ…
Έχουμε ακόμα χειμώνα μπροστά μας…
http://www.youtube.com/watch?v=rwSY0623XlI
Μαζεύτηκαν τα σύννεφα και θα 'χουμε βροχούλα
αλήθεια σας το λέω, το είπε κι η Πετρούλα
γι αυτό μην ξεμυτίσετε, μην πάτε σε πορείες
γιατί τα ΜΑΤ είναι κοντά, δε θέλουν απαρτίες.
an-lu, έτσι… φτιάξε με!
κανίβαλλε, γαμώ τους στίχους.
θα αλλάξει σίγουρα
Η υπομονή είναι μία από τις αρετές που συνοδεύεται από προυποθέσεις, βέβαια.
Αν την χρησιμοποιούμε, ως άλλοθι, για να υπομένουμε ζοφερές καταστάσεις,π.χ.
Τότε, η υπομονή, γίνεται δυσβάταχτη ανοχή. Μακριά.
Υπομονή σε ζοφερές καταστάσεις, που δεν αλλάζουν;
Όχι, με τίποτα!
– Αντέχουμε τα γκρίζα σύννεφα, μόνο, για λίγες μέρες.
– Ο ήλιος να έχει τον μεγαλύτερο χρόνο, στην ζωή μας.
Να βρέξει, να βρέξει.
Και αν τα σύννεφα δεν βιάζονται, τότε, εναντίον τους, με κάθε τρόπο.
Δεν ζούμε σε μισερά τοπία.
Αντιπαθώ, τα μισερά.
Καλή βδομάδα, synas.
Τα 'μαθες?
Ο καιρός χαλάει πάλι, μείωση θερμοκρασίας, χιόνια μπόλικα κλπ.
Δεν πιστεύεις? Για δες κι εδώ:
http://i704.photobucket.com/albums/ww47/kanivallos/GetAttachment.jpg
Πρόσθεσε και αυτό στο προηγούμενο λίνκ, που δεν ξέρω γιατί στην προηγούμενη ανάρτηση δεν το δέχτηκε (λογοκρισία) :))
GetAttachment.jpg