Επιλογή Σελίδας

Ανευθυνότητα

από | Δεκ 18, 2006 | Χωρίς κατηγορία

Κατηγορούμε ο ένας τον άλλον για τις δικές μας αμαρτίες, για τα δικά μας λάθη, για τις δικές μας ανασφάλειες και φόβους. Ίσως το κυρίαρχο στοιχείο αυτής της κοινωνίας που ζούμε να είναι η ανευθυνότητα. Η βαθιά, η καίρια, η εσωτερική ανευθυνότητα.

Μπορεί ν’ αναλαμβάνουμε projects και έργα τεράστια, δεν αναλαμβάνουμε όμως την ευθύνη των απλών, καθημερινών μας πράξεων, της σκέψης και της συμπεριφοράς μας απέναντι στον εαυτό μας και τον απέναντί μας.

Κρυβόμαστε πίσω από χιλιάδες χαζές δικαιολογίες, ταμπού, προκατασκευασμένες θεωρίες και ψυχαναλυτικές ασάφειες, προκειμένου να μην κοιτάξουμε κατάματα τις πληγές και τους φόβους μας.

Βλέπουμε μόνο την αντανάκλασή τους στα απορημένα μάτια των απέναντι, στα θυμωμένα μάτια, στα δακρυσμένα μάτια. Και λέμε μέσα μας, πως αυτοί ευθύνονται για τα βάσανά τους, ίσως έχουν κρυμμένη οργή ή πάσχουν από λανθάνουσα κατάθλιψη.

Ναι, έτσι θα είναι, όλοι φέρουμε μέρος της ευθύνης, όμως κανείς τελικά δεν την αναλαμβάνει. Όλοι απαιτούν απ’ τον άλλον να σεβαστεί τις ιδαιτερότητές τους, κανείς όμως δεν σέβεται τις ιδιαιτερότητες του άλλου. Και κυρίως κανείς δεν καταβάλλει την ελάχιστη προσπάθεια να διακρίνει μεταξύ ιδιαιτερότητας και βάναυσης καταπάτησης του κόσμου του άλλου. Ή ακόμα και του κόσμου του δικού του, του αληθινού και όχι του φαντασιακά πλασμένου.

Μοναδική μας «άμυνα» η ψυχική απομάκρυνση -απ’ τον εαυτό μας και απ’ τους άλλους. Μοναδική μας «λύση» να ελαχιστοποιήσουμε σημειακά, συμπτωματικά τις ασυνείδητες επιθέσεις, εσωτερικές και εξωτερικές. Επί της ουσίας, λόγος κανείς… Κανείς δεν φέρει ευθύνη. Και οι πληγές βαθαίνουν, η μοναξιά μεγαλώνει, ο φόβος γιγαντώνεται κι η λέξη ευθύνη έχει θέση μόνο απέναντι στους «αφέντες», τα παιδιά, τους ανήμπορους και τους αναξιοπαθούντες. Σχεδόν επιβεβλημένη.

Κι εκεί με φειδώ βέβαια… μην το παρακάνουμε κιόλας! Έχουμε κι εμείς τα προβλήματά μας…

8 Σχόλια

  1. ladybug

    Από παντού ακούγεται “εγώ πάντως δε φταίω”.

    Απάντηση
  2. Eleni63

    Ομολογώ πως δεν το κατάλαβα καλά το νόημα. Θα μπορούσες να γίνεις κάπως σαφέστερος?

    Απάντηση
  3. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    ladybug, όχι! Κανείς δεν φταίει! Ποτέ!

    eleni63, κοίτα… σαφέστερος δεν θα μπορούσα να γίνω… Σαφέστερη, ίσως…

    Απάντηση
  4. Alkyoni

    διάβασε αν θες το σχόλιό μου στο προηγούμενο ποστ της ορέλιας και τα σχόλιά μου στον αστεροϊδή και μετά πες μου γι ανευθυνότητα…
    😐
    σε φιλώ

    Απάντηση
  5. Alkyoni

    λάθος το σχόλιό μου στην ορέλια ειναι στο ποστ
    ” διαλογος με την ποιητρια “

    Απάντηση
  6. maxim glendower

    ένας καθηγητής μου είχε πει το καταπληκτικό.αν πας σε μία δημόσια υπηρεσία και ρωτήσεις ποιος είναι ο υπεύθυνος κανείς δεν θα απαντήσει.άρα λέει η επόμενη ερώτηση που πρέπει να κάνουμε είναι συγνώμη αλλά είστε όλοι ανεύθυνοι;

    Απάντηση
  7. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    alkyoni, ναι, κάποια στιγμή λες “Enough is enough”…

    maxim glendower, αμ τι είναι;

    Απάντηση
  8. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    Boys Don’t Cry – The Cure

    I would say I’m sorry
    If I thought that it would change your mind
    But I know that this time
    I’ve said too much
    Been too unkind

    (refrain)
    I try to laugh about it
    Cover it all up with lies
    I try and
    Laugh about it
    Hiding the tears in my eyes
    ’cause boys don’t cry
    Boys don’t cry

    I would break down at your feet
    And beg forgiveness
    Plead with you
    But I know that
    It’s too late
    And now there’s nothing I can do

    (refrain)

    I would tell you
    That I loved you
    If I thought that you would stay
    But I know that it’s no use
    That you’ve already
    Gone away

    Misjudged your limits
    Pushed you too far
    Took you for granted
    I thought that you needed me more

    Now I would do most anything
    To get you back by my side

    (refrain)

    Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί

Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...

Μια παράξενη πλάνη

Μια παράξενη πλάνη

Η ομορφιά περνά μέσα απ’ το χρόνο αγνοώντας τις παρεμβάσεις του. Η ομορφιά δεν φέρει καρπούς, ούτε αναπαράγει τον εαυτό της. Είναι αιώνια.

Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου

Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου

Όλοι επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια στους αιώνες των αιώνων. Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου και ο τρόπος που τα παρουσιάζεις.

Subscribe to Our Newsletter

Daily Inspirational Thoughts in your Inbox!

Pin It on Pinterest