Η ψυχή μου ρούχο καλοκαιρινό, ελαφριά κι ανοιχτόχρωμη.
Την έβγαλα έξω στη βροχή και την έκανα μπουγάδα.
Να φύγουν οι μυρωδιές των τελευταίων μηνών.
Έχει φάει πολλές μπουγάδες όλ’ αυτά τα χρόνια.
Είναι από γερή στόφα όμως. Βαστάει.
Μπορεί να έχει μπει λίγο απ’ τα πολλά πλυσίματα,
μπορεί να έχει ξεφτίσει λίγο στις άκρες, αλλά βαστάει.
Τη σιδέρωσα και την έβαλα προσεχτικά στη ντουλάπα.
Δεν θα τη φοράω μέσα απ’ το πουλόβερ, για να μην κρυώνω.
Ούτε τις νύχτες εν είδει πυτζάμας για να κοιμάμαι.
Έτσι θα χαλάσει.
Την άνοιξη πάλι. Ο χειμώνας δεν της πάει…
Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί
Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...
Eξαιρετικό ποστ synas, μπράβο.
Λίγα λόγια, πολύ ουσία.
Επί τη ευκαιρία, να σου πω ότι το blog σου το βρίσκω εξαιρετικό – αν είχα favorites στο δικό μου, θα σε είχα μέσα.
Είναι μίνιμαλ (πολύ βασικό!), έχει ουσία, δεν έχει έπαρση (πάρα πολύ βασικό), πατάει στη γη και μια στο τόσο απογειώνεται.
Βαριέμαι τα λόγια τα κενά, την ακατάσχετη μπουρδολογία και εδώ δεν την έχω βρει ποτέ.
Χαίρομαι που η ψυχή σου είναι καλοκαιρινή.
Κάνει καλό σε σένα, αλλά και σε μας.
Καλό φθινόπωρο λοιπόν!
Εν αναμονή της εαρινής ψυχής….
και πως θα γράφεις; Με το παλτο θα ιδρωνεις , γυμνή θα πουντιάσεις.
andy, σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια! Μου έδωσες μεγάλη χαρά με το σχόλιό σου, γιατί σε εκτιμώ πολύ. Και είχα την εντύπωση, πως δεν με «πολυπήγαινες»…
an-lu, καλό φινόπωρο και σ’ εσένα!
Lex_Luthor06, έχω ολόκληρη γκαρνταρόμπα χειμερίας νάρκης…
Καλά ο andy dufresne μόλις ανακάλυψε την πυρίτιδα…
Ελπίζω να την σιδέρωσες με ατμοσίδερο!!! γιατί με παλιό έτσι και ξεχαστείς στον υπολογιστή πάει την έκαψες .
Dear synas,
δεν είναι αληθές ότι “δεν σε πήγαινα”, από που το συμπέρανες;
Το καινούργιο για μένα ήταν το ΠΟΣΟ καλά γράφεις, γράφεις πολύ καλά.
Αυτό δεν είχα παρατηρήσει.
Δεν γράφω εύκολα καλά λόγια, περιδιαβαίνω πολλά blog, σε πολύ λίγα μένω.
kolassas,
ελπίζω να προλαβαίνω να γλυτώσω τον Καιάδα.
Καλό φθινόπωρο, synas!!!
Να την αερίζεις πότε πότε…κάνει καλό, απ’ ότι μου είπαν!
🙂
kolassas, άστα… δεν την έκαψα, αλλά έμεινε ψιλοτσαλακωμένη, γαμώτο…
andy, δεν ξέρω… έτσι νόμιζα. Σ’ ευχαριστώ πολύ και πάλι. Είναι πολύ ωραίο ν’ ακούς καλά λόγια από κάποιον, που ξέρει να γράφει τόσο ωραία…
artanis, καλό φθινόπωρο! Αν βρω αέρα, θα την αερίσω, στο υπόσχομαι…
synas said:…μπορεί να έχει ξεφτίσει λίγο στις άκρες…
Εφόσον έχει ξεφτίσει στην άκρη ασφαλώς θα έχει χαθεί η ούγια και δεν θα ξέρεις τι μάρκα είναι.
andy dufresne said:..ελπίζω να προλαβαίνω να γλυτώσω τον Καιάδα.
θα μπω στο blog σου να ρίξω μια ματιά και μετά θα αποφασίσω.
Και βρέχει σήμερα τόσο πολύ…
Η πρώτη μελαγχολία του φθινοπώρου.
Πολύ όμορφο κείμενο, απ’ τα καλύτερά σου- μέχρι τώρα, δηλαδή.
Γιατί θα γράψεις και άλλα ποιήματα (sic), νομίζω…
Όμορφο. «Κλειστό». Θα μου επιτρέψεις, όμως: έχουν και οι χειμωνιάτικες ψυχές τις χάρες τους.
kolassas, …
pixie, καταρρακτωδώς…
dodos, η θλίψη, που λέγαμε…
mariosp, δεν αμφιβάλλω καθόλου. Γοητευτικότατες θα τις έλεγα…
Τι να προσφέρω τώρα, παρά ένα ευχαριστώ!
g help me, παρακαλώ, τίποτα, αλλά… γιατί ευχαριστείς;;
Για το κείμενο…
g help me, εγώ σ’ ευχαριστώ μέσα απ’ την καρδιά μου.