Υβρίδια, συναισθήματα μπασταρδεμένα
γεννιούνται κάθε ώρα και στιγμή:
η ανάγκη εκδίκησης μπλέκει με τη φιλοδοξία,
η μοναξιά με την επιθυμία,
το αίσθημα της ανημπόριας με οργή κι αδιαφορία.
Βάση όμως όλων -τέλος κι αρχή- η λύπη.
Η λύπη για κάθετί το ζωντανό,
μιας κι η πορεία είναι προκαθορισμένη.
Τα κύτταρα έχουν συνείδηση·
δεν απαιτεί ευφυΐα νοητική
να δεις πως όλο και ευκολότερα κουράζεσαι,
ή πως σε τρώει το δέρμα σου, ξεραίνεται, πληγιάζει.
Εξάλλου ο πόνος είναι πάντα εκεί να σε ενημερώνει.
Κι αργά -μεθοδικά- να σε εξημερώνει.
Το δεν ξέρω είναι ένα, το ξέρω είναι πολλά
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία από το να μην πραγματώνεις τις δυνατότητές σου –αυτό αποτελεί προδοσία του ίδιου σου του εαυτού.
Τα κύτταρα έχουν συνείδηση. Εμείς; Αχ, αυτή η μοναξιά που μας κλείνει σε τοίχους…
– "..κι η πορεία είναι προκαθορισμένη."
– "Εξάλλου ο πόνος είναι πάντα εκεί να σε ενημερώνει.
– Κι αργά -μεθοδικά- να σε εξημερώνει."
!!
Τι να πω κι εγώ τώρα…. 🙂
Synas, καλή σου μέρα!
Όπως γνωρίζεις ήδη, έχω δημιουργήσει ένα blog, με την ονομασία "Κλέφτρα Κίσσα" (http://kleftrakissa.blogspot.com/), στο οποίο "εκθέτω" κείμενα άλλων bloggers, που τους τα έχω "κλέψει".
Περισσότερα, μπορείς να βρεις και να διαβάσεις στην πρώτη μου ανάρτηση:
http://kleftrakissa.blogspot.com/2008/09/blog-post_30.html
Επειδή μεταξύ των αναρτήσεων που έχω κλέψει περιλαμβάνονται και
δικές σου, θεώρησα σκόπιμο να σε ενημερώσω σχετικώς, ώστε, αν έχεις οποιαδήποτε αντίρρηση για την "κλοπή" αυτή, να με ενημερώσεις και να “κατεβάσω” τις σχετικές αναρτήσεις μου.
Ευχαριστώ
Seagull
http://seagullstefanos.blogspot.com/
Υ.Γ. Αφήνω σχετικό σχόλιο κάτω από κάθε πρωτότυπη ανάρτηση, για ευνόητους λόγους