Κάθε εαυτός από τη φύση του bi- και πολυγαμικός,
θέσει ό,τι του καταγράψανε τα πάγκοινα δαιμόνια της όποιας εποχής
και οι φαιοί χρωματισμοί της εμπειρίας.
Στόχος; Το total recall της φύσης μας.
Καθαρές πετσέτες που μας πετάξαν στ’ άπλυτα…
Δεν έχουν νιότη και γήρας οι ψυχές, αγάπη μου.
Μονάχα turning point. Επαναπροσδιορισμός.
Ξέβγαλμα απ’ όσα ερήμην μας τσιμπήσαμε μες στο καλάθι των απλύτων.
Και ό,τι μείνει… χαλάλι και καμάρι μας…
Είναι δικό μας.
Διαλέγω, ξανά.
Τις σκέψεις, τα θέλω
και τις ανάγκες μου.
Μετράω.
Τις λέξεις, τις στιγμές
και τις εικόνες μου.
Θυμάμαι.
Τα "ξυπνήματα"
και τις "σιωπές" μου.
Τους αλλάζω θέσεις
και συνεχίζω…
σπίθα, ανακατεύω την τράπουλα, λες, ε; Μέχρι να μάθω επιτέλους τα φύλλα της…
Κάθε φορά να "βλέπουμε" καλύτερα τα φύλλα της τράπουλας.
Να τα μάθουμε είναι έξω από τον προορισμό μας.
Το παιχνίδι να ομορφαίνουμε, ξεχωρίζοντας και συνθέτοντας, χρησιμότερα, χρώματα και αριθμούς.