Είναι επιτρεπτό να είναι κανείς “αμαθής” αφού έχει ήδη μάθει
και “αυτοδίδακτος” αφού έχει ήδη διδαχθεί.
Ή να τρώει με τα χέρια, αφού έχει εντρυφήσει στη μελέτη του savoir vivre.

Σημειώνει και ο Wittgenstein στο Tractatus του:

“Οι προτάσεις μου χρησιμεύουν ως διασαφήσεις με τον ακόλουθο τρόπο:
όποιος με κατανοεί τις αναγνωρίζει τελικά ως ανόητες,
όταν τις έχει χρησιμοποιήσει -σαν σκαλοπάτια- για να αναρριχηθεί πέρα απ αυτές.
Πρέπει να ξεπεράσει αυτές τις προτάσεις και τότε θα δει τον κόσμο σωστά.”

Εν κατακλείδι:

Σκοπός κάθε δράσης και σκέψης είναι η υπέρβασή τους.
Προϋπόθεση της υπέρβασης είναι όμως η κατάκτησή τους.
Ή αλλιώς: η απόλυτη κατανόησή τους.