Αθήνα, Κυριακή πρωί 29 Σεπτεμβρίου 1940
Μόλις τώρα πήρα το πρωινό μου και διάβασα τα γράμματά σου. Ανάσανα που ξέρω πως έρχεσαι την Παρασκευή. Δεν ξέρεις πώς σε περιμένω. Γιατί αυτές τις τελευταίες μέρες σ’ έχω φριχτά επιθυμήσει. Τι τα θέλεις, σε στερήθηκα όλο το καλοκαίρι και γιατί ήσουν μακριά και γιατί, ίσως μ’ όλες αυτές τις ανόητες ιστορίες, και όταν ήσουν ακόμη κοντά μου, δεν σε είχα όπως θα το ήθελα.
Όλο μου το σώμα πονεί από επιθυμία. Σκέφτομαι πως μπορεί να σε κρατήσω γυμνή απάνω μου και όλα τα άλλα χάνουνται, όπου και να βρίσκομαι, ό,τι και να κάνω. Είναι αστείο κάποτε να βλέπω τον εαυτό μου σαν ένα υπνοβάτη ή σαν ένα τυφλό που σε ψάχνει με τις παλάμες απλωμένες και με τα μάτια κλειστά.
Είμαι ελεεινά καυλωμένος, χρυσό, και δε σκέπτομαι τίποτε άλλο παρά πώς να σε γαμήσω ατέλειωτα μια ολόκληρη νύχτα. Και δεν μπορώ να σου γράψω αλλιώς.
ΓΙΩΡΓΟΣ
Υ.Γ. Γράψε μου δυό λόγια, μόλις λάβεις το γράμμα. Και μην ξεχνάς να γράφεις σωστά τη διεύθυνσή μου.
(Είδα στον kyriaz ένα σχετικό μπλογκοπαίχνιδο και είπα να επαναφέρω αυτήν την παλιά ανάρτηση)
Καλό μας μήνα!
Και μην ξεχνάμε τα βραχιολάκια μας… μην μας κάψει ο ήλιος, ο έρωτας, το τζάκι…
…
Πολύ καλά έκανες synas.
Σκέφτηκα να σε καλέσω,μα πάλι σκέφτηκα πως μάλλο δε θ’ ανταποκρινόσουν,γιατί είσαι με το ένα πόδι …έξω από τα μπλογκς.
Τι καλά που το άλλο…είναι ακόμη μέσα.:)
kyriaz, ευτυχώς που δεν έχω και τρίτο πόδι, γιατί ποιος ξέρει πού θα ήτανε μέσα… ΛΟΛ! Ζυγός, παιδί μου… αναποφάσιστο ον…
Μέσα από τις επιστολές αυτές ξεδιπλώνεται και η ζωή ενός άγνωστου ανθρώπου… από ‘κείνους που δεν έγραψαν ποτέ το μυθιστόρημα της ζωής τους! Ένα μυθιστόρημα που -σίγουρα- το έζησαν δίχως ποτέ να το διηγηθούν!
Ο Σεφέρης της συγκεκριμένης αλληλογραφίας δείχνει, περισσότερο αυθόρμητος και προσωπικός.
🙂 ΚΑΛΗΜΕΡΑ 🙂
Τέλειο :)… Τελικά η κάβλα πονάει όλους, ακόμη και τους ποιητές 🙂
Σημ: μ’αρέσει που γράφτηκε ακριβώς 20 Χρόνια πριν γεννηθώ…
Να που και οι “Θεοί”, έχουν λειτουργίες φυσιολογικών ανθρώπων!
“Τούτο να’ναι το τελευταίο γράμμα. Ποιός αγέρας τράνταξε το κορμί σου; Δόξα το Θεό! Και βέβαια να μην γράψεις αλλιώς. Τη διεύθυνση την έγραψα λάθος; Ξέρεις, κατάλαβες ότι πήγα να χάσω τα λόγια μου τούτο τον τελευταίο καιρό; Ας αφήσω τις τραγικούρες, δεν σου πάνε. Το ξέρεις ότι, παρ’ όλα αυτά,είσαι ένας ελεεινός χαριτωμένος άνθρωπος και πως πρέπει ακόμη να σε προσέξω πάρα πολύ για να σε μάθω; Έρχομαι..Φθάνω.
(κι αυτή η απάντηση εκείνης..ε έτσι για ολόκληρη την εικόνα 🙂
Synas
πολυ ωραιο κομματι.Τιμω κι εγω τον αγαπημενο ποιητη στο μπλογκ μου.
Φιλια πολλα και μεινε εδω που εισαι.Ωραια δεν ειναι.?
Καλο μηνα!
Επιτέλους έβγαλες τον διακόπτη!
Δεν βάζω βραχιολάκι λέμε. Θέλω να καώ!
Καλό μας μήνα και καλή εβδομάδα!!!
Φιλιά!
Αυτό είναι. Όπως έλεγε και ο Εγγονόπουλος: γκαυλοπυρεσσούσες νεανίδες
Βρέ το Γιώργο!
(έρμα μου-νιάτα)
🙂
Υ.Γ.
welcome back
τέρας της αμάθειας, γιατί να το διηγηθούν; Όταν εκφράζουν την εσωτερική τους ζωή μέσα από την ποίηση, δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία τι την έθρεφε.
adaeus, η καύλα είναι καύλα. Κι όσο πιο έντονα ζεις το μέσα σου, τόσο μεγαλύτερη και πιο οδυνηρή…
ανάσα του βορρά, αναρωτιέμαι τι είναι το “φυσιολογικό”… Οι πλέον “φυσιολογικοί” την κάνουν την καύλα στην άκρη, θυσία στην καθημερινότητα και τα πρέπει.
ερμία, ναι… προφανώς ήταν αμοιβαίο. Σ’ ευχαριστώ πολύ για το απόσπασμα.
faraona, είμαι παντού και πουθενά… Αν ειναι ωραία; Δεν ξέρω… Μάλλον μ’ αρέσει περισσότερο να βυθίζομαι σε κάποια κατάσταση από αυτό το γενικώς.
Κούκε, ναι μωρέ… Αν δεν καείς, παγώνεις.
sofi-k, καλά μας όλα!
par…alogos, και νεανίες… και γηραιότεροι… κι ετοιμοθάνατοι μην σου πω… Ο πατέρας μου παρέμεινε έτσι μέχρι το τελευταίο του λεπτό.
giasafox, thanks. Αν και δεν ξέρω ακόμα… Τα νιάτα δεν ειναι έρμα… Τα γηρατειά είναι!
Syna………..
‘Εχω μείνει άναυδη!
Ούτε στο μυαλό μου να ήσουν(για πολλοστή φορά)!
ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΦΗ ΤΕΛΙΚΑ!
Μόνο που σε λάθος λέξη έβαλες τα εισαγωγικά.
Οι “πλέον” φυσιολογικοί την κάνουν την καύλα στην άκρη, θυσία στην καθημερινότητα και τα πρέπει.
Ειδικά το τζάκι θα μας καψαλίσει δεόντως!
Τα Ρα Τα Τζουμ
Τα Ρα Τα Τζουμ
όχι δεν τρελάθηκα. Είναι η μπάντα του Δήμου που παίζει για την επιστροφή σου. Καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες ότι προτιμάς να βυθίζεσαι σε καταστάσεις. Συμφωνώ.
όσο για το Σεφέρη και τη Μαρώ και τα γράμματα που αντάλλαξαν, θυμάμαι πριν χρόνια που τα διάβαζα πόσο μου είχαν αρέσει. Ισως μια δεύτερη ανάγνωση να μην ήταν κακή…
ανάσα του βορρά, οι “τώρα πια” δηλαδή;
an-lu, μμμ… σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό μπορεί να είναι πολύ… σέξυ!
Γεια σου, pussy! Ευχαριστώ για την υποδοχή… Ήταν αυτές οι μέρες καλοκαιρινές και είπα να ξαναρίξω τίποτα… 🙂
Αυτό το “ελεεινά” της επιστολής,συνδυασμένο με το αναπάντεχο επίθετο,μου έφερε την πρώτη φορά που διάβασα το βιβλίο ένα χαμόγελο για το ότι ακόμη κι ένας Σεφέρης ένιωθε το ίδιο με τους “κοινούς” ανθρώπους και επίσης,χαμογελούσα γιατί δε μου γέμιζε το μάτι(εμφανισιακά)ο άνθρωπος,να το πούμε αυτό.
🙂
情趣用品,情趣,情趣商品,A片,AIO交友愛情館,AIOAV女優,AV,A漫,免費A片,本土自拍,自拍,愛情公寓,情色,情色貼圖,色情小說,情色小說,情色文學,色情,寄情築園小遊戲,色情遊戲,色情影片,情色網,色情網站,微風成人區,微風成人,嘟嘟成人網,成人,18成人,成人影城,成人圖片區,成人圖片,成人貼圖,成人文章,成人小說,UT聊天室,聊天室,豆豆聊天室,哈啦聊天室,尋夢園聊天室,聊天室尋夢園,080中部人聊天室,080聊天室,中部人聊天室,080苗栗人聊天室,苗栗人聊天室,免費視訊聊天,免費視訊,視訊聊天室,視訊聊天情趣用品,情趣,情趣商品,愛情公寓,情色,情色貼圖,色情小說,情色小說,情色文學,色情,寄情築園小遊戲,色情遊戲,AIO交友愛情館,一葉情貼圖片區,情色論壇,色情影片,色情網站,微風成人區,微風成人,嘟嘟成人網,成人,18成人,成人影城,成人圖片,成人貼圖,成人圖片區,成人文章,成人小說,A片,AV女優,AV,A漫,免費A片,自拍,UT聊天室