Κάποια ψυχή δήλωσε χθες, πως ως «γνήσια» γυναίκα τη θέλει τη σφαλιάρα της.
Δεν θα διαφωνήσω μαζί της. Τη θέλει· η συγκεκριμένη.
Κι ότι ο άντρας, λέει, πρέπει νά’ χει διανόηση(;), φράγκα και μούσκλα παραλλήλως.
Και όλ’ αυτά με μέτρο. Τίποτα πάρα πολύ. Τίποτα πολύ λίγο.
Γιατί δεν μπορεί, λέει, μία γυναίκα να τρώει συνέχεια στη μάπα τον Brecht!
Ούτε να σκυλοπηδιέται μ’ εκείνον τον… Gates.
Για τα μούσκλα δεν το διευκρίνισε καλά. Κάτι για τον Schwarzenegger είπε.
Μάλλον θα σκέφτηκε, καλύτερα να μην είναι και τόσο βαριά η σφαλιάρα.
Μην μας βρει κι ο επόμενος μαλακοπίτουρας τσαλακωμένες…
Θέλω τα ώπα μου
θέλω τις τρέλες μου
θέλω τις τσάρκες μου με γιώτα χι
Θέλω τις μάσες μου
θέλω τις φούμες μου
θέλω τις ξάπλες μου στην εξοχή
Θέλω τ’αλλιώτικα
θέλω τ’απίθανα
και τα παράξενα, πού’χει η ζωή
θέλω τα γλέντια μου
και τα ξενύχτια μου
θέλω τα όργανα ως το πρωί
Θέλω τα αστεία μου
τα καλαμπούρια μου
την σαχλαμάρα μου να τηνε πώ
Θέλω τα χάδια μου
και την σφαλιάρα μου
από τον ανθρωπο που αγαπώ
Θέλω τα πείσματα
θέλω τις ζήλιες μου
και τις κορδέλες μου τις πονηρές
Θέλω τα όμορφα
θέλω τα ήσυχα
θέλω τις τρέλες μου τις ζωηρές…
:-))
αστεια αστεια τα θελουμε ολα, οχι?
Ε, άμα δε ρίξει κι ο άντρας κανα δυο σφαλιάρες “για ν’ αλλάξει η ατμόσφαιρα” όπως πολύ ωραία το έθεσε ένας τύπος μια φορά σε μια εκπομπή στην τηλεόραση όπου τον κατηγορούσαν πως έδερνε τη γυναίκα του, δεν έχει νοστιμιά η ζωή!
Πω πω, ξύλο που θέλουν μερικές-μερικές και μερικοί-μερικοί…
avra, αν τα θέλουμε όλα, τότε θέλουμε Brecht, Gates & Schawarzenegger σε συσκευασία των τριών. Όχι έναν μέτριο μαλάκα, που να μας τα ψιλοχώνει, να μας τον ψιλοχώνει και να μας τις ψιλοχώνει. Αυτό είναι πολύ συγκεκριμένη επιθυμία…
3 pad, ε ναι… ν’ ανάψουν τα αίματα, βρε παιδί μου!
Α! Δίδαξε και γλώσσα! Την παλιά… μπάμια τη λένε, λέει, τώρα Liposan!!
(Μάλλον θα ήθελε κάτι σε… κρέμα σώματος των 50 mg; Είπαμε: Παν μέτρον άριστον!)
κι ήμουν κάπως όταν μπήκα…αλλά τώρα πολύ το διασκέδασα!
Α,ρε σύνας καραμπουζουκλού!
(αυτές καλά πρνάνε, μη νομίζεις. εμείς τρώμε άλλο’ξυλο’. αυτό που δε φαινεται…)
Κάτι για τον τίτλο.
Αυτό που λέγαν αυτοί οι αρχαίοι ημών ή υμών τλπ πρόγονοι ήταν: “μέτρον άριστον”, δηλαδή τα πάντα με μέτρο.
Εγώ διαφωνώ με αυτό…
[άκου εκεί μέτρο στα παντα :@]
Αλλά, μετά έρχεται αυτό που γράφεις εσύ και το προτιμώ χίλιες φορές περισσότερο από το παραπάνω. Δηλαδή το “παν μέτρον άριστον”, που πάει να πει ότι: κάθε μέτρο είναι άριστο.
Σου αφήνει μια ελευθερία να ορίσεις τι είναι μέτρο και τι όχι.
Τι πιο ωραίο στην ζωή από την ελευθερία (αν εξαιρέσουμε το σεχ);;;
Καλησπέρα σας. Μην μου δίνεται και πολύ σημασία δε. Μιλάτε με έναν παρ…άλογο!!!
Είδε κάποιος πινακίδα “πίτσα με το μέτρο” και αναφώνησε: “δώσ’ και μένα, Μπάρμπα”! 😉
Μου έφτιαξε τη διάθεση το post με το τραγούδι του. Θυμήθηκα τις ελληνικές ταινίες του Δαλιανίδη με τη Χρονοπούλου να τραγουδάει και ξαφνικά να βγαίνουν όλοι στα μπαλκόνια να χορεύουν. (Θα το προτείνω να το οργανώσουμε στη γειτονιά, θέλει κάποιο συγχρονισμό βέβαια.)
Το post θα μπορούσε να έχει τίτλο ‘Είμαι γυναίκα του κεφιού και του…χαστουκιού’.
dawk, εκ φύσεως εξαναγκασμένες επιλογές…
Παρ…άλογε, παραπαραλογίστηκες απόψε!
dodos, ναι… και λίγη κόκα μετά τις πίτσες για τη χώνεψη.
Γεράσιμε, παράφραση του σκοινιού και του παλουκιού;
Παιδιά,ΟΧΙ άλλο ξύλο!(κατά το “όχι άλλο κάρβουνο”)…
χαχαχαχαχαχααααα! σόρρυ που γελώ ρε παιδιά, ετοιμαζόμουνα να γράψω ένα ποστ με τίτλο ‘θελω’.
δεν θα το γράψω, με έχεις καλύψει synas με το τραγουδάκι 🙂 (αυτό που έβαλες σαν πρώτο σχόλιο)
εγώ αποφάσισα πως τα θέλω όλα. ..ε καλά, όχι και όλα.. ίσως ..παν δίμετρον άριστον! ..κάλα ..πιο λίγα …έναν δίμετρο άριστον!
🙂
Τι τα θες? η συγκεκριμένη με κάθε καινούργιο που παίρνει, βγάζει νέο μανιφέστο που λέει τι άλλο θα ήθελε από τον άντρα.
Τις προάλλες δεν την έπεσε σε ένα τεκνό που την είχε στο φτύσιμο και μας υπέδειξε ότι η αλάνθαστη μέθοδος να αδυνατίσει κάποια είναι να τα φτιάξει(& ερωτευτεί αν είναι δυνατόν) με κάποιο μικρότερο της??
Οταν έχεις το σεξ κολλημένο στον εγκέφαλο σου, τι άλλο μπορείς να πεις?
Synas είσαστε τελικά ανατρεπτική! Υποκλίνομαι. Τελικά να πάμε στο πάρτυ ή στην εθνική οδό;
“Πας να επισκεφτείς γυναίκα;
Κράτα μαζί σου μαστίγιο!”
…έλεγε ο Σοπενχάουερ!!!
Λες να είχε δίκιο;
(Όχι δεν είπε τίποτα για καρότο)
😉
Καλή σας ημέρα κυρία μου.
Τσ τσ τσ!!!!
Δεν παίρνεις την Βάνα να σου αναλύσει το έργο του Λουντέμη. Για άλλο πράγμα την παίρνεις…
πολύ σε πάω ρε παιδάκι μου
ελπίζω να σε δω το σάββατο
να τριτώσει το κακό
🙂
gitsaki, πέφτει πολύ ξύλο; Γιατί όμως να μην πέφτει κιόλας; Άμα το τραβάει η ψυχή μας…
mary, το δίμετρος το πιάνω, το άριστος πάλι… χωράει εντέλει πολύ νερό….
debby, όμως… όταν ανεβάζεις για 2 χρόνια μία παράσταση άκρως φεμινιστική και μετά βγαίνεις και λες, πως θες να τρως σφαλιάρες, ε, του πούστη… Είσαι πολύ σούργελο.
doratsirka, πάρτι, πάρτι… Δεν είναι στην Εθνική Οδό;;
Γεια σας, κε Ανώνυμε! Το μαστίγιο συχνότατα παίρνει τη μορφή καρότου…
chris, το θέμα στην προκειμένη δεν είναι γιατί την παίρνεις εσύ (αυτό είναι σαφές!), αλλά γιατί σε παίρνει εκείνη…
Αργυρένια, θα τριτώσει… Να είσαι σίγουρη!