οι άνθρωποι
ακόμα και αν τους αγαπάς
αν τους επιθυμείς
τους βλέπεις στον ύπνο σου
ή μόνο τους σκέπτεσαι
με μια περιέργεια
δεν έχει αξία να το μάθουν
να μοιραστείς μαζί τους
-με το αντικείμενο δηλαδή
της όποιας σκέψης σου-
την σκέψη σου
ή το συναίσθημά σου,
γιατί δεν θα το καταλάβουν
δεν θα το εκτιμήσουν
δεν θα τους πει τίποτε απολύτως
παρά ίσως ένα μικρό μπράβο
στο εγώ τους.
Και ίσως αυτό να μην έχει να κάνει
με το ίδιον του χαρακτήρα τους
της φύσης τους
αλλά με την τρέχουσα κατάστασή τους
με την φάση τους
ούτως ειπείν.
Σε κάθε περίπτωση
δεν έχει νόημα να το πεις·
το κρατάς και το αναμασάς
μονάχος.
0 Σχόλια