Πανσέληνος λοιπόν σήμερα.
Wolf Moon διάβασα το λένε το πρώτο φεγγάρι του χρόνου.
Ίσως αυτό να είναι το τσακαλοφέγγαρο, που μου είχε ψιθυρίσει μία φωνή κάποτε στα όνειρά μου.
Το τσακαλοφέγγαρο, που βγαίνει την πιο σκοτεινή ώρα της νύχτας, λίγο πριν χαράξει και
που το βλέπουν μονάχα οι τρελοί και τα τσακάλια… και ουρλιάζουν.
Ήταν τότε μία φωνή χωρίς πρόσωπο. Μία φωνή, που υπήρχε εντός μου και ίσως -ίσως λέω-
να ήταν μια φωνή από τα χρόνια μου σαν έμελλαν να πλησιάζουν τα σαράντα.
Μια φωνή από το λυκόφως της ζωής μου.
Όταν θα είχε πια νυχτώσει η παλιά μου ημέρα και μες στη νύχτα θα χάζευα το φεγγάρι των
νεανικών ονείρων μου, να χάνεται μέσα στη θάλασσα.
Όταν θα περίμενα, λίγο ζαλισμένη απ’ το ποτό και νυσταγμένη πια, να χαράξει η καινούρια
ημέρα. Η δεύτερη. Ή ίσως η τρίτη… δεν θυμάμαι πια… δεν είμαι σίγουρη πια…
Θα είναι άραγε μια χειμωνιάτικη ηλιόλουστη μέρα; Σαν και τη σημερινή;
Ποιος ξέρει; Ποιος νοιάζεται;
Θα είναι σίγουρα μια άλλη ημέρα… Κι εγώ μια άλλη γυναίκα…
Ωραια μερα εχει σημερα αλλα με συννεφα!Θα δουμε το βραδυ!
Woooooof!
Θα είναι μια όμορφη μέρα,αν έχει όλα όσα συνθέτουν τη ζωή:
Και χαρά και πίκρα,και γαλήνη και φουρτούνα,και απαρήγορη έρημο και όαση,και ήλιο κι ολόπηχτο σκοτάδι.
Στιγμές και εναλλαγές τους δεν είναι μια μέρα?
Καλή χρονιά και από εδώ!
Να είσαι πάντα εσύ!
ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα προσέγγιση…
πρώτος σεληνισμός του έτους!
καλή χρονιά!
Kαι εγώ δεν νιώθω άνετα με την ιδέα οτι μεγαλώνω.Με φοβίζει πολυ synoula.Ομως σιγουρα οπως λέει η apousia θα είναι μια όμορφη μέρα ειδικά αν συνεχίσουμε να ζούμε το σήμερα.Καλή χρονιά γλυκιά μου!
υ.γ Ο λύκος είναι το αγαπημένο μου ζώακι.
Πολλές πολλές ευχές για τη καινούρια χρονιά!
Ακόμη δεν μπήκε και πανσέληνο?
Ουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!!
Να πάω με τους λύκους και με τα τσακάλια;
Ή να πάω με τα παιδάκια- “φεγγαράκι μου λαμπρό…” ;
Το κείμενό σου μου θύμισε τους τελευταίους στίχους από το Anna e Marco του Lucio Dalla:
E la luna in silenzio ora si avvicina
Con un mucchio di stelle cade per strada
Luna che cammina luna di citta’
Poi passa un cane che sente qualcosa, li guarda, abbaia e se ne va
Το φεγγάρι ήσυχο τώρα πλησιάζει
μ’ ένα μπουκέτο αστέρια κατεβαίνει στο δρόμο
φεγγάρι που περπατά, φεγγάρι της πόλης,
μετά περνά ένας σκύλος, που κάτι αισθάνεται, τους κοιτά, γαβγίζει και φεύγει…
Μια από τις ωραίες συμπτώσεις όταν ακούμε λάθος τους στίχους, έρχεται από τη διασκευή του Κατσιμίχα. Εκεί, οι τελευταίοι στίχοι είναι:
…άρρωστο φεγγάρι, στο δρόμο χύνεται,
ένα σκυλί που περνάει, γαβγίζει και ξεκουμπίζεται…
Εγώ το άκουγα σαν το φεγγάρι να κατεβαίνει και να μεταμορφώνεται σε σκυλί:
…άρρωστο φεγγάρι, στο δρόμο γίνεται,
ένα σκυλί που περνάει, γαβγίζει και ξεκουμπίζεται…
Καλή Χρονιά Synas!
ΥΓ. Όλοι οι στίχοι των Κατσιμιχαίων από αυτό το τραγούσι, εδώ
“Το τσακαλοφέγγαρο, που βγαίνει την πιο σκοτεινή ώρα της νύχτας, λίγο πριν χαράξει”.κάθε μέρα πιάνω δούλεια στις 6.δεν είναι ακριβώς πριν χαράξει αλλά αρκετά σκοτεινά.όταν το είδα τραγούδησα τον αύγουστο απλά μιλάει για φεγγάρι και μου ήρθε.λες να είμαι τρελός και να ουρλίαζω;
συγχαρητήρια και που έφτασες τους 10.000 επισκέπτες.
Καλή Χρονιά με πολλά όμορφα φεγγάρια.
(αν είχε και λιγότερα σύννεφα καλά θα ήταν – θα έκανα και “τηλεσκοπιοσεφτέ” για το 2007 ;))
Πράγματι. Είχε ένα καταπληκτικό φεγγάρι εχθές.
Η νύχτα έμοιαζε μέρα!
Τέλεια ήταν! Δε χόρταινα να το χαζεύω!
Καλή χρονιά να έχεις!
Πολλές ευχές για το νέο έτος.
Εύχομαι πολλές επιθυμίες σου να πραγματοποιηθούν.
Εγώ την έχασα τελικά… Η νύχτα της Πανσελήνου ήταν για μένα η νύχτα του Μεγάλου Πυρετού. Χαίρομαι όμως που πολλοί από ‘σάς την απήλαυσαν.
Καλή χρονιά και πάλι σε όλους!