Αναποδογυρίζουμε τις ζωές μας,
Στο background τραγούδια από εποχές παλιότερες,
Οικειοποιούμαστε τα χρώματα
Οι μορφές μας αντανακλώνται πάνω στα σύννεφα,
Τελευταίες εικόνες από έναν κόσμο ονειρογέννητο,
Και το απόγευμα είναι ζεστό·
Πίκρα· μόνο πίκρα μένει στο τέλος,
και ένα νεύμα
«Κρίμα…»
Έτσι -μα ακριβώς έτσι- είναι το κάθε τέλος. Δεν θα μπορούσες να το περιγράψεις καλύτερα.
Ήταν πολύ όμορφο το ποστάκι σου…
Όπως τραγουδά και η Τάνια,
“Πάρτε με σύννεφα μαζί…άρματα του αιθέρα…μια ζωή μια μέρα..πάρε με σύννεφα μαζί…”
synas said…
Και ποτέ δεν θα μάθουμε την αλήθεια… κανενός… Ούτε καν τη δική μας…
απόψε είναι η νύχτα των άσχετων σχολίων μάλλον…
μ άρεσε η απάντησή σου στην 3pd μας κι ας μην διάβασα το ποστ… υπάρχει λόγος..αύριο με καθαρό μυαλό…
αν συνδυάσω το σχόλιο της 3pd εδώ με το σχόλιο που μ άφησε.. κάθε τέλος;;;;
Μην πολυδίνεις σημασία..
νύχτα είναι θα περάσει..
χρειάζομαι τη δική σου σκέψη/οπτική
καλό βράδυ…..
3 pad, θα μπορούσα… ή μάλλον: κάποιος άλλος θα μπορούσε.
navigator,
Καράβια με κρυφή αποστολή
τις νύχτες φεύγουν στη σιωπή…
alkyoni, άλλο τραγούδι κι αυτό:
Μα δεν πειράζει, νύχτα είναι, θα περάσει
κι ίσως αύριο το πρωί να σ’ έχω ξεχάσει.
Θεέ μου, τι ψέμα, δε σ’ έχω ξεπεράσει
Νύχτα είναι… θα περάσει
Μου ήρθε στο μυαλό το τραγούδι των Πυξ-Λαξ:”δε θα δακρύσω πια για σένα/και μη ρωτάς για μένα”.
όλα θα πάνε καλά, θά ‘χει προφανώς κανέναν ροοστάτη ο τύπος που τό ‘γραψε αυτό.