Επιλογή Σελίδας

Φοβάμαι

από | Σεπ 7, 2007 | Χωρίς κατηγορία


Δεν ταξίδεψα τις νύχτες αυτού του Αυγούστου
παρέα με τ’ άστρα,
ούτε αποκοιμήθηκα κάτω απ’ την αποχαυνωτική επήρεια
του μεσημεριανού του ήλιου.

Δεν εξαγνίστηκα στη σιωπή του βυθού,
ούτε αναρρίγησα απ’ το υπέροχο δάγκωμα

του παγωμένου στο κορμί μου.

Απ’ αυτό το καλοκαίρι
θυμάμαι μόνο μιαν αφόρητη ζέστη
και το σώμα μου να κολλάει, μαζί με την ψυχή μου,
μέσα σ’ ένα αμάξι με χαλασμένο παράθυρο…

Και γύρω φωτιά, και γύρω θάνατος…

Φοβάμαι τις ημέρες που έρχονται.

Η παλιά μου ζωή στοιβαγμένη σε γράμματα,
το ένα δίπλα στ’ άλλο πάνω σε μια οθόνη.
Η οθόνη μου όμως κάηκε κι αυτή και μαύρισε.
Κι εγώ αντικαταστάθηκα αίφνης από κάποια άλλη.

Δεν θα έχω λέξεις να σκέφτομαι ετούτον τον χειμώνα.
Δεν θα έχω εικόνες να ονειρεύομαι.
Δεν θα έχω πια σε τι να ελπίζω…
παρά μόνο ίσως να ξεχάσω.

9 Σχόλια

  1. Ανώνυμος

    Synas μου υπάρχει, ελπίζω και πιστεύω, απόθεμα κι από άλλα καλοκαίρια. Και είναι σωτήριο.

    Απάντηση
  2. 3 parties a day

    Δεν έχει θερινό απόθεμα φέτος. Δυστυχώς…
    Όσο για τον χειμώνα που έρχεται, ελπίζω να είναι αντίθετος με τις προβλέψεις σου…

    Απάντηση
  3. ladybug

    θα έχεις να ελπίζεις στο επόμενο καλοκαίρι κατ’ αρχήν. Που θα είναι καλύτερο απ’ το φετινό.

    Απάντηση
  4. Dawkinson

    αχ, αχ, αχ.
    με κάλυψες, την ακάλυπτη…

    Απάντηση
  5. zero

    Παρα πολυ καλο.

    Απάντηση
  6. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    dora, υπάρχει; Κάτι θολές μνήμες μόνο…

    3 pad, χλωμό…

    ladybug, αν πάθω αμνησία, ναι.

    dawk, με στάχτες;

    zero, thanks.

    Απάντηση
  7. adaeus

    Mε άλλες προσδοκίες ξεκίνησε αυτό το καλοκαίρι και φεύγει μαύρο και καπνισμένο… Αισθάνομαι ένα βάρος και μια υποχρέωση να αντιδράσω, για πρώτη φορά μετά από καιρό να ξεφύγω από την κουλτουριάρικη σιωπή μου και να αρχίσω να τα σπάω όλα, ως άλλος ακτιβιστής εναντίον όσων προσπαθήσουν ν’αλλάξουν τα τοπία…

    Απάντηση
  8. mary

    είναι εντάξει να φοβόμαστε. κι είναι εντάξει να νιώθουμε κι ανήμποροι κάποια στιγμή. που θα πάει όμως;.. όταν κάποιος είναι τόσο δυνατός μέσα του, απλά είναι θέμα χρόνου να ξαναπετάξει ακόμη πιο ψηλά 🙂

    (πρακτική πεζότατη (και πιθανότατα άσχετη :)) εισήγηση: τι θα’λεγες βρε συ να γινόσουνα χειμερινή κολυβήτρια;;;; πολύ αναζωογονητικό!!)

    Απάντηση
  9. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    adaeus, καλώς ήλθες! Ναι, κάποιες στιγμές πρέπει να βγαίνουμε απ’ την απάθειά μας.

    Άσε ρε mary, είμαστε και σε επικίνδυνη ηλικία!!

    Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί

Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...

Μια παράξενη πλάνη

Μια παράξενη πλάνη

Η ομορφιά περνά μέσα απ’ το χρόνο αγνοώντας τις παρεμβάσεις του. Η ομορφιά δεν φέρει καρπούς, ούτε αναπαράγει τον εαυτό της. Είναι αιώνια.

Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου

Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου

Όλοι επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια στους αιώνες των αιώνων. Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου και ο τρόπος που τα παρουσιάζεις.

Πήγε όντως το 2020 χαμένο;

Πήγε όντως το 2020 χαμένο;

Για μένα και για πολλούς άλλους, το 2020 υπήρξε ιδιαιτέρως δημιουργικό. Όταν σου χαλάνε την καθημερινότητα, μπορείς να κάνεις πολλά άλλα.

Subscribe to Our Newsletter

Daily Inspirational Thoughts in your Inbox!

Pin It on Pinterest