Έτσι πάει; Τι λέτε; Πάει κι έτσι, πάει κι αλλιώς;
Έχετε ιδιαίτερη προτίμηση σε κάποιο επίπεδο; Φοβάστε κάποιο άλλο;
Σε συμπαθώ
Σε πάω, Σε γουστάρω
Σε σκέπτομαι
Σε ποθώ, Σε θέλω
Είμαι τρελαμένος μαζί σου
Ποιοτική αλλαγή:
Είμαι ερωτευμένος μαζί σου
Σ’ αγαπάω, Σ’ αγαπώ
Σε λατρεύω
Σε έχω ανάγκη, Σε χρειάζομαι
Είσαι η ζωή μου
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία από το να μην πραγματώνεις τις δυνατότητές σου –αυτό αποτελεί προδοσία του ίδιου σου του εαυτού.
Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...
Σκοπός κάθε δράσης και σκέψης είναι η υπέρβαση τους. Προϋπόθεση της υπέρβασης είναι όμως η απόλυτη κατανόησή τους.
Η ομορφιά περνά μέσα απ’ το χρόνο αγνοώντας τις παρεμβάσεις του. Η ομορφιά δεν φέρει καρπούς, ούτε αναπαράγει τον εαυτό της. Είναι αιώνια.
Όλοι επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια στους αιώνες των αιώνων. Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου και ο τρόπος που τα παρουσιάζεις.
Daily Inspirational Thoughts in your Inbox!
Τα επίπεδα δυσκολίας…
Πρώτη πίστα, δεύτερη πίστα κ.ο.κ. ‘Οπως ακριβώς γίνεται στα computer games.
Όσο περνάς τις πίστες, τόσο περισσότερους αφήνεις πίσω σου, γιατί εσύ είσαι καλύτερος, δυνατότερος, τολμηρότερος. Και όσο ανεβαίνεις επίπεδα και νιώθεις περήφανος που ΝΙΩΘΕΙΣ, καταλήγεις στην τελευταία, νικητής, εξολοθρευτής του εαυτού σου και εννοείται, ΜΟΝΟΣ.
Το θέμα είναι πως όσο και αν γνωρίζεις την προδιαγεγραμμένη πορεία των πραγμάτων, η επανάληψη και η αναπαραγωγή είναι μοιραία για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να ζήσουν τη ζωή στα μεσαία κύμματα…
Υ.Σ. Καλώς σε βρήκα.
πάει κι έτσι πάει κι αλλιώς!!!
καλη σου μέρα…
Προτίμηση: είμαι τρελαμένος μαζί σου
Φόβος: είσαι η ζωή μου
Η τελυταία φράση είναι το ύψιστο τρόπαιο….
για εμενα το μεγαλυτερο επιπεδο ειναι το με “συμπληρωνεις”.το ιδιο περιπου με το σε εχω αναγκη σε χρειαζομαι,αλλα μου αρεσει περισσοτερο.
Φοβάμαι όταν φτάνεις στο τελευταίο επίπεδο πολύ γρήγορα.Καμιά φορα το ίδιο γρήγορα καταλήγεις στο πρώτο.
Συμφωνώ απόλυτα με maxim glendower και αρκετά με pixie. Και το “αρκετά” κολλάει απλώς στην περίπτωση που βρισκόμαστε στο στάδιο που περιγράφει ο glendower. Όταν έχεις φτάσει σε αυτό το στάδιο της συμπλήρωσης (και φυσικά είναι αμοιβαίο, άρα της αλληλοσυμπλήρωσης), δύσκολα (προσωπικά μιλώντας, τουλάχιστον) επιστρέφω ξανά στο πρώτο επίπεδο…
Γενικότερα τώρα, όλα τα επίπεδα είναι μια χαρά αν είναι κοινά και για τους δυο. Αν “είσαι η ζωή μου” κι εσύ απλώς “με πας, με γουστάρεις”… ε, τότε μπορεί να υπάρξει προβληματάκι και “κάτι” μπορεί να μην κρατήσει και για πολύ…
Έτσι νομίζω τουλάχιστον…
Ξ.
Η ποιοτική αλλαγή του “σ’εχω ανάγκη, σε χρειάζομαι” με χαλάει..
Προτιμώ τον πόθο στη προκειμένη.
dawkinson & Desposini Savio, καλώς ήλθατε!
dawkinson, οι παθιασμένοι…
melomenos, πράγματι…
3 parties a day, πριν την ποιοτική αλλαγή, ε; Ενδιαφέρον…
an-lu, το όνειρο κάθε γυναίκας… και μετά το χάος…
maxim glendower, σωστό…
pixie, πολύ συχνά καταλήγεις και στο αντίθετο τπυ πρώτου!
xenia, ναι, αν δεν είναι αμοιβαίο… ήττα…
Desposini Savio, τον πόθο, ε; Σκέτο όμως;
καλύτερα να καπνίζεις πούστικα να κάνεις να ντρέπονται οι κοπέλες