Οι άνθρωποι κάνουν προβολές των βιωμάτων και πεποιθήσεών τους πάνω στους άλλους.
Δεν τους βλέπουν όπως είναι.
Οι άνθρωποι αυτοπροβάλλονται πάνω στους άλλους και λαμβάνουν πίσω μία ψευδή αντανάκλαση.
Δεν έχουν ιδέα τι είναι.
Ποιος μπορεί να πει εντέλει τι είναι κάποιος;
Στατιστικά συμπεράσματα ίσως; Πόσοι λένε τι;
Διαίσθηση;
Πάντως… λέμε, πως ο καθείς ζει στην κοσμάρα του. Δεν ζει στην κοσμάρα του. Ζει σε μια κοσμάρα, που απορρέει από τη σύγκλιση των κοσμάρων όσων συναναστρέφεται και έχει συναναστραφεί. Και των γενικότερων βέβαια κοσμοθεωριών και πρακτικών της εποχής.
Φοβάμαι, πως όσον αφορά το κοινωνικό μας είναι -αν υπάρχει κάτι τέτοιο- και γίγνεσθαι, είμαστε εντελώς ετεροπροσδιοριζόμενα όντα.
Και η όποια ουσία μας παραμένει στα σκοτάδια αναδίδοντας μονάχα ένα ακαθόριστο άρωμα εαυτού…
Η ουσία μας παραμένει στα σκοτάδια αναδίδοντας ένα άρωμα ευατού.
Τι όμορφα που το λες και πόση μάυρη θλίψη με πιάνει όταν αναλογίζομαι πως έτσι είναι. Τι δηλαδή ένα πέρασμα από τη ζωή χωρίς κανείς να καταλάβει τίποτα από την ουσία του άλλου? Χάλια!
Τώρα εγώ γιατί νομίζω πως απευθύνεσαι σε μένα;… 🙂
Αλλά ξέρω:όταν κάτι διατυπώνεται με τρόπο εύστοχο και αφοριστικό,ο καθένας το εισπράττει ως ο μοναδικός του αποδέκτης…
Χαμογέλα μωρέ synas…
Και ο ερημίτης στον θεό του…Την καλησπέρα μου.
Ολοι ζούμε στην κοσμάρα μας.
Μιά κοσμάρα φτιαγμένη από την αρχή ωσ το τέλλος από εμάς και που απευθήνετε σε εμάς και εκεί συνηπάρχει το θέλω με τό αγαπώ και το είναι…..
Καλημέρα
Ετεροπροσδιορίζόμαστε ή ζούμε στην.. κοσμάρα μας ;;
Όποτε μας συμφέρει το ένα, όποτε μας συμφέρει το άλλο.
Ανάλογα με την προδιάθεσή μας.
Καλό είναι να λαμβάνουμε , υπ’οψη τους γύρω μας να φιλτράρουμε και να διαμορφώνουμε εαυτόν,αυτόνομο και ταυτόχρονα κοινωνό και μετέχοντα.
Εγώ δεν έχω ουσία. Είμαι ανούσιος.
Δεν έχω κάνει εξετάσεις τώρα τελευταία, αλλά δεν νοιώθω και τίποτα ενοχλήσεις για να με προβληματίσουν.
Για αν πάθεις τίποτα και γίνεις ουσιαστικός, θ’ αναζητάς την ουσία. Μετά δεν θέλει και πολύ να γίνεις ούρντουνεν φρικιό.
εγώ πάλι.. νιώθω έντονα την ανάγκη να φωνάξω πως δεν είναι έτσι τα πράματα!!
πέραν της αντανάκλασης του τι κουβαλάμε.. υπάρχει και η πραγματική επικοινωνία της ψυχής.. αυτό το «νιώθω κοντά» που μας ηρεμά.. αυτο.. το μοίρασμα της ψυχής.. που όσο πιο προσιτή είναι τόσο πιο πολύ μοιράζεται.. κυκλοφορεί στον αέρα και ανανεώνεται..
καλό απόγευμα 🙂
pussy, έρχονται στιγμές που νοιώθεις… παίρνεις τζούρα ανθρώπου…
kyriaz, χαμογελάω (και γελάω!) συνέχεια… Δεν ξέρω γιατί δίνω τόσο λάθος εντύπωση…
Γιώργο, γεια σου… δεν την ξέρω τη φάση με τους ερημίτες… Μένω πολύ συχνά μόνη, μα πάντα νοιώθω κοντά στους ανθρώπους.
alexis b, με άφησες άφωνη…
σπίθα, ναι… πάντως από τη φύση είμαστε όντα κοινωνικά… (καθώς λέει ο παππούς Αρίστος). Και η προσωπικότητά μας είναι το σύνολο των κοινωνικών μας σχέσεων (καθώς λέει ο θείος Καρλίτο). Για το πολιτικά… ίσως και το α-πολιτικά να είναι φάση, αντίδραση, η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Ίσως πάλι να εξελισσόμαστε και σε ιδιώτες… Η ιστορία θα δείξει.
chris, 🙂
Σου άρεσε το ούρντουνου, ε; Γιατί όμως δεν σε πιστεύω;
mary, δεν διαφωνώ… Αυτό όμως έχει να κάνει πιο πολύ με τα σπλάχνα μας παρά με το μυαλό μας. Αλλά κι αυτά τα σπλάχνα μας μέσα από τις προηγούμενες σχέσεις μας έχουν πάρει σχήμα…
συμφωνω εαν πρωτα συμφωνησουμε πως ο ετεροπροσδιορισμος δεν ειναι αναποφευκτος…
vromie, δυστυχώς δε μπορούμε να συμφωνήσουμε…
δεν καταλαβα συνασουλα 🙁
η ψυχή τι σχέση έχει με τα σπλάχνα;
mary, λέω, πως εφόσον ζούμε ζωή κοινωνική και αλληλοεξαρτώμενη, το φυσικό είναι να επικοινωνούμε ουσιαστικά. Κι ενώ σαφώς διαμορφωνόμαστε μέσα από τις σχέσεις μας, έχουμε την τάση να υπερδιογκώνουμε το εγώ μας και να ερχόμαστε σε πραγματική επαφή με τους άλλους μόνον ελάχιστες στιγμές που για κάποιον περίεργο λόγο ελαττώνουμε εσκεμμένα ή μη το εγώ μας. Συχνότερη τέτοια κατάσταση είναι ο έρωτας. Τα “σπλάχνα” τα αναφέρω σε αντιδιαστολή προς τη λογική, προς το εσκεμμένο, προς τη συνειδητή επιλογή.
με αυτό το φακό, δηλαδή τα σπλάχνα σε αντιδιαστολή με τη λογική, καταλαβαίνω τι εννοείς..
οκ 🙂
….δε θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο…
…καλησπέρες…
mary, είναι και για μένα μια καινούρια “ιδέα” αυτό…
nomansland, 🙂 Καλησπέρες!