Το σώμα μας είναι δικό μας. Όσο δικό μας είναι το μυαλό μας, όσο δική μας είναι και η ψυχή μας. Όλοι κοιτάμε να το έχουμε υγιές και όμορφο… και όλοι διατεινόμαστε πως το σεβόμαστε. Όμως η ευχαρίστησή του θεωρείται πράγμα κακό.
Το μυαλό έχει το δικαίωμα να φχαριστιέται το καινούριο, τη γνώση, να ικανοποιεί την περιέργειά του, να ερευνά και να μαθαίνει. Η ψυχή να μεθάει με την τέχνη και να πλημμυρίζει από αγαλλίαση και συναισθήματα όλο πάθος. Το κορμί όμως όχι.
Με χίλια ζόρια έχουμε καταφέρει να μπορούμε να του δίνουμε κάποια χαρά πότε-πότε, χωρίς να νοιώθουμε ενοχές. Αλλά σε γενικές γραμμές… Ντρεπόμαστε… ντρεπόμαστε βαθιά.
Μια φίλη μου νοιώθει άσχημα, ακόμα και που βλέπει όνειρα ερωτικά. Η πορνογραφία και τα βοηθήματα θεωρούνται στα όρια της διαστροφής… Πολλοί χωρίζουν άμα πιάσουν το σύντροφό τους να αυτοϊκανοποιείται μπροστά σε μια τηλεόραση.
Μην πάμε σε «παρεκκλίσεις»… Ακόμα κι αυτοί οι «φιλελεύθεροι» (με τον ευρύτερο όρο της λέξης και όχι με τον άλλο, τον καινούριο) τις αντιμετωπίζουν με political correctness… τύπου «Δεν πρέπει να σχολιάζεις τον ανάπηρο…»
Οι περισσότεροι απλώς ντρέπονται να αναφερθούν σ’ αυτά τα θέματα. Ντρέπονται και να τα ακούν. Ντρέπονται και να τα σκεφθούν… Ακόμα κι οι κολλητοί τα συζητούν με μια αίσθηση παραπτώματος να αιωρείται στο δωμάτιο και στην ψυχή τους. Και αν τα καλοσκεφθούν, έχουν έτοιμη μέσα τους μια μομφή για τον φίλο… μην πούμε για την φίλη και μπούμε σε άλλα χωράφια…
Το να κάνεις έρωτα θεωρείται στην ουσία ανήθικο… πλην με τον έναν και μοναδικό σύντροφο που έχεις επιλέξει και συστήσει επισήμως στην κοινωνία. Και με τον έναν και μοναδικό τρόπο που σου έχει επιλέξει και συστήσει η κοινωνία. Κι αυτό στα κρυφά… μην τυχόν και μας ακούσει η μαμά, τα παιδιά, οι δίπλα…
Και οι κρεβατοκάμαρες των ρομαντικών ζευγαριών γεμίζουν ψιθύρους: «Όχι, αγάπη μου… Μα τι λες; Τι είναι αυτά που μου ζητάς; Προς Θεού… Ανώμαλοι είμαστε;» Ψιθύρους που αργά ή γρήγορα σωπαίνουν… που πνίγονται μέσα στα «νορμάλ» ροχαλητά.
Και τα κρεβάτια της «αμαρτίας» ήταν, είναι και θα είναι πάντα γεμάτα… εκεί όπου όλα επιτρέπονται… Και που όλα όμως με κάποιον τρόπο πληρώνονται… Και πάντα οι παραπιεσμένοι θα καταφεύγουν ακόμα και στο βιασμό ή το φόνο για να πληρώσουν μέσα τους τη στέρηση.
Ποιος κατέστησε το σώμα μας αμαρτωλό;
Ποιος διάολο(!) το διαχώρισε από τον υπόλοιπο εαυτό μας;
Πες τα ρε Synas!
Η θρησκειες και τα πολιτικα συστηματα για να μπορουν να μας ελεγχουν.
Περαν τουτου τιποτε αλλο δεν υπαρχει που να ενοχοποιει τον ανθρωπο.
Διοτι λευτερος περι το σεξ ανθρωπος κι απενοχοποιημενος περι τα σεξικα του =κινδυνος για το συστημα.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.
Οι θρησκείες (αυτός ο διάολος)
(περισσότερες πληροφορίες
στο “Ομαδική Ψυχολογία” Σ.Φροϋντ σελ.98 εκδ. Ατλας)
«… βαθιά σαλεύοντας ημίκλειστη μες στο πλατύ φεγγάρι του χειμώνα μιλώντας μόνο περί σώματος η χηρευάμενη κυρία Πανδώρα…»
«Τα σώματα είναι πλασμένα για μοναξιά
και τα όνειρα για συνατήσεις»
1]ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΕΡΗΣ, μοναχική γεωγραφία σώματος
(Τι να ’ν’ το σώμα;
Αναρωτιέται ο ποιητής Γιάννης Βαρβέρης στην τελευταία ποιητική συλλογή του ΠΕΤΑΜΕΝΑ ΛΕΦΤΑ και βιάζεται ν’ απαντήσει:
Μην είναι’ οι κάμποι, τα ψηλά βουνά;
Κάτι από δύση θα ’ναι πάντως σε κραιπάλη
κι έχει στολίδια του μαντείες
να μη σαστίζει σε αλλαξοκαιριές.
Πάλι μπορεί να ’ναι πέρασμα ενός τρένου
κι όχι το πέρασμα ενός τρένου επακριβώς
αλλά η ησυχία της διάβασης- δύο ησυχίες
εκείνη που προηγείται κι αυτή που έπεται.
Ή το πιο απίθανο, μες στον κοιτώνα
καθώς επικρατεί το σκόρπισμα του ελέους
κι οι αψήφιστες ραγισματιές στο ημίφως
να ’ναι μια σάρκα που φτεροκοπά
ενώπιον των οστών της
Βουίζει γύρω η πλήξη και γλεντά
Γλεντάω κι εγώ ο ίσκιος της)
2] ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ ΚΙ ΕΓΩ (από τη συλλογή «Ο Θάνατος το στρώνει)
Έχουμε πολύ ταξιδέψει
το σώμα σου κι εγώ
έχουμε φανταστεί
όσα ένα σώμα κι ένα εγώ
μπορούν να φανταστούν.
Το σώμα μου κι εγώ
έχουμε ονειρευτεί
το σώμα σου σε στάσεις
που ποτέ σου δε φαντάστηκες.
Δεν έχεις θέση τώρα
τι ζητάς
ανάμεσα σ’ εμένα
και στο σώμα σου.
3] Σ’ εσένα αίφνης απευθύνομαι (ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ Κικής Δημουλά)
Αίφνης ονειροδίαιτο,
τρελά γενναίο, καλλονό,
νόθο παιδί αγνώστων παραγόντων,
σ’ σένα που το Σπάνιο
Σπάνιο το διατηρείς,
δείχνοντας γρανιτώδη αδιαφορία
στο οδυνηρό, το λάγνο πάθος
που τρέφει για σένα η Συχνότητα.
Σπίθα απ’ την επίμονη τριβή
μιας προσμονής και μιας παραίτησης,
που στάμνες και δίψες γεμίζεις
χωρίς τη σύμπραξη κρήνης πηγής.
Χρόνε Θεοκατέβατε
μικρόσωμε,
που την τεράστια δύναμή σου συσσωρεύεις
αργοπορία συσσωρεύοντας,
Μεσσία μονολεκτικέ,
σεισμέ που γκρεμίζεις
τα αντισεισμικά μας Αμετάβλητα,
σ’ εσένα Αίφνης, κοσμοφορία Μεσολάβηση,
σπαρακτικά απευθύνομαι
να ρθεις να ελευθερώσεις
το τελευταίο σώμα μου εδώ πάνω
τον δουλοπάροικο παλμό του
να ελευθερώσεις
από το πιο σκληρό
το πιο αιμόφιλο
τον παρανοϊκό που μου ’τυχε αφέντη
τον σήκω- κάτσε
σήκω –κάτσε…
(προσεχώς σ’ ένα από τα blogάκια μου ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΕΝΟΣ ΑΔΑΟΥΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ με 69 διαφορετικές οπτικές γωνίες – όσοι πιστοί περάστε να πάρετε μάτι τις εικόνες τους)
Ο πολιτισμός! Το “κοινωνικόν ευπρεπές”.
Η προσχηματική ευπρέπεια και ο α-πολιτισμός , ασέλγησαν, παραβλέποντας το φυσικό, τη φύση και το σώμα.
Συναίσθηση,
σκέψου πως είχαν το σώμα οι αρχαίοι Έλληνες από τα αγάλματα και μόνο. Για να μη πω οτι είχαν θεότητες που προστάτευαν τον έρωτα και όλα όσα έχουν γράψει για αυτό το θέμα. Θυμήσου τώρα τι αφορισμούς και τί άλλα έχουν κάνει και πει οι σύγχρονες θρησκείες και βγάλε συμπέρασμα.
…Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σου, αν και νομίζω ότι πολλά απ’αυτά που λες, έχουμε αρχίσει και τα ξεπερνάμε 🙂
Η ανυμπόρια του ίδιου του μυαλού μας να σκεφτούμε ότι μόνοι μας και χωρίς θρησκευτική προτροπή είμαστε ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο και σε αυτή την γλυκιά αμαρτία, την κοινωνική συναναστροφή ουσιαστικά. Οι θρησκευτικοί κανόνες συντηρούσαν πάντα παράνομες ιδιοκτησίες σε μέσα σε ανθρώπους ακόμα και στις “ένοχες” ιδέες.!
“Ποιος κατέστησε το σώμα μας αμαρτωλό;
Ποιος διάολο(!) το διαχώρισε από τον υπόλοιπο εαυτό μας;”
Μήπως κι εμείς οι ίδιοι που ασχολούμαστε με το τι “θεωρείται ανήθικο”?
kyriaz, ε… δεν ανακάλυψα και την Αμερική! 🙂
faraona, και τις θρησκείες και τα πολιτικά συστήματα τα φτιάχνουμε εμείς. Και η ίδια η εποχή ζητά ένα άλλο, καινούριο πνεύμα από τον καθένα από εμάς…
giasafox, δεν είναι πια καιρός να ξεπεράσουμε κοσμοθεωρίες βασισμένες στην άγνοια;
flying libido, σ’ ευχαριστούμε για την παράθεση αυτή ποιητικών απόψεων… πολύ όμορφο. Όμως τα σώματα δεν είναι πλασμένα για μοναξιά… κάθε άλλο: είναι πλασμένα για να επικοινωνούν με το έξω.
σπίθα, αλήθεια… τι περιμένει κανείς από έναν κόσμο, που δεν σέβεται το ίδιο του το σώμα; Ευτυχώς, όλο αυτό σταδιακά αλλάζει. Παλιά έπρεπε και να αποστεώνεσαι και να αυτομαστιγώνεσαι, για να είσαι “καλός” άνθρωπος.
κούκε, ναι, η αρχαιότητα ήταν ανθρωποκεντρική…
adaeus, σιγά-σιγά τα ξεπερνάμε… αλλά πολύ σιγά…
Διόνυσε, ναι, η ανημποριά (η οποία όμως δεν είναι αναπόφευκτη) να οριοθετούμε μόνοι μας τον εαυτό μας.
τέρας της αμάθειας, πάντα εμείς οι ίδιοι διαμορφώνουμε τον κόσμο μας.
…Να προσθέσω ότι άμα βρεθώ κατά μόνας με την αγαπημένη μου, δεν υπάρχει τίποτε ανώμαλο, τίποτε ανήθικο, τίποτε που να μας εμποδίζει 🙂
Θές σχόλιο σε αυτό?????
Εμείς οι ίδιοι.
Αφού είμαστε ανίκανοι να ακούσουμε τους εαυτούς μας και ακούμε την κοινονία?????
Αφού το “τι θα πεί ο κόσμος ακούγετε πιό συχνα από την καλημέρα”?????
Εμείς οι ίδιοι λοπών, που δεν έχουμε αυτιά να ακούσουμε ότι πρέπει πραγματικά
“Ποιος κατέστησε το σώμα μας αμαρτωλό;
Ποιος διάολο(!) το διαχώρισε από τον υπόλοιπο εαυτό μας;”
Μήπως κι εμείς οι ίδιοι που ασχολούμαστε με το τι “θεωρείται ανήθικο”?
Πρωτον, θα συμφωνησω με αυτο.
και δευτερον με τα περι θρησκειας.ναι,κυριως οι θρησκειες φταινε για αυτο, ομως αυτες “γραφτηκαν” σε αλλες εποχες,παλιες, που ο ανθρωπος πλεον εχει προ πολλου ξεπερασει. η τουλαχιστον θα ηθελε.
γιατι ναι μεν εχει ξεπερασει ολα οσα υπηρχαν “τοτε”,αλλα η θρησκεια ειναι το μονο που δεν μπορει να αφησει.δεν θελει.φοβαται?
εξελιξη παντου, εκτος απο κει.
κι επισης, το θεμα της σεξουαλικης απελευθερωσης υπαρχει τα τελευταια 100 200 χρονια. πιο πριν τι γινοταν? τι γινοταν πριν 1000 και 2000 χρονια? οι ανθρωποι δεν ειχαν αναγκες και ορμες? δεν ηταν “ανηθικοι”?
η μηπως “καποιοι” απλα μας απετρεψαν απο το να το μαθουμε/διαβασουμε καπου?
δεν ξερω.
το συστημα? ποτε δεν μου ειπε η μαμα μου η η γιαγια μου οτι κατι ειναι ανηθικο.οτι ξερω το μαθα απο την τβ, τα βιβλια, τους προπολεμικους καθηγητες στο σχολειο.
και παλι δεν ξερω.
καθενας εχει την δικη του αποψη για το τι ειναι ανηθικο η οχι, και το προβλημα ξεκιναει οταν αρχιζει να το μιλαει και να προσπαθει να το περασει και σε ολους τους αλλους.
[σορυ αν γινομαι κουραστικη.]
Synas, καλή σου μέρα!
Όπως γνωρίζεις, πλέον, δημιούργησα ένα blog, με την ονομασία “Κλέφτρα Κίσσα” (http://kleftrakissa.blogspot.com/), στο οποίο “εκθέτω” κείμενα άλλων bloggers, που τους τα έχω “κλέψει”.
Περισσότερα, μπορείς να βρεις και να διαβάσεις στην πρώτη μου ανάρτηση:
http://kleftrakissa.blogspot.com/2008/09/blog-post_30.html
Επειδή μεταξύ των αναρτήσεων που έχω κλέψει περιλαμβάνονται και
δικές σου, θεώρησα σκόπιμο να σε ενημερώσω σχετικώς, ώστε αν έχεις οποιαδήποτε αντίρρηση για την “κλοπή” αυτή να με ενημερώσεις και να κατεβάσω τις σχετικές αναρτήσεις μου.
Ευχαριστώ
Seagull
http://seagullstefanos.blogspot.com/
Υ.Γ. Αφήνω σχετικό σχόλιο κάτω από κάθε πρωτότυπη ανάρτηση, για ευνόητους λόγους
情趣用品,情趣,A片,AIO,AV,AV女優,A漫,免費A片,AIO交友愛情館,愛情公寓,情色,情色貼圖,色情小說,情色小說,情色文學,色情,寄情築園小遊戲,色情遊戲,嘟嘟情人色網,一葉情貼圖片區,情色論壇,色情影片,微風成人,嘟嘟成人網,成人,18成人,成人影城,成人圖片區,成人圖片,成人貼圖,UT聊天室,聊天室,豆豆聊天室,哈啦聊天室,尋夢園聊天室,聊天室尋夢園,視訊聊天室,視訊聊天
麻將,台灣彩卷,六合彩開獎號碼,運動彩卷,六合彩,線上遊戲,矽谷麻將,明星3缺一,橘子町,麻將大悶鍋,台客麻將,公博,game,淘,中華職棒,麗的線上小遊戲,國士無雙麻將,麻將館,賭博遊戲,威力彩,威力彩開獎號碼,龍龍運動網,史萊姆,史萊姆好玩遊戲,史萊姆第一個家,史萊姆好玩遊戲區,樂透彩開獎號碼,遊戲天堂,好玩遊戲,遊戲基地,無料遊戲王,好玩遊戲區,麻將遊戲,好玩遊戲區,小遊戲,遊戲區,電玩快打,cs online