Μαζεύω, μαζεύω, μαζεύω…
Και μετά πετάω, πετάω, πετάω…
Και μετά ξαναμαζεύω, μαζεύω, μαζεύω…
Εμπλοκή.
Γιατί μας αρέσει να συσσωρεύουμε άχρηστα πράγματα;
Γιατί δεν τα πετάμε εξ αρχής;
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία από το να μην πραγματώνεις τις δυνατότητές σου –αυτό αποτελεί προδοσία του ίδιου σου του εαυτού.
Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...
Σκοπός κάθε δράσης και σκέψης είναι η υπέρβαση τους. Προϋπόθεση της υπέρβασης είναι όμως η απόλυτη κατανόησή τους.
Η ομορφιά περνά μέσα απ’ το χρόνο αγνοώντας τις παρεμβάσεις του. Η ομορφιά δεν φέρει καρπούς, ούτε αναπαράγει τον εαυτό της. Είναι αιώνια.
Όλοι επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια στους αιώνες των αιώνων. Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου και ο τρόπος που τα παρουσιάζεις.
Daily Inspirational Thoughts in your Inbox!
Γιατί πολλές φορές προτιμάμε να δενόμαστε με τα πράγματα αντί με τους ανθρώπους.
Μεγα μυστηριο.
Κι’εγω το ιδιο κανω.
Λοιπον που λες…
μπορει να τα μαζευουμε γιατι στην αρχη τα θεωρουμε σημαντικα.
Αλλα μετα, με την παρελευση του χρονου χανουν την αξια τους.
Ισως να μην φταινε αυτα… ισως εμεις να αλλαζουμε.
Μαλλον αυτο ειναι.
Ν’ ανοίξω το αμπάρι της ψυχής μου να δω τι έχω μαζέψει;
Φιλιά και φτερούγισμα με υπόκωφη κραυγή
Για να μένουμε στα ίδια..?
Μιας και γνωστά μας είναι?
συνηθιζω να πεταω (πραγματα).
Εχω πεταξει κι ανθρωπους στη ζωη αυτη αγαπητε Γερασιμε.Γιατρε μου τι στο καλο ?Βρισκομαι στο χειλος του γκρεμου?
Eγώ που θέλω να κάνω εκκαθάριση στους φακέλους στο γραφείο, μου λες τι θα κάνω και πότε????
μάλιστα…
αν περιμένεις απάντηση ΕΙΔΙΚΑ από μένα, μάταια..
Δεν μπορείς να φανταστείς τί και πόσα μαζεύω,χάνω λογαριασμό και αυτοέλεγχο κι έχω ένα μουσείο αντικειμένων νεκρών πια στιγμών.
κι ας μη μιλήσω για όλα όσα μέσα μου μάζεψα (θελημένα ή άθελα)
η συνήθεια συνεχίζεται αδιαφορώντας για την υπερ-συσσώρευση
καλό Σ/Κ φιλιά
Γιατί αν αδειάσουμε από ολα τα άχρηστα θα κάνει αντίλλαλο μέσα μας η φωνή μας…
Παει την εκανε η synas…
ουτε απαντηση, ουτε τιποτα…
Ποτέ δεν πετάμε τίποτα!!!
[εκτός αν κάτι τέτοιο βοηθήσει την ανακύκλωση]
Αν ήξερα την απάντηση στις ερωτήσεις σου δε θα μάζευα, μάζευα, μάζευα… Και μετά θα πέταγα, πέταγα, πέταγα… 🙂
gerasimos, σίγουρα παίζει αυτή η εκδοχή για πολλούς. Ένα ερώτημα βέβαια μπορεί να δέχεται πολλαπλές απαντήσεις.
zero, είναι κι αυτό μία εξήγηση, όμως προσωπικώς κρατάω και πράγματα που απ’ την αρχή το ξέρω πως μου είναι άχρηστα π.χ. κάτι δώρα άσχετα ή χαρτούρες ή, ή… Αλλά συνήθως, ναι, σκέφτομαι μην τυχόν και χρειαστούν κάποτε…
ωσηε, άνοιξέ το… Θα πελαγώσεις, αλλά αξίζει τον κόπο να δεις και να θυμηθείς τι υπάρχει εκεί μέσα.
σπίθα, σωστό κι αυτό… Πρέπει να απαλλαγείς από τα παλιά, αν θες να κάνεις χώρο για τα καινούρια. Κι αν τα φοβάσαι τα καινούρια, βρίσκεις δικαιολογία: πού να τα βάζω τώρα κι αυτά… Άσε καλύτερα…
fuzzy burlesque, πολύ καλό αυτό.
faraona, δεν τους πετάμε τους ανθρώπους… απλώς τους αφήνουμε πίσω μας…
adaeus, βάλε σύστημα… σήμερα θα ξεσκαρτάρω το τάδε συρτάρι, ράφι κλπ. Όταν τα βλέπεις όλα μαζί, σου φαίνονται βουνό και όλο το αναβάλλεις.
alkyoni, πρόσεχε μόνο μην πνιγείς εσύ μέσα σ’ όλα…
vromios, κακό είναι αυτό;
par..alogos, εντάξει, δώστα αλλού, κάντα κάτι… ξεφορτώσου τα όμως, να αδειάσει λίγο ο τόπος.
τέρας της Αμάθειας, οι ερωτήσεις μας κάνουν, αν μη τι άλλο, να συνειδητοποιούμε τι κάνουμε. Τώρα τα «γιατί»… είναι πράγματι δύσκολα.
Βρε, βρε, βρε…
καλως την synas.
Πως κι’απο τα μερη μας.
κυριε Σαμιωτακη, γυρισατε, γυρισατεε…
δε ξερω.
ισως μη πεταξουμε τις αναμνησεις μας;
……πολύ μάζεμα.. 🙁
zero, μελετούσα για ένα σεμινάριο στατικής γεφυρών που παρακολουθώ. Και… εν πάση περιπτώσει έχουμε κι εμείς δικαίωμα για προσωπική ζωή, δεσποινίς διευθυντά!
onomatodosia, συμβαίνει κι αυτό, αλλά να κρατάς π.χ. λογαριασμούς τηλεφώνου, γιατί; Να θυμάσαι πόσα πλήρωσες το Μάρτη του 1982;
Σχετικά με τις αναμνήσεις τώρα… Ο αδελφός μου είναι Η σκατομαζώχτρα. Παρ’ όλ’ αυτά μια καλοκαιρινή πρωία, που έλειπα σε διακοπές αποφάσισε να κάνει εκκαθάριση στα δικά μου πράγματα! Πέταξε πράγματα αγαπημένα και πάνω απ’ όλα το περιεχόμενο μιας δερμάτινης τσάντας, προκειμένου να βάλει μέσα τα εργαλεία του. Σ’ αυτήν την τσάντα ήταν μαζεμένα όλα όσα είχα γράψει ολόκληρη τη ζωή μου. Δεν έχω κανένα γραπτό από το παρελθόν μου, πλην ενός που τυχαίως είχα γράψει στο κομπιούτερ. Περιττό να σου πω, πως του το κοπανάω κάθε φορά που με πιάνουν οι νοσταλγίες μου…
roadartist, τρελό μάζεμα!…
Είναι κακό γιατί μας θυμίζει πως το μέσα μας είναι άδειο (μόνο στο κενό κάνει αντίλλαλο) και το γεμίζουμε με σκατά για να μη το καταλαβαίνουμε…
Πλακιτσα κανω.
vromios, αν δεν το γεμίσεις με σκατά, θα σε πουν εξάλλου και ανερμάτιστο. Χώνε, χώνε, χώνε… κι ό,τι νά ‘ναι. Εξάλλου αυτό ακριβώς δεν είναι το έρμα; Σαβούρα;
zero, εγώ δεν κάνω πλακίτσα… απλώς κάνω το Σαμιωτάκη.
εζησα αυτη την φρικη τοσο πολυ οταν ζουσα με τους γονεις μου που οταν εφυγα απο το σπιτι δεν το εκανα ποτε!!!
πεταω με χαρα!!!!
αυτα που μαζευω μεσα μου ομως ειναι αλλη ιστορια..εκει μαλλον καποια πραγματα θα επρεπε να τα ‘πεταξω’ αλλα να που δεν μπορω!!!
καλο βραδακι synas μου!
σε φιλω!!
🙂
Ίσως ακριβώς επειδή νομίζουμε ότι θα χάσουμε κάτι ουσιαστικό.Ίσως γιατί νομίζουμε ότι αποτελούν μέρος από τη μνήμη μας και,αν τα πετάξουμε,θα είναι σα να πετάμε μέρος από τη ζωή μας.Ίσως γιατί νομίζουμε πως γινόμαστε έτσι σπουδαίοι(μαζεύοντάς τα).
Eμενα μου λες που δεν τους πεταμε?Επειδη πρεπει να μιλαμε με ευγενη διαλεκτο για τα πραγματα,σημαινει οτι δεν τους πεταμε?Δεν μιλαω φυσικα μονο για τις προσωπικες μας σχεσεις.Οταν ας πουμε ενας επιχιρηματιας απολυει μια μητερα με τρια παιδια που εχει περασει τα 40 της χρονια,για να προσλαβει μια νεοτερη που του στοιχιζει φθηνοτερα,τι κανει?Την αφηνει πισω?
Δεν την πεταει?Λεω τωρα…
Γεια σου, tzotza μου. Ευτυχώς που μερικές φορές οι γονείς μας λειτουργούν ως αντιπαραδείγματα. Γιατί συνήθως κρατάμε όλα τα κακά τους και πετάμε όλα τα καλά τους. Τι μανία κι αυτή… 🙂
όλα θα πάνε καλά, όλα αυτά, ναι… Ενίοτε κι από τεμπελιά.
faraona, η ίδια σίγουρα έτσι νοιώθει πάντως! Αυτός πάλι ότι έκανε μια συμφέρουσα επαγγελματική κίνηση. Όλα αλλάζουν ανάλογα με την οπτική γωνία.