Είναι κάτι άνθρωποι, που τους αρέσει να κλαίνε πάνω από το χυμένο γάλα…
Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...
Σκοπός κάθε δράσης και σκέψης είναι η υπέρβαση τους. Προϋπόθεση της υπέρβασης είναι όμως η απόλυτη κατανόησή τους.
Η ομορφιά περνά μέσα απ’ το χρόνο αγνοώντας τις παρεμβάσεις του. Η ομορφιά δεν φέρει καρπούς, ούτε αναπαράγει τον εαυτό της. Είναι αιώνια.
Όλοι επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια στους αιώνες των αιώνων. Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου και ο τρόπος που τα παρουσιάζεις.
Για μένα και για πολλούς άλλους, το 2020 υπήρξε ιδιαιτέρως δημιουργικό. Όταν σου χαλάνε την καθημερινότητα, μπορείς να κάνεις πολλά άλλα.
Daily Inspirational Thoughts in your Inbox!
κι όμως.. αν το σκεφτείς.. έχουν κάτι κοινό τα δάκρυα και το γάλα.. και τα δυο είναι αγνά, πρωτογενή και καθαρά ανθρώπινα..
…και αργούν πολύ να ξεκολλήσουν και να πάνε παρακάτω.
Φαίνεται όμως οτι το έχουν απόλυτα ανάγκη μερικοί.
‘Ελα μου ντε! Τι κολλάνε!
Αν διορθώνεται, να το διορθώσουν
Αν δεν διορθώνεται, να το αποδεχθούν….
Τόσο απλά! Αμάν πιά!
mary, κι επίσης, και τα δυο τα χύνουμε…
dodos, ναι, μπορεί να καθαγιάζουν με το κλάμα την ψυχική ανημποριά τους…
an-lu, το θέμα είναι, ότι το χύνουν οι ίδιοι…