Δεν αποχαιρετώ τους ανθρώπους.
Tους αφήνω να πάνε το ταξίδι τους.
Ενδιάμεσα ζω.
Η επιστροφή τους όμως είναι πάντα σε διπλωμένο χρόνο.
Από στιγμή σε στιγμή· δεν μεσολαβεί η απουσία.
Και τους αγαπώ όσο και πριν, όσο και πάντα.
Δεν τους νοσταλγώ. Είναι εκεί και το ξέρω.
Μέσα στην πτυχή του χρόνου…
Η επιστροφή τους όμως είναι πάντα σε διπλωμένο χρόνο.
Από στιγμή σε στιγμή· δεν μεσολαβεί η απουσία.
Και τους αγαπώ όσο και πριν, όσο και πάντα.
Δεν τους νοσταλγώ. Είναι εκεί και το ξέρω.
Μέσα στην πτυχή του χρόνου…
…
αυτό είναι αληθινή αγάπη. Κι όποιος αληθινά αγαπάει, αγαπάει για πάντα.
πολύ εύστοχη η εικόνα που διάλεξες.
Dawk, επαυξάνω και στα δύο. Τα «μικρά» σου είναι τόσο ευρύχωρα. Γι’ αυτό αγαπώ την ποίηση.
Τρυφερό “μικρό”…
Αυτό σημαίνει μεγαλοψυχία.
Καλή σου μέρα.
Παρα πολυ καλο ποστ.
ζερο.
πραγματική αγάπη
καλή σου εβδομάδα:)
“Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα
ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του,πάντα”
Ο.Ελύτης
Καλή χρονιά.
Το ποστ σου έδωσε άλλη διάσταση στην έννοια του αποχωρισμού. Τουλάχιστον για μένα.
Από τα αγαπημένα μου “μικρά”.
dawk, ελλέιψει πτυχής!…
dora, καμία σχέση με ποίηση βέβαια…
dodos, ελπίζω όχι ροζ, ε;
ladybug, ε, μη λέμε και μεγάλες κουβέντες…
zero, thanks.
alkyoni, λες;
gitsaki, ακριβώς!
Καλή μας χρονιά, Μάριέ μου…
3 pad, ό,τι νοιώθω γράφω…
Σας ευχαριστώ όλους πολύ.
Πώς μπορώ να μάθω αυτό το δίπλωμα εύκολα και γρήγορα πριν τις καλοκαιρινές διακοπές; (Αναφέρομαι στο προηγούμενο ποστ.)
Όταν αγαπάμε δεν ξεχνάμε και είμαστε εκεί στην επιστροφή και αγαπάμε το ίδιο δυνατά.Synoula είσαι γλύκα!
Ροζ, όχι, καθόλου- το ροζ άλλωστε δεν το ταυτίζω με την τρυφερότητα..
Yποθέτω ότι η γενίκευση “τους ανθρώπους” είναι κατά κατά κάποιον τρόπο ένα understatement (με χρήση γενίκευσης).
Μάλλον θα εννοείς “συγκεκριμένους ανθρώπους” (ορισμένους -νομίζω- τους αποχαιρετούμε, αλλά όχι βέβαια όλους…).
🙂
Όταν κάνω κάτι ή πηγαίνω σε ένα μέρος από καιρό μου φαίνεται πάντα σαν να ήμουν εκεί χτες. Με τους ανθρώπους το ίδιο. Στην αρχή πιστεύω ότι δεν θα τους γνωρίσω αλλά νιώθω σαν να μην πέρασε μία μέρα από την τελευταία μας συνάντηση.
Ευρύχωρα ή περιεκτικά; Ή και πολυσήμαντα; Σίγουρα όμως “κουραστικά” απολαυστικά!
κάποτε με θυμώνει η πτυχή
άλλα έτσι είναι.. όπως ακριβώς τα λες
🙂
gerasimos, παρακολουθώντας με προσοχή το βιντεάκι!
pixie, πού χαθηκες εσύ, βρε; Καλά είσαι;
dodos, ωραία… γιατί εγώ το ταυτίζω με τη χαζομουνίαση…
athanasia, ε, προφανώς… κάποιους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή μας.
maxim, Δημητριάδης “Σα να μην πέρασε μια μέρα”… έτσι…
axenbax, ναι… η γλώσσα μου δεν είναι και πολύ χαριτωμένη, είναι η αλήθεια…
mary, ο χρόνος είναι κατά βάση ρυάκι και τα πράγματα μένουν πίσω και χάνονται… οι πτυχές του χρόνου είναι πολλές φορές η λύτρωσή μας…