«Έχω αναπτυχθεί σε συνάρτηση με την αγάπη.
Αυτό είναι το ζώδιό μου.» Γ. Σεφέρης

Ο kyriaz έκανε πρόσφατα ένα αφιέρωμα στον Σεφέρη και μου θύμισε κάτι.

Έχω ένα βιβλίο με ποιήματά του, που είχα αγοράσει γύρω στα 15-16 και το διαβάζω κάθε τόσο ξανά και ξανά, αποσπασματικά ή ολόκληρο. Έχει και στίχους άλλων στις εισαγωγές των συλλογών.

Σε τρία σημεία έχω σημειώσει ημερομηνίες. Ήθελα να «παγώσω» τις στιγμές της συναίσθησής μου.

Τις μοιράζομαι μαζί σας:

βββββββββββββββββββββββββββββββββββββββββ

Απογοήτευση
5/7/’83 (16 ετών)

Στο μεταξύ πολλές φορές μου φαίνεται
πως είναι πιο καλά να κοιμηθείς παρά να βρίσκεσαι έτσι
χωρίς σύντροφο
και να επιμένεις τόσο. Και τι να κάνεις μέσα στην αναμονή,
και τι να πεις;
Δεν ξέρω. Κι οι ποιητές τι χρειάζουνται σ’ ένα μικρόψυχο
καιρό;

Hoelderlin

ββββββββββββββββββ…ύπνος…ββββββββββββββββββ
βββββββββββββββββββββββββββββββββββββββββ
βββββββββββββββββββββββββββββββββββββββββ

Αφύπνιση
13/10/’87 (20 ετών)

Κι όμως σ’ αυτό τον ύπνο
τ’ όνειρο ξεπέφτει τόσο εύκολα
στο βραχνά.
Όπως το ψάρι που άστραψε κάτω απ’ το κύμα
και χώθηκε στο βούρκο του βυθού
ή χαμαιλέοντας όταν αλλάζει χρώμα.
Στην πολιτεία που έγινε πορνείο
μαστροποί και πολιτικιές
διαλαλούν σάπια θέλγητρα·
η κυματόφερτη κόρη
φορεί το πετσί της γελάδας
για να την ανεβεί το ταυρόπουλο·
ο ποιητής
χαμίνια του πετούν μαγαρισιές
καθώς βλέπει τ’ αγάλματα να στάζουν αίμα.
Πρέπει να βγεις από τούτο τον ύπνο·
τούτο το μαστιγωμένο δέρμα.

Γιώργος Σεφέρης – Θερινό Ηλιοστάσι Γ’

βββββββββββββββββββββββββββββββββββββββββ

Αποκάλυψη
1988 (21 ετών)

Mα όλα για μένα εσφάλασι, και πάσιν άνω-κάτω,
για με ξαναγεννήθηκεν η Φύση των πραμάτω’.

Βιτζέντζος Κορνάρος – Ερωτόκριτος

βββββββββββββββββββββββββββββββββββββββββ
Και η ζωή μου γυρνάει γύρω από μία σπείρα… ανεβαίνω πανομοιότυπα κυκλικά επίπεδα…
Και η ζωή μου γυρνάει γύρω από μία σπείρα… ανεβαίνω πανομοιότυπα επίπεδα…