Επιθέσεις κεκαλυμμένες
κακόβουλες κι υστερόβουλες,
θυμός ντυμένος απόσταση
κι ένα επίχρισμα φθηνό ηθικών αρχών
συμπόνοιας κι ενδιαφέροντος.
Άνθρωποι πωρωμένοι ως το κόκκαλο
-γλείφουν αναξιοπρεπώς ακόμα κι αυτό-
γεμάτοι πίστες ορθολογικές ή μεταφυσικές
και παραποιημένη σοφία
επεμβαίνουν, κρίνουν, ταξινομούν,
ενοχοποιούν, συγκρίνουν και υποτιμούν.
Άνθρωποι -πράγματι!- μαύρα σημάδια,
μα όχι καρμικά· εδώ και τώρα ψυχικά.

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί
Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...
Εύστοχο το "κατηγορώ" σου. Νιώθω ότι μπορεί να αφορά κι εμένα καμιά φορά…
Όλα είναι αυτογνωσία. Κοίταξε λίγο μέσα σου. Συνήθως λαμβάνουμε όσα δίνουμε. Αυτά δίνεις, αυτά παίρνεις. Άλλαξε τα όσα δίνεις. Θα πάρεις αλήθειες και συμπαράσταση που αξίζει. Η ζωή δεν κάνει χάρες. Ο καθένας έχει ότι του αξίζει!
Υπάρχει ένας χώρος που δεν υπαρχει κακό ή καλό. Μονο ύπαρξη!
SeaGull, πιθανώς κατά στιγμές όλους μας…
Γουΐκα, όλοι είμαστε απ' όλα.
Φόβε, ναι, τον έχω ακουστά.