Αααααχ!
Επιτέλους έφτιαξε το ωράριό μου!
Με το διαδικτυακό πατσατζίδικο
κοιμόμουν χαράματα,
ξυπνούσα πρωί, κοιμόμουν μετά όρθια…
Δεν είναι για μένα οι επιχειρήσεις, δεν είναι…
Και δη οι νυχτερινές.
Ξύπνησα σήμερα μόνη μου, κανονικά, ήρεμη και με διάθεση να κάνω τα πάντα. Ό,τι είχα παραμελήσει τον τελευταίο καιρό. Αυτά τα σκαμπανεβάσματα στο ωράριο, την ενεργητικότητα, τη διάθεση τα έχω από παλιά.
Περνάω φάσεις έντονης δημιουργικότητας και παραγωγικότητας και μετά λιποθυμάω για κανά μήνα… Έτσι τα έχω κάνει όλα στη ζωή μου. Σ’ αυτόν το ρυθμό. Στο σχολείο διάβαζα όλην την ύλη τον τελευταίο μήνα πριν τις εξετάσεις. Στο πανεπιστήμιο δεν πάταγα και πέρασα όλα τα μαθήματα ουσιαστικά σε 3 εξεταστικές. Και ποτέ Σεπτέμβρη βέβαια. Δεν το συζητάμε…
Ο καλύτεροί μου μήνες είναι συνήθως ο Μάιος κι ο Ιούνιος. Μετά σφίγγουν οι ζέστες, άσε… Σεπτέμβρη έχω να ξεκουραστώ απ’ τις διακοπές. Οκτώβρη αρχίζω και δραστηριοποιούμαι και με πάει καλά μέχρι αρχές Δεκεμβρίου. Ε, μετά είναι οι γιορτές. Κραιπάλη… Ιανουάριο-Φεβρουάριο έχω hangover απ’ τα Χριστούγεννα. Μάρτη ξυπνάω! Μαζί με τη φύση. Αρχίζω, δουλεύω, τρέχω γυμναστήρια, θυμάμαι τον εαυτό μου…
Από Μάρτη μέχρι Ιούνη και Οκτώβρη-Νοέμβρη λοιπόν: ό,τι κάνω, εκεί μέσα πρέπει να το κάνω. Τι να πρωτοπρολάβω; Τρέχω βέβαια σαν το Βέγγο αυτές τις λιγοστές ημέρες της ενεργητικότητάς μου… Ε, εντάξει, όλο και κάτι κάνω…
Με τέτοιους ρυθμούς είναι αδύνατον όμως να προκόψεις πραγματικά. Για να πετύχεις κάτι σημαντικό στη ζωή, πρέπει να έχεις πρόγραμμα. Και να το κρατάς. Να θέτεις καθημερινούς στόχους, χρονοδιαγράμματα, deadlines… Να οριοθετείς βήματα πενταετίας, να τα πραγματοποιείς, να βάζεις σε τροχιά τη νέα 5ετία και πάει λέγοντας.
Πενταετία! Εγώ αδυνατώ να σκεφθώ, τι θα μου συμβεί την επόμενη εβδομάδα. Αν και ξέρω: τίποτα δεν θα μου συμβεί. Εύχομαι μόνο να μην πέσει κανένας κεραυνός στη ζωή μου, ξέρετε, από εκείνα τα απρόοπτα, τα κακά απρόοπτα. Γιατί από καλά…
Δεν μου έχει πέσει ποτέ κανένα λαχείο, δεν ήρθε ποτέ κανείς να μου χαρίσει κάτι out of the blue, καμιά απρόσμενη ευτυχία δεν μού ‘χει χτυπήσει ποτέ την πόρτα.
Όλα πρέπει να τα σκέπτομαι και να τα κυνηγάω. Και να τα κυνηγάω καιρό. Ούτε αυτά δεν κάθονται στην ώρα τους. Κι όταν πια κάθονται, η επιθυμία έχει γίνει κούραση κι η χαρά απλή ανακούφιση… Ή χειρότερα: δεν τα θέλω πια!
Ναι, τα πράγματα τελικά μου κάθονται, όταν πια δεν μ’ ενδιαφέρουν και τόσο. Όταν έχω πάει παρακάτω, όταν τα έχω μέσα μου προσπεράσει.
Δεν πειράζει, κάτι είναι κι αυτό… Τουλάχιστον έχω την ικανοποίηση, ότι δεν πάνε τα χρόνια εντελώς χαμένα. Κάτι είναι κι αυτό…
Όταν άρχισα να διαβάζω το κείμενο, αναρωτήθηκα μήπως είσαι Ζυγός, κάνω ένα κλικ στο προφιλ σου και επιβεβαιώνομαι!!!!!
Μα τέτοιες ομοιότητες ΔΕΝ τις αντέχω!!!!!!!
Να κάνουμε κανά μπλογκ με τα “πάθη των ζυγών”;;;;; ε;;;;
φιλούρες!
Γεια σου, ρε Γοργονοζυγίνα! Είμαστε λίγο αλλοπρόσαλλες, ε;
Εγώ πάντως, που δεν είμαι Ζυγός, περνάω όλες αυτές τις εναλλαγές σε μία μέρα μέσα. 11-1 σούρσιμο ποδιών, 1-3 προσδιορισμός στόχων, 3-5 ξεφούσκωμα στόχων, 5-7 κύμα ενεργητικότητας, 7-9 αίσθημα ματαιότητας για την προηγούμενη επίδειξη ενεργητικότητας και πάει λέγοντας…
3 parties a day, 5-7 είναι τουλάχιστον ανοιχτά και τα μαγαζιά! Κανένα πρόβλημα!
Gott sei dank, Σύνα, Gott sei dank!
Mεγάλες εκπλήξεις δεν είχες ποτέ?
eleni63
Είχα! Κακές! Εσύ;
Αλλά ξέρεις, πολλές φορές οι εκπλήξεις δεν είναι και τόσο εκπλήξεις… είναι θέμα μαλακίας… δικιάς σου… που δεν τις έβλεπες να έρχονται.
“Ναι, τα πράγματα τελικά μου κάθονται, όταν πια δεν μ’ ενδιαφέρουν και τόσο. Όταν έχω πάει παρακάτω, όταν τα έχω μέσα μου προσπεράσει.”
χμμ.. ρε συ.. μπας και τα πολυψάχνεις και δεν τα αφήνεις να σου κάτσουν όταν σε ενδιαφέρουν;
για παίξε το λίγο cool με αυτά που σε ενδιαφέρουν 🙂
πάντως.. κι εγώ έτσι είμαι με την ενεργειακή κρίση. κι εγώ δηλώνω χελωνολαγός! (πολύ μ’άρεσε το κονσεπτ!!)
VIVALDI ROCKS!!!…
Δεν ταιριαζει βεβαια με τελειωμενα
πατσατζίδικα…….
Τρελαινομαι για ΖΥΓΟΥΣ!!!!!!!!
….
Που ειναι ο ΚΑΨΟΣΠΙΤΗΣ;;;
mary, λες; Μπορεί…
Εργοτελίνα, έλα ντε! Πού είναι;
Εργοτελίνα, δεν είναι πατσατζίδικο εδώ!
ζώδια…
δεν έχω ιδέα
M` αυτή η στιλπνή μουσική
χάλκινο έμβολο
χτυπάει χτυπάει θρυμματίζοντας
κακές διαθέσεις
με το έτσι θέλω…
Καλά Synas με συνέταιρο τον Kapsokalyva περίμενες να προκόψει το μαγαζί, από που νομίζεις του βγήκε το όνομα, δεν άνοιγες με την Afroditi μαγαζί με γυναικεία εσώρουχα θα σκίζατε.!!!!
Οι Κινέζοι λένε Θεέ μου μη με κάνεις να ζήσω μεγάλες αλλαγές στην Ζωή μου.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ!!!!
Synas καλά από ρεμπέτικα στον Vivaldi!!!!Καλό είναι στο τέλος του Post να βάζουμε τον δημιουργό της μουσικής επένδυσης.
@an-lu στο blog της Synas είμαστε όλοι σοβαροί άνθρωποι δεν πάει με ζώδια και τέτοια.!!!
Σ ευχαριστώ για τις ευχές
🙂
Πάρα πολύ ενδιαφέρον το ποστ σου,και γενικά όλο το βλογκ,ναι βρήκα την ευκαιρία να το διαβάσω
Απόλυτα σύμφωνη με βρήκε το σχόλιό σου ” Αλλά ξέρεις, πολλές φορές οι εκπλήξεις δεν είναι και τόσο εκπλήξεις… είναι θέμα μαλακίας… δικιάς σου… που δεν τις έβλεπες να έρχονται.”
Απόλυτα σύμφωνη
Καλημέρα φιλιά συνάκι μας 🙂
sok, kolassa, alkyoni,
σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια.
Δεν ξέρω, τι λένε οι Κινέζοι, πάντως αυτήν τη στιγμή ζουν μεγάλες αλλαγές. Και μαζί τους ολόκληρη η υφήλιος. Κι όποιος δεν το έβλεπε να έρχεται, μαλακία του…
Η μουσική υπόκρουση αλλάζει καθημερινά, οπότε δεν έχει νόημα να την αναφέρω.
Στο blog συνα μου εισαι πολύ εργατική.Ειναι και θέμα να σε εμπνέει κάτι και τότε δραστηριοποιήσε περισσότερο!