Κάτι νομίζω, πως παίζεται με το γράμμα θ.
Σα να χρησιμοποιείται σε πολλές ουσιαστικές λέξεις:
Θεός-Θηρίο-Άνθρωπος
Θάλασσα-Θάνατος-Αλήθεια
Θαύμα-Πιθανότητα-Θυσία
Αίσθηση-Ενθουσιασμός-Θλίψη-Θέλω
Και άλλες πολλές… Είναι περίεργο, αλλά όποτε συνειδητοποιώ, ότι λέω μια λέξη, που περιέχει το γράμμα θ, σχεδόν αυτομάτως ψάχνω να βρω, πού κρύβεται η σημαντικότητα της. Η σχέση της τελικά με τη ζωή και το θάνατο.
Κι απ’ την άλλη υπάρχουν γράμματα αδιάφορα, όπως το κ.
Χιλιάδες λεξούλες ανούσιες, στριμωγμένες η μία δίπλα στην άλλη, λέξεις περιγραφικές ειδών και πραγμάτων:
Κουτί, κερί, κεράσι, κάστανο, κόκκινο, κεφάλι, κέλυφος, κώνος, κράτος, κοινωνία, κίνηση, κλαδί κλπ κλπ
Ίσως να παρανοώ, αλλά ειλικρινά έχω αυτήν την αίσθηση. Εσείς τι λέτε;
Μπορεί να υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ των φθόγγων και της ουσίας των πραγμάτων;
Φυσικά και υπάρχει. Τα γράμματα έχουν συμβολική σημασία.
Ελευθερία… μια επίσης πολύ σημαντική.
είναι το πρωτο σχόλιό μου σαν blogger,αν και δεν έχω κάποιο ποστ ακόμα στο δικού μου blog.αυτό που ήθελα να σχολιάσω λοιπον ηταν το σκαρίφημα,νομίζω ότι ειναι ο ιδανικός τρόπος να γράφεις κανείς κάθε γράμμα,αν και διαφέρει απο αν διαφέρει απο άνθρωπο σε άνθρωπο.Ειδίκα στους αριστερόχειρες που γράφουνε και “ανάποδα”.συμφωνώ οτι υπάρχει κάποια σημασια,κυριως ο φθογγος.μερικές λεξεις άλλωστε προέρχονται και από τον ήχο καιτην μετατροπή του σε λέξη.πχ απο το “παφ” που ακουγόταν με το κυμα η λέξη παφλασμός κοκ.
Δεν παρανοείς. ‘Η τουλάχιστον παρανοούμε μαζί! Κι εγώ πιστεύω ότι υπάρχει σχέση μεταξύ των φθόγγων και της ουσίας των πραγμάτων. Αυτό ξέρεις γιατί γίνεται, ε; Γιατί (δίνω τώρα την δική μου εκδοχή) είναι γράμμα καθαρά (να κι άλλη με Θ, καΘαρός) ελληνικό. Όχι παγκόσμιο αλλά αυστηρά ελληνικό. Αρχέγονο. Και όπως κάθε τι ελληνικό, και δη αρχαιοελληνικό, κρύβει μέσα του μια σοφία. Ουπς! ΣοΦία. Και το Φ ανήκει σ’αυτή την κατηγορία. Φώς, Φιλία, Φιλελεύθερος, Φρόνηση, Φυσικός, Καφές και γλυΦειτζούρι(γιατί όχι; καλά δεν είναι;), Φαξ (όχι… αυτό το τελευταίο είναι άσχετο!!!). Απλώς για το συγκεκριμένο γράμμα, νομίζω ότι κρύβει και μια κακιούλα μέσα του (παρόλο που υπάρχουν τόσες καλές σύνθετες λέξεις με φιλ-/ φιλο-): Φθορά, Φράζω, όΦις, Φασολάδα (γιατί, συγγνώμη, καλή είναι η Φασολάδα;;;).
Tέλος πάντων, Φιλιά και συμΦωνώ.
Ξ.
υ.γ.: Το σκουπιδάκι πιο πάνω δικό μου είναι. Κατά λάθος έγινε:-)
Καλή παρατήρηση…
Λες να κρύβεται τίποτα πίσω από το Θ??
…θρούμπα… 🙂
3 parties a day, α, ωραία… ηθύχαθα τώρα…
xenia, ναι… και το πάθος…
maxim glendower, καλώς ήλθες! Αλήθεια, πρόσεξες, ότι το θ είναι το μοναδικό γράμμα, που εμπεριέχει ένα τοξάκι; Κάποια εσωτερικότητα υποδηλώνει μάλλον κι αυτό…
debby, μήπως ο Θου-Βου, ο φαλακρός πράκτωρ;
mariosp, θέλεις να σου αναλύσω τον βαθύ (βαθύ, βάθος!! μην συνεχίσω το συλλογισμό μου…) συμβολισμό της ελιάς; Πόσο μάλλον της θρούμπας!
οχι δεν το είχα προσέξει.η xenia που είπε για το φ,το φ είναι ένα θ ξαπλωμένο,ίσως το μόνο από τα υπόλοιπα γράμματα που θα μπορούσε να έχει εσωτερικότητα,και με αυτο εννοω το βελάκι.καλως σας βρηκα.
Πυθία, Τειρεθίας (αν είσαι λιγάκι ψευδός)….Δίκιο έχεις….
Ενώ kyriaz..,πουάχ!!!
ρώτησα κάποτε ένα ισπανό.. “καλά, γιατί λέτε κάποτε το Σ Θ ενώ έχετε και τον τόνο Σ;” ..και μου είπε απλά έτσι είναι.
πάντως κι εγώ πιστεύω πως έχουν τόσο συμβολική όσό και ακουστική σημασία τα γράμματα και οι φθόγγοι. …κι ας οδηγούμαστε στα ιερογλυφικά! ..βλέπε windows, icons, emoticons. etc etc
(υ.γ. δοκίμασα το τηλεξεκλείδωμα του αυτοκινήτου μέσω κινητού. δεν!)
Καλημέρα!
Το κείμενο σου είναι στο μπλογκ μου!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την όμορφη παρουσία σου!
Εχω κι εγω κατι λεξεις με Φ και Θ.
Κρυβουν μεσα τους ενα βαθυτερο νοημα…
ΕΦΗ ΘΩΔΗ.
Ολα τα λεφτα.
Γιουρ του γκουντ του μπι τρου…
Καντ τεικ μαι αιζ οφ οφ γιου…
http://www.youtube.com/watch?v=9UosyBLNyVg&mode=related&search=
ΕπισκεΦΘειτε το και Θα με ΘυμηΘειτε…
Σίγουρα υπάρχει σχέση ανάμεσα στους φθόγγους και την ουσία των πραγμάτων.
Όπως επίσης πιστεύω ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στα νοήματα και την ορθογραφία των λέξεων.
Άλλωστε δε νομίζω να είναι τυχαία κι εδώ η ύπαρξη του “Θ”.
μόνη μας ελπίδα είναι η εργοτελίνα 🙂
Απλές λεξούλες καθημερινές που κρύβουν τόσα νοήματα καθε μια απο αυτές!Πόσα μπορούμε να εννοείσουμε με τις λέξεις!
maxim glendower, ποιος θα μας ενημερώσει άραγε εκτενέστερα για τη χρήση των “βελακίων”;
teiresias, ωχ! Η αποκάλυψις του Μάγου!
mary, θα πρέπει να ελέγχω μάλλον καλύτερα την εγκυρότητα των πηγών μου! Είχα ακούσει για έναν παλιό Ισπανό βασιλιά, που ήταν ψευδός και τον μιμούνταν οι υπήκοοι, αλλά μάλλον κι αυτό μούφα θα είναι…
stavros katsaris, εγώ σ’ ευχαριστώ μ’ όλη μου την καρδιά…
hliasm, καλά, η Θώδη άπαικτη!
alogaki, έτσι όμως όπως τα έχουμε κάνει με την ορθογραφία στα νέα ελληνικά, δεν καταλαβαίνουμε ούτε καν την ετυμολογία των λέξεων…
ladybug, άρχισε να φωνάζεις: Θέλουμε links! Θέλουμε links!
pixie, και πόσα μπορούμε να πούμε με τις λέξεις, να βγάλουμε από μέσα μας, να κάνουμε… να αγαπήσουμε, να τρομάξουμε, να παρηγορηθούμε…
alogaki, πολύ ωραίο το ποίημα της Κικής Δημουλά… σ’ ευχαριστώ πολύ…
Ενδιαφέρον…Δεν το είχα δει το ποστάκι σου αλλά ήρθα τώρα από το μπλογκ της dawkinson και το διάβασα.
Ναι,σίγουρα οι λέξεις και οι φθόγγοι και τα γράμματα είναι αλληλένδετα.
Καλή σου μέρα!