Πλησιάζουν Χριστούγεννα κι ούτε που το ‘χω πάρει πραγματικά χαμπάρι. Πολλά χρόνια τώρα, οι γιορτές περνάνε απ’ τη ζωή μου τόσο απαρατήρητες, όσο και όλα τα υπόλοιπα. Παλιά χαιρόμουν, στόλιζα, σκεπτόμουν πώς θα περάσω τις γιορτές. Τις ζούσα. Τώρα… τίποτα…
Είναι κι ο άντρας μου τόσο αδιάφορος για όλα αυτά. Όχι απλώς αδιάφορος. Αρνητικός. Αντιδραστικός σε οτιδήποτε κάνουν οι άνθρωποι και χαίρονται, χωρίς εμφανή λόγο στην προσωπική τους ζωή. Εναντίον σε κάθε γιορτή, κάθε τυπικό, έθιμο, τελετή και ιεροτελεστία. Εναντίον και σε κάθε τι ομαδικό (εκτός απ’ τα αθλήματα!…)
Ίσως είναι λίγο χαζά όλ’ αυτά, αλλά έχουν και το σκοπό τους. Ειδικά σήμερα, που οι άνθρωποι είναι τόσο απομακρυσμένοι στην καθημερινότητά τους… Είναι μια ευκαιρία να συναντηθούν, να γελάσουν, να νοιώσουν ένα είδος αλληλεγγύης, θα έλεγα… Συντροφικότητας.
Κι η εορταστική ατμόσφαιρα, τα φωτάκια και τα δεντράκια και τα στολίδια, εμένα τουλάχιστον κάτι μου κάνουν, με ανεβάζουν. Μου θυμίζουν, πως η ζωή δεν είναι πάντα τόσο πεζή, τόσο άχαρη. Ότι κάπου, κάποτε έχουμε δικαίωμα και να χαιρόμαστε ή τουλάχιστον να κάνουμε ότι χαιρόμαστε.
Πολλοί φίλοι μου τα κοροϊδεύουν όλ’ αυτά, μερικούς τους ενοχλούν κιόλας. Τα θεωρούν υποκριτικά, καταναλωτικά, ψεύτικα. Τους ζαλίζουν τα φωτάκια, λυπούνται τα δεντράκια, τσαντίζονται με την κίνηση στους δρόμους και τα μαγαζιά. Με αφορμή μάλιστα ένα γεγονός, στο οποίο οι περισσότεροι δεν πιστεύουν. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο… το πιο ξεχασμένο…
Ζηλεύουν ίσως τα χαρούμενα πρόσωπα κάποιων ανθρώπων, νοιώθουν πιο μόνοι παρά ποτέ, λυπούνται για τη χαμένη τους παιδικότητα. Μοναδικό τους συναίσθημα η μελαγχολία, μοναδική αλήθεια η ανικανότητα τους να χαίρονται πια με τα πράγματα. Η ανικανότητα να συναισθάνονται, να συνευρίσκονται, να συνδιασκεδάζουν.
Δεν κατηγορώ κανέναν… μάλλον τους συμμερίζομαι… Και μένα πια οι γιορτές μάλλον μελαγχολία μου φέρνουν στην ψυχή. Γιατί -καλώς ή κακώς- έχω κι εγώ σιγά-σιγά αρχίσει να μεγαλώνω…
οι γιορτες ειναι ωραιες γιατι σου δινουν την ευκαιρια να ερθεις κοντα με καποιους ανθρωπους, εκτος και αν υπαρχουν καποιοι που θελεις να αποφυγεις..
ειναι ωραιες γιατι σου δινουν την ευκαιρια να ανταλαξεις δωρακια εκτος και αν πιεζεσαι οικονομικα…
ειναι ωραιες οταν εχεις αναγκη για κατι διαφορετικο περα απο τη ρουτινα σου εκτος και αν η ρουτινα ειναι το μονο που εχεις…
ετσι δεν ειναι?
Μπα; Ιεροτελεστίες;
Οι ιεροτελεστίες μάς είναι απαραίτητες, Μάριε. Είμαι σίγουρη πως δεν το αμφισβητείς.
Synas, ετοιμάσου να πάμε για ψώνια!
Εγώ όχι, Τρία πάρτυ. Η φίλη σου (κάποια «απογοητευτική» ηµέρα…)
Όταν πάτε για ψώνια, βοήθησέ την να διαλέξει και μια καινούργια χαρμόσυνη ταλαιπωρία…
Σάινας: 3 μέρες έμειναν. Το φως θα νικήσει πάλι.
avra, είναι ωραίες, γιατί σου δίνουν την ευκαιρία να χαρείς, εκτός κι αν σ’ έχει πάρει η ζωή τελεσίδικα από κάτω…
mariosp, ιεροτελεστίες… τις αποδέχομαι, όταν δεν με καταπίνουν…
3 parties a day, δεν το συζητώ… αϊ στο διάολο με την εσωτερικότητα και τη μιζέρια πια! Θα ξεσκιστούμε στη μόστρα, στο παραμύθι και στο τραλαλά!
Koριτσάκι είσαι ακόμα synas μου, κοριτσάκι!!! Υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες που όμως δεν το βάζουν κάτω με τίποτα. Βρες αυτό που θα σε κάνει πιο χαρούμενη, πιο ευτυχισμένη, κοίτα για λίγο μόνο τον εαυτό σου.
Σε φιλώ.
mariosp, ναι! Χειμερινό ηλιοστάσιο! Σημαίνει την αρχή του χειμώνα, όμως ταυτόχρονα οι μέρες αρχίζουν πάλι να μεγαλώνουν, το φως να νικά… Σε αντίθεση με το Θερινό Ηλιοστάσιο, που στην πραγματικότητα σε φέρνει σιγά-σιγά όλο και πιο κοντά στο σκοτάδι και τη νύχτα…
Είμαι ένα κοριτσάκι, -άκι, άκι… Η πλάκα είναι, ότι μερικοί το πιστεύουν αυτό κιόλας! Αλλά όχι με την καλή έννοια…
Εσένα σ’ ευχαριστώ, gravoura μου, σε φιλώ κι εγώ… Καλές γιορτές νά ‘χεις!
Χαμογέλα synas….,χαμογέλα.
Δίπλα στις τετριμμένες σου διαπιστώσεις,μια ακόμη τετριμμένη παρότρυνση…
Αλλο να είσαι εναντίον επίτηδες και άλλο να κρίνεις από την στιγμή αν έχει διάθεση να γιορτάσεις ή όχι.
Τίποτα δεν πρέπει. Και αν έχει κανείς διάθεση να το ρίξει έξω είναι μια καλή ευκαιρία! Γιατί όχι?
είδες πώς “διαστρεβλώνει” ο χρόνος;;
αλλά εγώ στο ποστ μου μιλάω γι άλλη διαστρέβλωση…άσχετο
φιλιά.
synas&3pad σας ζηλεύω!!! πολύ θα το’θελα να κατεβώ μαζί σας βόλτα στην πόλη!!!
μέρες αγάπης, μέρες οικογενειακές, μέρες συντροφικές, μέρες φιλικές 🙂
θα σας σκέφτομαι στις βόλτες κάτω στη δικιά μου πόλη 🙂
teiresias, χαμογελώ… μη νομίζεις…
debby, όχι… τίποτα δεν πρέπει…
alkyoni μου, στο ποστ για την παραλία λες;
mary, ευχές πολλές! Και καλά ψώνια!