Μαύρα φεγγάρια του έρωτα

από Alexia Iliadou | Ιούλ 19, 2006 | Χωρίς κατηγορία

Μαύρα φεγγάρια του έρωτα.
Λευκές διαδρομές
πάνω σε χάρτη με κόκκινες κηλίδες.
Στιγμές.

Άγνωστος τόπος η ψυχή μου.

Δάκρυα.
Γι’ ανθρώπους, που δεν άγγιξα.
Γι’ αγάπες, που δεν έζησα.

Χάνομαι.
Δεν έχω επαφή με το είναι μου.
Άγνωστος τόπος.
Γεμάτος όνειρα, θλίψη και πόθο άσβεστο.

Δεν θέλω να ζω έτσι.
Ανάπηρη, βουβή, κρυμμένη.

Τα περάσματα έχουν κλείσει.
Δεν υπάρχει δρόμος για ‘μένα.
Είμαι φυλακή.

Μόνη ανάμεσα στους ανθρώπους.
Για πάντα.

← Previous Next →

12 Σχόλια

aggelos-x-aggelos στο 19 Ιουλίου, 2006 σε 11:06 μμ
Hi!
Γιατί τόσος πόνος;
Όλα καλά;
Απάντηση
Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 20 Ιουλίου, 2006 σε 6:46 πμ
Λίγα λόγια για το τραγούδι, που ακούγεται. Δεν θα υπάρχει αύριο, αλλά δεν πειράζει.
Το τραγούδι είναι γραμμένο στα Wolof, μια γλώσσα, που μιλούν στη Σενεγάλη. Το Tajabone -ο τίτλος του τραγουδιού- είναι μία ισλαμική γιορτή, όπου μαζεύουν γλυκά, τρόφιμα και χρήματα για τα παιδιά. Κάτι σαν την Ημέρα των Ευχαριστιών.
Η μετάφραση -κατά προσέγγιση- είναι η εξής:
Το Tajabone, πάμε στο Tajabone!
Ο Abdou Jabar είναι ένας Άγγελος
που κατεβαίνει από τον ουρανό στην ψυχή σου.
Θα σε ρωτήσει «Προσευχήθηκες;»
Θα σε ρωτήσει «Νήστεψες;»
Έρχεται στην ψυχή σου να σε ρωτήσει
«Προσευχήθηκες; Νήστεψες;»
Απάντηση
Apotheosis στο 20 Ιουλίου, 2006 σε 9:43 πμ
Εχεις διαβασει το βιβλιο του Bruckner με τον ιδιο τιτλο?
Kostas
http://www.sarampalis.org
Απάντηση
Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 20 Ιουλίου, 2006 σε 9:47 πμ
apotheosis, φυσικά κι από ‘κεί πήρα τη φράση. Δεν είμαι ποιήτρια…
Απάντηση
Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 20 Ιουλίου, 2006 σε 9:53 πμ
munila (στα wolof) = ρωτάω (προφανώς)
Απάντηση
mariospi στο 20 Ιουλίου, 2006 σε 9:57 πμ
Προσεύχομαι στη Θεά. Νηστεύω. Μεταλαμβάνω του μαύρου σου. Ερωτώ το δικό μου μαύρο.
Απάντηση
Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 20 Ιουλίου, 2006 σε 10:21 πμ
Άγγελε Εξάγγελε, συγγνώμη, σε πήδηξα. Όλα καλά. Δεν φαίνεται;
Απάντηση
kyriaz στο 20 Ιουλίου, 2006 σε 10:27 πμ
synas,
ΧΑΜΟΓΕΛΟ!
Μη σε “ξαναπιάσω” στις μαύρες σου.Κι εμένα ποιος θα μου φτιάχνει το κέφι μου;….
Άντε μην αρχίσω να σβήνω εδώ μέσα…κι έχω καιρό να επιδοθώ στο αγαπημένο μου σπορ!
Με αγάπη,
kyriaz
Απάντηση
Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 20 Ιουλίου, 2006 σε 10:30 πμ
Γεια σου kyriaz μου!
Δεν θα το ξανακάνω!
Στο υπόσχομαι!
Απάντηση
Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 20 Ιουλίου, 2006 σε 12:13 μμ
Μόλις πέθανε κι ο 2ος σκύλος μας. Ο άλλος πέθανε πέρσι, μετά από 13 χρόνια… Κάτι ήξερα εγώ για σήμερα…
Απάντηση
kyriaz στο 20 Ιουλίου, 2006 σε 5:17 μμ
Δύσκολη μέρα και για μένα η σημερινή…
Πέντε ώρες έξω από τα χειρουργεία του ιατρικού κέντρου,για ένα συγγενικό πρόσωπο.
Ευτυχώς όλα πήγαν καλά…
Λυπάμαι για το σκύλο σου synas…
Απάντηση
Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 20 Ιουλίου, 2006 σε 5:29 μμ
kyriaz, σ’ ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου. Πραγματικά με συγκινεί πολυ. Χαίρομαι, που όλα πήγαν καλά για το συγγενικό σου πρόσωπο. Όσο γα μένα… ξέρω: έτσι είναι η ζωή. Όταν είσαι λυπημένος, σου ρίχνει κι άλλη μία να πάς πιο κάτω. Δε μασάω όμως. Μαθημένα τα βουνά στα χιόνια! Άσε, που δεν συμβαίνει και τίποτα… Χαμόγελο, kyriaz μου, πάντα χαμόγελο! Κι όλα φτιάχνουν…
Μάριε, δεν θυμάμαι να σού ‘χα δώσει καθόλου μαύρο. Καλό;;
Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο Ακύρωση απάντησης

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί

Φεβ 5, 2021

Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...