13 Σχόλια

1. 

   bidibis στο 24 Απριλίου, 2007 σε 1:00 μμ

   Πωπω!

   Ωραίος ποπός!

   Απάντηση
2. 

   ΔemΩΝ στο 24 Απριλίου, 2007 σε 1:37 μμ

   Περίεργο που γράψαμε κι οι δυο την ίδια μέρα για τη ματαιότητα – από τελείως διαφερετική σκοπιά…

   Απάντηση
3. 

   par...alogos στο 24 Απριλίου, 2007 σε 1:51 μμ

   Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης!!!

   Απάντηση
4. 

   3 parties a day στο 24 Απριλίου, 2007 σε 2:06 μμ

   Τα φαινόμενα απατούν…

   ΥΓ. Βλέπω απέκτησες θαυμαστή ευκολία στο να σχηματίζεις χαϊκού (με κορυφαίο για μένα το “το ηφαίστειο της Αίτνας για τους Πέρσες ασημαντότης).
   Περιμένω να δω και μεγαλύτερα σε έκταση ποιήματα.

   Απάντηση
5. 

   Ανώνυμος στο 24 Απριλίου, 2007 σε 2:18 μμ

   Σκληροί οι ανεπίδοτοι έρωτες (μόνο στη μνήμη του άλλου).

   Επαυξάνω 3ρ!

   Απάντηση
6. 

   Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 24 Απριλίου, 2007 σε 2:27 μμ

   bidibis, δυστυχώς δεν είναι ο δικός μου!

   diavolikon, καλώς ήλθες! Μάταιο είναι κάτι, όταν δεν έχει νόημα. Αν δίνεις σε κάτι νόημα, δεν είναι πια μάταιο… Αν όμως δώσεις νόημα κι ανακαλύψεις το κενόν… ήττα, θλίψη, πίκρα…

   par…aloge, κάτι ήξεραν οι Εβραίοι… και είπαν να φτιάξουν “νομίσματα”… εκ του “νομίζω”…

   3 pad, μήπως μου κάνεις πλάκα;; Τα φαινόμενα απατούν;; Και τι δεν απατά, τέλος πάντων; Η πίστη σε πράγματα, που δεν έρχονται ποτέ;
   Όσο για τα ποιήματα ζγα-ζγα… είμαι ακόμα άπειρη. Σ’ ευχαριστώ πολύ πάντως.

   doratsirka, σκληρός ο βράχος, που πήρα για βωμό… Σε τι επαυξάνεις;

   Απάντηση
7. 

   Pixie στο 24 Απριλίου, 2007 σε 3:07 μμ

   Τίποτα δεν είναι μάταιο για μένα.Γίνεσε καλή με αυτά τα ποιηματάκια!

   Απάντηση
8. 

   Ανώνυμος στο 24 Απριλίου, 2007 σε 4:45 μμ

   σκάλισε χαϊκού
   κοινωνεί η ψυχή
   δρέψε την synas

   Ήτοι, είσαι καλή :))

   Απάντηση
9. 

   Ανώνυμος στο 24 Απριλίου, 2007 σε 4:56 μμ

   ΥΓ: μόλις είδα ότι η φωτό στο προηγούμενο ποστ σου “δένει” με το τωρινό ποστ της 3 parties….Περίεργα πράγματα….

   Απάντηση
10. 

    γιωργος στο 24 Απριλίου, 2007 σε 6:36 μμ

    Πάνε χαμένα τα δάκρυα εκεί… Βρες έναν αληθινό για την σπονδή…Μα υπάρχουν θεοί για να εισακουστείς;

    Απάντηση
11. 

    Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 24 Απριλίου, 2007 σε 6:56 μμ

    pixie, αιώνια αισιόδοξη… Μακάρι να μείνεις για πάντα έτσι! Για μένα όλα είναι μάταια, ακόμα κι αυτά που δεν δείχνουν τέτοια. Όλα μάταια εν γένει…

    doratsirka, σ’ ευχαριστώ πολύ-πολύ! Την φωτό την έβαλα εμπνεόμενη ακριβώς από το ποστ της 3 pad. Δεν είναι τυχαίο…

    Γεώργιε, υπάρχει ο θεός του εκάστοτε βωμού…

    Απάντηση
12. 

    ellinida στο 26 Απριλίου, 2007 σε 1:34 πμ

    Χαράζουν την πέτρα.

    Απάντηση
13. 

    Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 27 Απριλίου, 2007 σε 8:28 πμ

    Ελληνίδα, τα δικά μου δάκρυα δεν την χαράσσουν…

    Απάντηση