Θέλει η ζωή -απαιτεί η ζωή- μεγάλη καρδιά, πολύ μυαλό,
τεράστια
αποθέματα υπομονής και ψυχραιμίας, θέλησης, ψυχικής αντοχής,
αποθέματα υπομονής και ψυχραιμίας, θέλησης, ψυχικής αντοχής,
όλα τα θέλει,
κι ο
καθένας έχει λίγα, έχει ψήγματα και όλα πρέπει να τα κατανοήσει
καθένας έχει λίγα, έχει ψήγματα και όλα πρέπει να τα κατανοήσει
κι όλα πρέπει
να τα κατακτήσει και…
να τα κατακτήσει και…
βάζω πάντα πάρα πολλά «και» όταν γράφω και δεν είμαι η μόνη,
γιατί απλούστατα υπάρχουν τόσα «και» όσα και λέξεις…
Γιατί η ζωή είναι ένα
βαρύ θεατρικό, βρίθει πολύπλοκων νοημάτων,
βαρύ θεατρικό, βρίθει πολύπλοκων νοημάτων,
μέχρι να διακρίνεις τις φωτοσκιάσεις
πίσω από την αυλαία, πίσω απ’ τη σκηνή κι ακόμα παραέξω,
πίσω από την αυλαία, πίσω απ’ τη σκηνή κι ακόμα παραέξω,
στα σκοτεινά σοκάκια της
θεατρούπολης και στον έναστρο ουρανό της…
θεατρούπολης και στον έναστρο ουρανό της…
εκεί όπου αναπνέεις ελεύθερος και ρουφάς με ηδονή τ’ αρώματα της νύχτας…
0 Σχόλια