5 Σχόλια

1. 

   3 parties a day στο 27 Μαρτίου, 2008 σε 1:59 μμ

   Πολύ αιμοδιψή τη βρίσκω. Αποκλείεται να μπορέσουμε να της βάλουμε φρένο;

   Απάντηση
2. 

   faraona στο 27 Μαρτίου, 2008 σε 6:41 μμ

   Εχω παθει σχαση εγκεφαλου.
   Μπαινω ,βλεπω μαυρο εδω και μεεερες,αναρωτιεμαι…απανταω σε σενα η σε καποιο αλλο ατομο?
   Δεν ειναι το ιδιο οπως παλια …ισως η αναγκη που λες κι εσυ…Ταχω λιγο χασει…

   Any way
   φιλια

   Απάντηση
3. 

   aggelos-x-aggelos στο 27 Μαρτίου, 2008 σε 8:10 μμ

   Εγώ πάλι πιστεύω ότι γίνεσαι όλο και σαφέστερη.

   Απάντηση
4. 

   Κούκος στο 28 Μαρτίου, 2008 σε 6:47 πμ

   Εσύ είσαι τέκνο της ανάγκης!
   (κι ώριμο τέκνο της οργής;)

   Απάντηση
5. 

   Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 28 Μαρτίου, 2008 σε 10:51 πμ

   3 pad, φυσικά… αν δεν είναι αιμοδιψής η ανάγκη, τότε ποιος είναι; Η επιθυμία; Ωχριά μπροστά της… Όσο για φρένο στην ανάγκη, δεν βάζεις. Στην ψευτοανάγκη, στην εξάρτηση και την εμμονή, ναι (με δυσκολία κι εκεί βέβαια).

   faraona, απλώς τώρα γράφω αραιά και μόνο όταν νοιώθω την “ανάγκη”, που βέβαια είναι όταν είμαι στις μαύρες μου.

   Άγγελε, πιο μεγάλη ασάφεια δεν έχω αισθανθεί στη ζωή μου!! Ίσως προσπαθώ με δηλώσεις και αφορισμούς να την ξορκίσω.

   Κούκε, φοβάμαι πως είμαι μια τεράστια αντίφαση. Βρήκα στο δίκτυο ένα “ποίημα” που αποδίδεται στον Μαρξ. Είμαι οι 4 πρώτοι στίχοι και κάνω ακριβώς ό,τι μας αποτρέπει… Κι αυτό πολύ με πονάει…

   Δεν μπορώ να βρω ησυχία
   Που την ψυχή μου κτήμα έχει
   Δεν μπορώ στην ηρεμία
   Διαρκώς να προχωράω πρέπει
   Γι’ αυτό ας δώσουμε τα πάντα
   Ακούραστα χωρίς σταματημό
   Όχι σιωπή σκοτεινή μελαγχολία
   Όχι αδράνεια όχι αβουλησία
   Όχι στην εσωστρέφεια του φόβου
   Υποταγμένη στο ζυγό του πόνου
   Γιατί όνειρα πόθους δράση
   Κανείς ποτέ δεν θα χορτάσει!

   Απάντηση