a
Συλλεγμένο σε μεταλλικό μπουκαλάκι
Φυλούσες πάντα πάνω σου
Το αίμα ενός ακρωτηριασμένου στρατιώτη.
Λάφυρο παρελθόντος πολέμου…
Ο χρόνος το είχε αρωματίσει θηλυκότητα
Και ναρκωμένο πάθος
Μες στα μπουρδέλα των ψυχών
Και της παραμυθίας,
Που τριγυρνούσες στον καιρό της ειρήνης
Σχεδόν τρελός πια.
Και όλο έπινες μία γουλιά
Δηλητήριο και βάλσαμο από τα χαρακώματα
Μιας άλλης εποχής·
Τόσο ξένης και τόσο μακρινής,
Όσο κι εκείνος ο σακατεμένος στρατιώτης…
…
Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...
Σκοπός κάθε δράσης και σκέψης είναι η υπέρβαση τους. Προϋπόθεση της υπέρβασης είναι όμως η απόλυτη κατανόησή τους.
Η ομορφιά περνά μέσα απ’ το χρόνο αγνοώντας τις παρεμβάσεις του. Η ομορφιά δεν φέρει καρπούς, ούτε αναπαράγει τον εαυτό της. Είναι αιώνια.
Όλοι επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια στους αιώνες των αιώνων. Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου και ο τρόπος που τα παρουσιάζεις.
Για μένα και για πολλούς άλλους, το 2020 υπήρξε ιδιαιτέρως δημιουργικό. Όταν σου χαλάνε την καθημερινότητα, μπορείς να κάνεις πολλά άλλα.
Daily Inspirational Thoughts in your Inbox!
“Και όλο έπινες μία γουλιά
Δηλητήριο και βάλσαμο από τα χαρακώματα
Μιας άλλης εποχής”
ΜΠΡΑΒΟ
Σε ευχαριστούμε πολύ για το μπάνερ, αν θέλεις μπορείς να βάλεις το κάθετο που βρίσκεται στο http://greekbloggersparty.wordpress.com/2007/04/27/party-banner/
ώστε να μην επηρεάζεται η αισθητική του Blog σου.
Σε περιμένουμε στο πάρτι !!!
giasafox, “…κι όταν τελειώσει το πιοτόοοοο, να δούμε τι θα γίνω…” (Τζένη Βάνου!)
Αυτό το ποτό όμως δεν τελειώνει ποτέ, ε; Μόνο μαζί μ’ εσένα…
Παράφωνε, μ’ αρέσει καλύτερα το οριζόντιο. Ελπίζω να σε γνωρίσω κι από κοντά.
Χμμμ…,αν γράφεις synas έτσι,στην αρχή,φαντάζομαι τι θα γράφεις μετά δυο-τρία χρόνια…
Συνέχισε-το καλό που σου θέλω(έχεις ταλέντο…)
Δεν το έχεις συνειδητοποιήσει ακόμα, αλλά έχεις την καρδιά και την ψυχή ενός ποιητή. Και νομίζω ότι οι ποιητές μεγαλουργούν όταν δεν γνωρίζουν ότι είναι ποιητές. Γιατί είναι ανεπηρέαστοι από τίτλους, φόρμες και φόρμουλες. Γιατί είναι ανεπηρέαστοι από τη γνώμη των άλλων. Γιατί ακριβώς γράφουν γιατί είναι η ανάγκη τους να το κάνουν. Οι πραγματικοί ποιητές είναι εκείνοι που δεν το επιλέγουν. Που δεν το ξέρουν. Αυτοί που το αγνοούν.
Ξέχασε λοιπόν τα λόγια μου αυτά. Δεν έχουν άλλωστε σημασία. Απλά εντυπωσιάζομαι από τα ωραία κείμενα. Με αγγίζουν τα ωραία λόγια. Έχω άλλωστε ένα θέμα με τους ποιητές. Πιστεύω ότι είναι αγγελιοφόροι στη γη. Από κάπου αλλού…
Γιατί κάτι έχεις που σε κατέχει…
δεν έχω λόγια.
Άλλο ένα πάρα πολύ καλό στα small ones!
kyriaz, σε 2-3 χρόνια μπορεί να διαπραγματεύομαι συμβόλαια, να κυνηγάω υιοθεσίες, να αυτοκτονώ ή να κάνω lifting. Άβυσσος…
sam, ίσως πάλι και να γράφω μαλακίες με trendy εκφράσεις… Άβυσσος…
Γεώργιε, με κατέχει το αφόρητο…
dawk, ούτε εγώ… Αυτός ο συνδυασμός Animus/-a, Limits και Quick με τσάκισε!
dodos, ναι, είδες; Μικρά-μικρά, όλα μικρά κι εφήμερα…