18 Σχόλια

1. 

   mary στο 29 Μαρτίου, 2007 σε 11:43 πμ

   άμοιρη αγάπη
   αν την ελεύθερη ψυχή
   τη φυλακίσω

   Απάντηση
2. 

   ladybug στο 29 Μαρτίου, 2007 σε 1:30 μμ

   Δεν έχω πολυκαταλάβει τι γίνεται, αλλά είναι ωραίο 🙂

   Απάντηση
3. 

   3 parties a day στο 29 Μαρτίου, 2007 σε 2:55 μμ

   Τι να κάνεις όμως; Δεν είναι καλύτερο απ’ το να είσαι ελεύθερος αλλά να μην σ’ αγαπάει κανείς;
   Το μη χείρον βέλτιστο, λέω εγώ…

   Απάντηση
4. 

   Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 29 Μαρτίου, 2007 σε 5:34 μμ

   mary, όλες οι αγάπες άμοιρες είναι κατά πώς φαίνεται… (πώς μ’ αρέσουν αυτές οι εκφράσεις!)

   ladybug, γιατί; Μήπως έχω καταλάβει εγώ;;

   3 pad, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα…

   Καλά… Γαμώ δεν είναι ο Screamin’ Jay Hawkings, που κανιβαλίζει στο τέλος του κομματιού; Έτσι κανιβαλίζουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε… έτσι μας κανιβαλίζουν κι εκείνοι…

   Απάντηση
5. 

   s_k στο 29 Μαρτίου, 2007 σε 8:13 μμ

   ο επιπολαιος ερωτας φυλακιζει,η πραγματικη επικοινωνια και αγαπη νομιζω πως μας απελευθερωνει,αλλα θελει προσπαθεια και λιγη τυχη για να βρεθει.
   😉

   Απάντηση
6. 

   Ανώνυμος στο 29 Μαρτίου, 2007 σε 8:15 μμ

   Μας κατέχει ο έρωτας θα έλεγα και μας συνέχει

   Απάντηση
7. 

   bidibis στο 29 Μαρτίου, 2007 σε 8:37 μμ

   Μην ανησυχείς, σε λίγο θα ‘ρθει ο Σπαρτακος να σας ελευθερώσει.

   Το πολύ μέχρι την Μ. Πέμπτη να το καθυστερήσει.

   Βάζω και στοίχημα.

   Απάντηση
8. 

   Lote Alcarin στο 29 Μαρτίου, 2007 σε 9:20 μμ

   Συμφωνώ απόλυτα με τον fuzzy burlesque. Αν αισθάνεσαι σκλάβος της αγάπης έχεις χάσει το παιχνίδι, ακόμα και αν δεν το ξέρεις. Σκλάβοι γινόμαστε στις επιθυμίες μας. Όταν ο άλλος δε σε κάνει να αισθάνεσαι ανασφάλεια και άγχος, όταν στην τελική απλά ο άλλος είναι ο σωστός, τότε αισθάνεσαι ελεύθερος, και νομίζω πως είναι η πιο όμορφη ελευθερία που υπάρχει.

   Απάντηση
9. 

   elena στο 30 Μαρτίου, 2007 σε 9:55 πμ

   καλυτερα να μεινω φυλακη με την αγαπη μου παρα ελευθερη χωρις αυτη…

   Απάντηση
10. 

    Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 30 Μαρτίου, 2007 σε 12:32 μμ

    fuzzy, η δική σου αγάπη σε κάνει να νοιώθεις όμορφα, του άλλου σε υποχρεώνει κατά κάποιον τρόπο… “Με σκαλαβώνετε”, που λένε… Ωραίο είναι να σ’ αγαπούν, απλώς δείχνω και την σκοτεινή πλευρά της αγάπης.

    dora, μας -έχει γενικώς…

    gang, από το στόμα σου και στου… Θεού τ’ αυτί!

    lote, δες το και λίγο ανάποδα… την αγάπη προς τον άντρα μας, τα παιδιά μας… Είσαι σίγουρη πως απελευθερώνει;

    elena, δεν μιλώ μόνο για τον έρωτα. Θα ήθελες, ας πούμε, να μείνεις φυλακή με τη μαμά σου;

    Απάντηση
11. 

    bbchris στο 30 Μαρτίου, 2007 σε 1:33 μμ

    Πότε δεν κατάλαβα γιατί οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την αγάπη ως φυλακή. Είναι και πρέπει να είναι, ελευθερία.

    Απάντηση
12. 

    gitsaki στο 30 Μαρτίου, 2007 σε 1:50 μμ

    Δεν είμαι σίγουρη ότι συμβαίνει απαραίτητα έτσι.Αλλά κι έτσι να συμβαίνει κάποιες φορές,μάλλον εμείς σκλαβώνουμε τον εαυτό μας,οικειοθελώς,δε φταίνε οι άλλοι ή δεν φταίνε,έστω,μόνο οι άλλοι.

    Απάντηση
13. 

    mary στο 31 Μαρτίου, 2007 σε 11:13 πμ

    synas said..
    elena, δεν μιλώ μόνο για τον έρωτα. Θα ήθελες, ας πούμε, να μείνεις φυλακή με τη μαμά σου;

    χεχεχε!!! 🙂

    Απάντηση
14. 

    Stavros P (isisdoros) στο 31 Μαρτίου, 2007 σε 11:41 πμ

    Πιστεύω οτι τον έρωτα τον αντιλαμβάσεσαι αλλιώς όταν είσαι ερωτευμένος.

    Απάντηση
15. 

    teiresias στο 31 Μαρτίου, 2007 σε 1:15 μμ

    Φυλακή η αγάπη,ε;Μάλλον δίκιο έχεις.Μα την προτιμώ απ’ την ελευθερία της…μοναξιάς.

    Απάντηση
16. 

    Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 31 Μαρτίου, 2007 σε 7:36 μμ

    chris, εσένα δεν σε βλέπω όμως να πολυδεσμεύεσαι… ή κάνω λάθος;

    gitsaki, όλοι μαζί κάπως τα καταφέρνουμε… Ίσως να είναι κι η ανθρώπινη φύση έτσι. Κτητική…

    mary, ένα γελάκι κι από ‘δώ…

    stavros p, ναι… πέρα όμως απ’ το εγώ κι εσύ τώρα μαζί υπάρχει και το εμείς για πάντα μαζί… Δυσκολεύει το πράμα…

    teiresias, ε… κι εγώ… Λέμε μωρέ και καμιά μαλακία, να περνάει η ώρα…

    Απάντηση
17. 

    ellinida στο 7 Απριλίου, 2007 σε 2:19 πμ

    …Δωρίζομαι μα δεν Κατέχομαι
    Αφήνομαι μα δεν Παραδίνομαι

    Δεν Ορίζομαι
    κι’αυτό δεν είναι διαπραγματεύσιμο
    δεν είναι Παιχνίδι
    είναι η Φύση μου…

    Απάντηση
18. 

    Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 10 Απριλίου, 2007 σε 12:23 μμ

    ellinida, ενίοτε δεν ξέρεις πια με σιγουριά, ποια είναι η φύση σου… και αν εντέλει την αποδέχεσαι…

    Απάντηση