8 Σχόλια

1. 

   Stavros P (isisdoros) στο 1 Απριλίου, 2007 σε 6:42 μμ

   Ευτυχής ή δυστυχής;

   Απάντηση
2. 

   gitsaki στο 2 Απριλίου, 2007 σε 7:36 πμ

   Αγάπη χωρίς αμφιβολία.Γιατί όταν είναι αγάπη δεν χρειάζεται την αμφιβολία.

   Απάντηση
3. 

   Dawkinson στο 2 Απριλίου, 2007 σε 9:32 πμ

   Πόσο αλήθεια απέχουν αυτά τα δύο?
   Ταυτίζονται πάντως στη μη ανθρώπινη φύση τους και στην έλλειψη αδυναμιών.

   Απάντηση
4. 

   mary στο 2 Απριλίου, 2007 σε 11:35 πμ

   η ατάκα υπέροχη!

   ..αλλά δεν κατάλαβα αυτή την “αριστοτέλεια” ικανότητα της απόλυτης μοναχικότητας 🙁

   (ναι, είμαι άσχετη κι από χωριό! :)))

   Απάντηση
5. 

   hracker στο 3 Απριλίου, 2007 σε 1:18 πμ

   Κτήνος ή θεός !?!?
   Δύναμη χωρίς ενοχή ?!?!
   Αγάπη χωρίς αμφιβολία !?!?
   Ικανότητα μοναχικότητας ??!!!!

   Ποιός ρε;
   Αυτός στη φωτό;

   !!!

   Λύκος που πλένεται με soflan και στήνεται να του κάνουν το πορτραίτο ?!?!?!

   Όχι, δεν είναι σαν τους άλλους τους καλούς αυτός. Δε φτουράει σ’ ένα booze αυτός.

   😉

   Απάντηση
6. 

   Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 3 Απριλίου, 2007 σε 10:49 πμ

   stavrosp, μάλλον πέρα απ’ αυτό…

   gitsaki, δεν την χρειάζεται, αλλά η ανθρώπινη αγάπη ταλανίζεται από αυτή.

   dawk, άρα μπορούμε να λατρεύουμε και το λύκο…

   mary, ο άνθρωπος είναι ζώον κοινωνικόν και πολιτικόν.

   hracker, αυτός στο booze θα δάγκωνε!

   Απάντηση
7. 

   Dawkinson στο 3 Απριλίου, 2007 σε 11:13 πμ

   Aν αντιμετωπίζουμε λατρευτικά και το Θεό, ναι.
   Έγω πάντως, απέχω από κάθε είδους λατρευτικές εκδηλώσεις…

   Απάντηση
8. 

   Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 3 Απριλίου, 2007 σε 11:19 πμ

   dawk, ακριβώς!

   Απάντηση