Επιλογή Σελίδας

Αν συμβεί αυτό που φοβάσαι, θα είσαι χειρότερα από τώρα που το φοβάσαι;

από | Απρ 29, 2009 | Χωρίς κατηγορία

Μια ερώτηση μου έθεσε ένας καινούριος φίλος στο facebook:
«Αν συμβεί αυτό που φοβάσαι, θα είσαι χειρότερα από τώρα που το φοβάσαι;»
Παλιότερα είχα την απάντηση στο στόμα.
Ήταν το μόττο των νιάτων μου, που με κράτησε ζωντανή για χρόνια:
«Προτιμώ να καταρρεύσει ο κόσμος, παρά να αγωνιώ μην τυχόν καταρρεύσει»
Στα νιάτα μου όμως ο κόσμος είχε χτιστεί ερήμην μου και ποσώς με ένοιαζε η τύχη των επιλογών του.
Αν μη τι άλλο δεν ένοιωθα ευθύνη.
Καθώς τα χρόνια περνούσαν, είδα κάθε ανθρωπάκι να σηκώνει από έναν πύργο, να κλειστεί μέσα,
να προφυλαχθεί κι ας καταρρεύσει ο κόσμος.
Τότε κατάλαβα πως η θεωρία της νεότητας μάλλον αποτελούσε στην ουσία της κοινό αίσθημα
και το μόνο σημαντικό ήταν πώς το παλεύεις.
Διάλεξα έναν δρόμο.
Χαρακτηρίσθηκα επιπόλαια -οι πυργοδεσπότες ώριμοι.
Η πλάκα είναι πως το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το ίδιο.
Αγναντεύω κι εγώ τώρα από τον δικό μου πύργο τους κάδους ανακύκλωσης στο δρόμο
και βεβαίως θα δικαιώσω απολύτως την ανάγκη μου συμμετοχής στα κοινά, αν κάποτε τους χρησιμοποιήσω κιόλας.
Πού θα πάει όμως; Κάποια στιγμή θα μου τον βάλουν τον κάδο μέσα στο σπίτι και τότε θα γίνω μια αληθινή ακτιβίστρια.
Όμως άλλαξα θέμα…
«Αν συμβεί αυτό που φοβάσαι, θα είσαι χειρότερα από τώρα που το φοβάσαι;»
Όχι, δεν θα είμαι χειρότερα. Το ξέρω αυτό καλά, μου το έχει διδάξει η πείρα.
Θα είμαι αλλιώς.
Η αλλαγή ενέχει από μόνη της το φόβο, δεν έχει να κάνει με το καλύτερα-χειρότερα.
Πόσο μάλλον με το καλό-κακό.
Αυτές οι έννοιες έχουν πάει περίπατο καιρό τώρα, ασχέτως αν σχηματικά τις χρησιμοποιώ ακόμα.
Κάπως πρέπει να συνεννοείσαι κιόλας, διάολε… Να κρατάς έναν κοινό κώδικα, αλλιώς στη ρετσινιά της επιπολαιότητας κολλάει κι αυτή της ανισορροπίας.
Κόπιασα τόσο πολύ -μέσα μου- να χτιστεί ο πυργίσκος μου,
αναίρεσα τόσες δικές-ολόδικες σκέψεις (απλά σκέψεις, δεν θα μπορέσω ίσως ποτέ να χρησιμοποιήσω τον όρο πίστες),
αψήφησα τόσες ανάγκες (όπως το απλό δικαίωμα να κινούμαι ελεύθερα),
θυσίασα τόσα χρόνια προσπαθώντας να μοιάσω και ν’ ανήκω,
που τώρα πραγματικά μου φαίνεται το οποιοδήποτε «αλλιώς» βουνό.
Θαυμάζω απεριόριστα κάποιους ανθρώπους, που ανενδοίαστα ρίχνουν συνέχεια κλοτσιές στον κάδο με το γάλα
-γάλα ρέει στο κάτω-κάτω άφθονο απ’ τα βυζιά των αγελάδων.
Όμως εγώ -μετά από τόσα χρόνια προσομοίωσης- τα κατάφερα σε μεγάλο βαθμό:
δεν είμαι πια παρά ένα ακόμη φοβισμένο ανθρωπάκι.

4 Σχόλια

  1. Sissi Soko

    Χωρίς αλλαγή δεν υπάρχει κίνηση. Και χωρίς κίνηση δεν υπάρχει ζωή. Πολύ ωραίο ποστ!

    Απάντηση
  2. Speedyclick

    Υπέροχη αλληλουχία σκέψεων. Ήδη η αναπλαισίωση άρχισε…

    Για τρία πράγματα λένε πως μπορούμε να είμαστε σίγουροι 100%. Ότι θα πεθάνουμε, ότι θα αλλάζουμε (ιδέες, δουλειές, τόπους, πιστεύω, ταίρια) και ότι θα πληρώσουμε εφορία (αν έχουμε κάτω από 1 δις περιουσία). Κατά περίεργο τρόπο και τα τρία δημιουργούν πανικούς όταν τα σκέφτεσαι. Που φεύγουν όταν τα βιώσεις. Οριστικοποιείται το θηρίο βρε αδελφέ. Βλέπεις πως δεν είναι δράκος με τρία κεφάλια που φανταζόσουνα. Απομυθοποιείται. Ξεφτιλίζεται, μέχρι που γίνεται κουτάβι.

    Νάναι καλά ο φίλος που έβαλε την ερώτηση…

    Απάντηση
  3. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    Σήσση… το καλητεχνικό σου, σ’ ευχαριστώ… και το επόμενο είναι… περί ακινησίας… 🙂

    Speedycklick, ναι… αν κάτι έχει αξία σ’ αυτήν τη ζωή, είναι οι ερωτήσεις…

    Απάντηση
  4. Seagull

    Synas, καλή σου μέρα!
    Όπως γνωρίζεις, έχω δημιουργήσει ένα blog, με την ονομασία "Κλέφτρα Κίσσα" (http://kleftrakissa.blogspot.com/), στο οποίο "εκθέτω" κείμενα άλλων bloggers, που τους τα έχω "κλέψει".
    Περισσότερα, μπορείς να βρεις και να διαβάσεις στην πρώτη μου ανάρτηση:
    http://kleftrakissa.blogspot.com/2008/09/blog-post_30.html
    Επειδή μεταξύ των αναρτήσεων που έχω κλέψει περιλαμβάνονται και
    δικές σου, θεώρησα σκόπιμο να σε ενημερώσω σχετικώς, ώστε, αν έχεις οποιαδήποτε αντίρρηση για την "κλοπή" αυτή, να με ενημερώσεις και να “κατεβάσω” τις σχετικές αναρτήσεις μου.

    Ευχαριστώ
    Seagull
    http://seagullstefanos.blogspot.com/

    Υ.Γ. Αφήνω σχετικό σχόλιο κάτω από κάθε πρωτότυπη ανάρτηση, για ευνόητους λόγους

    Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί

Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...

Μια παράξενη πλάνη

Μια παράξενη πλάνη

Η ομορφιά περνά μέσα απ’ το χρόνο αγνοώντας τις παρεμβάσεις του. Η ομορφιά δεν φέρει καρπούς, ούτε αναπαράγει τον εαυτό της. Είναι αιώνια.

Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου

Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου

Όλοι επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια στους αιώνες των αιώνων. Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου και ο τρόπος που τα παρουσιάζεις.

Πήγε όντως το 2020 χαμένο;

Πήγε όντως το 2020 χαμένο;

Για μένα και για πολλούς άλλους, το 2020 υπήρξε ιδιαιτέρως δημιουργικό. Όταν σου χαλάνε την καθημερινότητα, μπορείς να κάνεις πολλά άλλα.

Subscribe to Our Newsletter

Daily Inspirational Thoughts in your Inbox!

Pin It on Pinterest