Τα σύνορα του κόσμου λύγισαν κι ενώθηκαν σε μια ιδέα παράπλευρη.
Δευτερεύουσα.
Η συνέχεια διακόπηκε.
Παύλα.
Μανιάζουμε οι άνθρωποι να βάλουμε παντού τελείες.
[Δύο μικρές και παράλληλες παύλες σχηματίζουν το σημείο της ισότητας]
Τ’ άστρα δεν υπακούουν· έχουν ήδη πεθάνει…
Και κάθ’ ευχή ταξιδεύει προς το παρελθόν της.
Τα τραγούδια μας -γέφυρα στο μετέωρο αναμεταξύ.
0 Σχόλια