26 Σχόλια

1. 

   Dawkinson στο 3 Απριλίου, 2007 σε 11:06 πμ

   Από μακριά κι αγαπημένα.
   Γιατί η στατιστική επιστήμη λέει ότι οι πιθανότητες να απαγοητευτείς συγκρίνοντας αυτό που έχεις πλάσει στην φαντασία σου με την πραγματική εικόνα(ακόμα και αν η σύγκριση γίνεται υπό ιδανικές ψυχολογικές συνθήκες και διάθεση εξωρραϊσμού) υπολογίζονται στο συντριπτικό ποστοστό των 97,6789%.

   Απάντηση
2. 

   ladybug στο 3 Απριλίου, 2007 σε 11:59 πμ

   Χμ….έπρεπε να είχα κάτσει κι άλλο μάλλον. 🙂

   Απάντηση
3. 

   bbchris στο 3 Απριλίου, 2007 σε 12:35 μμ

   Υποσχέθηκα ότι θα είμαι εχέμυθος.

   Κρατάω τις υποσχέσεις μου.

   Απάντηση
4. 

   Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 3 Απριλίου, 2007 σε 12:59 μμ

   dawk, μπα… δεν ήταν αυτό το πρόβλημά μου. Μια χαρά ήταν όλοι. Απλώς εγώ κάτι έχω πάθει με την εγγύτητα…

   ladybug, ίσως ναι, ίσως όχι… Εμένα μ’ αρέσει πάντως να παίρνω τα κλειδιά.

   chris, για τα μυστικά του οργασμού μιλάς;

   Απάντηση
5. 

   china girl στο 3 Απριλίου, 2007 σε 2:18 μμ

   Booze No3 πότε;;;

   αργυρένια

   Απάντηση
6. 

   Dawkinson στο 3 Απριλίου, 2007 σε 3:41 μμ

   ditto!

   Απάντηση
7. 

   bbchris στο 3 Απριλίου, 2007 σε 3:54 μμ

   Στα μυστικά του γυναικείου οργασμού ήμουν εξαπανέκαθεν εχέμυθος…

   …για το ανακάτεμα της τράπουλας λέω… 🙂

   Απάντηση
8. 

   Ναυαγός στο 3 Απριλίου, 2007 σε 4:11 μμ

   Ποιο μακριά από το να είσαι στο booze (και στο κάθε booze) δε γίνεται.

   Απάντηση
9. 

   par...alogos στο 3 Απριλίου, 2007 σε 6:18 μμ

   Ελα ρε!!!
   Μόλις έφυγα αρχίσατε τα σφινάκια;
   Αλλά από το να έχανα το bus και να έμενα στους δρόμους…
   Καλώς σας βρήκα synas!!!

   Απάντηση
10. 

    Π στο 3 Απριλίου, 2007 σε 6:53 μμ

    «Πιο πολύ θέλω / Να μιλώ στους ανθρώπους / Από μακριά». Όταν είδα αυτό είπα να σου βάλω ένα ερωτηματικό, αλλά μετά είδα ότι απάντησες ήδη. Kρίμα, πάντως (μεταξύ άλλων γιατί από κοντά είσαι πολύ γλυκειά).

    Απάντηση
11. 

    γιωργος στο 3 Απριλίου, 2007 σε 7:04 μμ

    Μάλλον έλειπα…Ο αντιπρόσωπος που έστειλα επίσης έφυγε νωρίς. Για αυτόν και για εμένα τα πάντα παρέμειναν άγνωστα.

    Απάντηση
12. 

    gitsaki στο 3 Απριλίου, 2007 σε 10:48 μμ

    Φαίνεται ότι περάσατε ωραία,παιδιά.

    Απάντηση
13. 

    Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 4 Απριλίου, 2007 σε 1:15 πμ

    Αργυρένια, θες και B3, γλυκιά μου;

    dawk, ξέρω… μοιάζουμε…

    chris, το ανακάτεμα της τράπουλας είναι κανόνας, όταν παίζεις… Αλλιώς κλέβεις.

    Ναυαγέ, λες, ε; Καλά, την επόμενη φορά σε σπίτι…

    par…alogos, καλώς σας βρήκαμε κι εμείς!

    Π, κρίμα, κρίμα, αλλά ούτε απάντηση δεν πήρα…

    Γεώργιος, σε παραπέμπω στην 3 parties a day.

    gitsaki, μια χαρά ήταν… νορμάλ…

    Απάντηση
14. 

    par...alogos στο 4 Απριλίου, 2007 σε 11:39 πμ

    @γεώργιος:
    …κι εγώ σε ποιόν μιλούσα, τόση ώρα;;;;

    Απάντηση
15. 

    Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 4 Απριλίου, 2007 σε 12:13 μμ

    Ωραία ήταν… Εγώ χάρηκα πολύ που γνώρισα κάποιους κάπως καλύτερα. Αλλά τελικά μάλλον τέτοιου είδος συναντήσεις είναι καλύτερα να γίνονται σε χώρους με χαμηλότερη μουσική και λιγότερο κόσμο γύρω-γύρω. Ίσως ακόμα καλύτερα να είναι σε φαγάδικα. Κρασάκι και μεζεδάκια…

    Απάντηση
16. 

    ladybug στο 4 Απριλίου, 2007 σε 12:15 μμ

    Ίσως αισθανόμαστε ότι γνωριζόμαστε τόσο καλά που δε χρειάζεται να πούμε και πολλά 🙂

    Απάντηση
17. 

    hracker στο 4 Απριλίου, 2007 σε 12:41 μμ

    σφηνάκια πολλά
    για μένα καμιά 🙁
    σφηνακιού προσφορά 😉

    Με πολλά φιλιά
    Η.

    Απάντηση
18. 

    bbchris στο 4 Απριλίου, 2007 σε 12:43 μμ

    Σωστά!!! Να το κάνουμε, με μεζέ και… ότι θέλει ο καθένας πίνει…

    Να σε δω πως θ’ ανακατέβεις την τράπουλα στην τάβλα!!!!!!!! :-)))))))

    Απάντηση
19. 

    elen στο 4 Απριλίου, 2007 σε 2:13 μμ

    για μένα ήταν καλά για πρώτη φορά.
    σίγουρα καλύτερα την επόμενη. αν θα.
    πάντως χάρηκα.

    Απάντηση
20. 

    kyriaz στο 4 Απριλίου, 2007 σε 2:17 μμ

    “Μια χαρά ήταν όλοι. Απλώς εγώ κάτι έχω πάθει με την εγγύτητα…”

    Συ είπας… 🙂

    Απάντηση
21. 

    cindaki στο 5 Απριλίου, 2007 σε 9:42 πμ

    synas,συμφωνώ! Όχι απαραίτητα μικρότερες παρέες, αλλά σε άλλου είδους μαγαζιά. Πιο παρεΐστικα!

    Απάντηση
22. 

    Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 5 Απριλίου, 2007 σε 10:06 πμ

    ladybug, κι εγώ το ένοιωσα αυτό με μερικούς… σα να τους ξέρω…

    hracker, καλύτερα, γιατί αλκοτέστ με σφηνάκια δε λέει!!

    chris, στην τάβλα;; Γρουπιέρισσα!

    elen, κάτι σε χάλασε εσένα… Πάντως ναι, η 2η φορά είναι πιο χαλαρή…

    kyriaz, ναι… είπον… Το εξηγώ και λίγο στο επόμενο ποστ. Αρχίσαμε να κοιταζόμαστε διαφορετικά, συνηθισμένα…

    sofi-k, ναι, ναι… η επόμενη επιλογή πρέπει να είναι πιο “κόουζι”…

    Απάντηση
23. 

    Pixie στο 5 Απριλίου, 2007 σε 6:56 μμ

    Τελικά έχασα που δεν ήρθα ή όχι;Με μπέρδεψες ΄)

    Απάντηση
24. 

    Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 6 Απριλίου, 2007 σε 2:48 μμ

    pixie, μάλλον… γιατί, αν είχες έρθει, θα είχες ιδίαν άποψη…

    Απάντηση
25. 

    ellinida στο 7 Απριλίου, 2007 σε 2:16 πμ

    …Να μιλώ στους ανθρώπους από μακριά…
    Mε άγγιξαν αυτοί οι στίχοι γιατί αυτό μοιάζει να είναι το ζητούμενο.
    Να είσαι καλά.

    Απάντηση
26. 

    Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 10 Απριλίου, 2007 σε 12:21 μμ

    ellinida, προχθές στο χωριό ερχόταν ένας πολύ κοντά: “Μην με στριμώχνεις, σε παρακαλώ!” του έλεγα συνέχεια. Και ρώτησε τον άντρα μου “Καλά, εσύ πώς διάολο τη στρίμωξες;” Ήμουν 21 τότε, σκέφτηκα απο μέσα μου…

    Απάντηση