Σου λέω την αλήθεια μου και δεν με πιστεύεις.
Την ερμηνεύεις, την παραποιείς, την διαστρεβλώνεις.
Μου προσάπτεις σκέψεις και πράξεις όχι δικές μου.
Με κατηγορείς ως ηθικό αυτουργό όσων μου έχουν τύχει.
Με κοιτάζεις μέσ’ από το πρίσμα της «κοινής λογικής».
Με ανατέμνεις με ψυχαναλυτικές θεωρίες, που δεν γνωρίζεις σε βάθος.
Με κρίνεις και με συγκρίνεις με όσα εσύ έχεις στο μυαλό σου.
Με απορρίπτεις, γιατί δεν μπορείς ούτε καν να φανταστείς αυτά που έχω βιώσει.
Απλά λοιπόν θα σου χαμογελώ και θα σου λέω κοινοτοπίες.
Ή ακόμα καλύτερα: θα σου λέω τα ψέματα που σου αρέσει ν’ ακούς.
Κι όλα θα πάνε καλά…
(Δεν σου ζητώ να καταλάβεις. Μόνο να με πιστέψεις…)
Καλό μήνα σε όλους!
Καλό μήνα και σε σένα!
Το σημερινο σου κείμενο πολύ μου άρεσε! Σκέφτομαι να το αφιερώσω κάπου κάποια στιγμή! Επιτρέπεται?
καλό μήνα.είναι η ιδέα μου ή αυτός ο ιανουάριος κράτησε παραπάνω φέτος;
>Απλά λοιπόν θα σου χαμογελώ και
> θα σου λέω κοινοτοπίες.
με το συμπάθειο ρε synas, αλλά δεν τον παρατάς καλύτερα να βρειτε και οι δύο την υγειά σας;
🙂
debby, τιμή μου!
maxim, εμένα μου φάνηκε μικρός… δεν έχω ξεστολίσει ακόμα το δέντρο!!
hracker, ακόμα γελάω…
Θεωρώ αυτό το ποστ ως ένα από τα καλύτερα που έχεις γράψει τον τελευταίο καιρό.
Και είσαι ένας από τους λίγους ανθρώπους, που έχει το δικαίωμα να γράφει αυτά που έγραψες.
Αυτά.
τελικά όλοι λίγο πολύ έχουμε βρεθεί σε ανάλογη θέση..
καλό μήνα να χουμε
φιλιά 🙂
3 pad, σ’ ευχαριστώ πολύ, φιλενάδα!
alkyoni, μα ναι… όλοι δεν έχουμε νοιώσει έτσι; Και πόσοι -μα πόσοι!- έχουν καταφύγει σε αυτήν τη λύση…