Φτάνει κάποια στιγμή στη ζωή, που ακουμπάς το στήθος σου και τ’ αγαπάς. Πεσμένο, αδειασμένο, κρεμασμένο… Όσο δεν το αγάπησες ποτέ πριν, όταν ήταν ορθό, σφριγηλό και περήφανο σαν γύφτικο σκερπάνι.
Φτάνει κάποια στιγμή, που κοιτάζεις με το καθρεφτάκι το αιδοίο σου και το αναγνωρίζεις. Ναι, αυτό είναι τα δικό σου αιδοίο, πράγματι, αυτό το έτσι και το αλλιώς, που διαφέρει από όλων των άλλων γυναικών και που σ’ αρέσει όπως ακριβώς είναι.
Έρχεται κάποια στιγμή, που επιτέλους μπορείς να δείξεις το σώμα σου, χωρίς να τεντώνεσαι, χωρίς να στήνεσαι, χωρίς να ποζάρεις… χωρίς να ντρέπεσαι γι’ αυτό.
Που ξέρεις τι ζητά και πώς να το πάρει. Που χαλαρώνεις κι αφήνεσαι και δίνεσαι.
Όπως κι αν είσαι.
Αυτή είναι η στιγμή της απόλαυσης.
Αυτή είναι η στιγμή του απόλυτου, δικού σου, ολοδικού σου, γυναικείου οργασμού…
Καλό μας μήνα!
…
Μεγάλη η στιγμή όταν μια γυναίκα αντιλαμβάνεται πως δεν ντρέπεται πλέον για το σώμα της.
Κι έχω παρατηρήσει πως κάτι τέτοιο συμβαίνει συνήθως γύρω στα σαράντα. Όμως φοβάμαι πως για πάρα πολλές γυναίκες η απόλαυση του έρωτα είναι αδύνατη, όχι τόσο γιατί ντρέπονται για το σώμα τους, όσο για τα τόσα άλλα προβλήματα που έχουν με την ελεύθερη έκφραση της σεξουαλικότητάς τους…
Αν δεν έχει στομώσει η επιθυμία τους, αν δεν βλέπουν τον εαυτό τους με τα μάτια του άλλου, τότε μπορεί να υπάρξει. Για να συμβεί σε νεαρή ηλικία χρειάζεται μια υγιής στάση απέναντι στο σώμα μας που να μην υπαγορεύεται από την αισθητική του κόσμου ή του συντρόφου. Συμφωνώ με την Άννα ότι συχνά αυτό έρχεται εκεί κοντά στα σαράντα.
ante re kompleksara pagene apo do!
3 pad, η ελεύθερη έκφραση της σεξουαλικότητάς έχει να κάνει με την κατάρριψη διάφορων ταμπού. Το σώμα μας είναι από τα μεγαλύτερα ταμπού, που υπάρχουν. Πιο εύκολα το ρίχνεις στις παρτούζες (κι ας νοιώθεις μετά τις 1.000 ενοχές), παρά αποδέχεσαι το σώμα σου και τις φυσικές σου επιθυμίες.
dora, ναι, γύρω στα σαράντα -λένε κι οι στατιστικές- πολλές γυναίκες απελευθερώνονται για κάποιον λόγο. Ενώ, λέει, μέχρι τότε φτάνουν σε οργασμό γύρω στο 40%, μετά φτάνουν ένα 70%. Και η λίμπιντό τους χτυπάει σ’ αυτήν την ηλικία ταβάνι, σε αντίθεση με τους άντρες, που έχουν πτωτική πορεία.
Ανώνυμη, θα ήταν “ευγενέστερο” να βρίζεις επώνυμα.
Νομίζω πως η γυναίκα νοιώθει άνετα με το σώμα της όταν βρεθεί ένας λεβέντης δίπλα της να την “ξεκλειδώσει”.
κρίμα που στ όνομα της “ελευθερίας του λόγου” δεν διαγράφεις μερικά σχόλια…έστω και με χιούμορ (;;;) γραμμένα
καλό μας μήνα synas
alitovios, παίζει κι αυτό που λες, αλλά αν η γυναίκα δεν είναι έτοιμη να “ξεκλειδωθεί”, δύσκολα τα πράγματα.
alkyoni, κανένα χιούμορ δεν υπάρχει… μόνο κακία. Αλλά εντάξει… όλα μέσα στο παιχνίδι είναι.
Υπέροχο να είσαι ο εαυτός σου με τον εαυτό σου!
Ετσι και δω τις κόρες να φοράνε καφτάνια ή μακριά παντελόνια και μετά την εφηβεία (όπου εκεί συγχωρούνται τα πάντα) όχι από κέφι, αλλά για να κρύψουν μισό γραμμάριο παραπάνω ή ένα ανθυπολακοουβάκι κυτταρίτιδας, θα τις ξυρίσω γουλί (να μην βγαίνουν απ’το σπίτι για έναν καλό λόγο!)
:))))
Νομίζω ότι η γενιά μας και ίσως και η επόμενη είμαστε οι τελευταίες (εύχομαι) που πληρώνουμε ένα αόριστο “το σώμα είναι αμαρτωλό” σε συνδυασμό με “τι θα πει ο κόσμος” και “μόνο το τέλειο είναι good enough”.
Το τρίτο δεν ξέρω αν οι επόμενες από μας γυναίκες θα το ξεπεράσουν, αλλά τουλάχιστον αν βοηθήσουμε να μην υποστούν τα πρώτα δύο…
Βέβαια μπορεί να το χέσουν από την άλλη μεριά, βλέπω “τσουλοποίηση” ήδη από τα 10 (και πριν μη σας πω)…
Οπότε κι εκεί να λέμε δυό πράγματα, όλο και κάποια μικρότερη μπορεί να ωφεληθεί από τη δική μας πείρα…
Και για μας, είτε απ’έξω (ένας large άντρας) είτε από μέσα, ας έρχεται… κι ας έρχεται όποτε!
:)))
Μου φαίνεται τόσο απίθανο μία γυναίκα να μην είναι συμφιλιωμένη με το σώμα της και να μην το αγαπά από μικρή. ( τώρα που το ξανασκέφτομαι ίσως αν έχει ένα πολύ χοντρό και πλαδαρό σώμα ). Τώρα αυτό από μόνο του – η αποδοχή και ο θαυμασμός του κορμιού σου -δεν νομίζω πως είναι ικανό να την οδηγήσει και σε όποιο οργασμό.
Αφροδίτη, ξέρεις κάτι; Νομίζω, πως ακόμα και οι άντρες λίγο ενδιαφέρονται τελικώς για την “τελειότητα”. Μπορεί να χαζεύουν το τέλειο, αλλά ερωτεύονται το αληθινό, το χαλαρό, το δοτικό…
Pussy Galore, η εικόνα που έχει κάποιος στο μυαλό του για το σώμα του, μικρή σχέση έχει με την πραγματικότητα. Κλασσικό παράδειγμα οι ανορεξικοί, που ενώ είναι 36 κιλά, βλέπουν στον καθρέφτη περιττό λίπος.
Ιδιαιτέρως, δε, οι ευνοημένοι από τη φύση, ναρκισσεύονται με την εικόνα τους και χάνουν την επαφή με το σώμα τους αυτό καθ’ εαυτό.
Δεν μίλησα για θαυμασμό, μόνο για αποδοχή, και η αποδοχή του κορμιού σου έτσι όπως ακριβώς είναι την κάθε στιγμή σε απελευθερώνει και σου αφήνει περιθώρια να “κοιτάξεις” και τον άλλον και να έρθεις σε ουσιαστική επαφή μαζί του.
Όσο για τον οργασμό έχει περισσότερο συμβολική σημασία, αλλά και κυριολεκτικώς, ναι, ο οργασμός επιτυγχάνεται όταν αφήνεσαι.
Ναι θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου και merci για την άμεση ανταπόκριση.
pixie μου, σε πήδηξα! Χίλια συγγνώμη! Ναι, είναι πραγματικά υπέροχο… Είναι… εμπειρία ζωής!!
pussy galore, ήταν απλώς θέμα καλού timing 🙂
απλώς σήμερα θέλει τσαγανό και πείσμα για να παραμείνεις συμφιλιωμένος μαζί του, ιδίως οι νεαρές ηλικίες που οτιδήποτε παραπάνω από πετσί και κόκκαλο το θεωρούν… πολύ…
δεν ειναι τυχαιο που λενε οτι η καλυτερη ηλικια των γυναικων βρισκεται στην δεκαετια των τριαντα.
Οφειλεται σε αυτο που λες.Οι γυναικες ,συνηθως, ειναι σε αυτη την φαση, συνειδητοποιημενες με τα θελω τους και την εικονα τους.
Συνηθως…
Θα μιλήσω για μένα και πιστεύω ότι λίγο πολύ όλοι οι άντρες σκέφτονται κάπως έτσι.
Όντως δεν μας νοίαζει το τέλειο. Οι άντρες τραβιούνται σε πρώτη φάση από ένα ωραιο σώμα, αλλά αν δεν υπάρχει περιεχόμενο το πετάνε γρήγορα. Οι γυναίκες αυτές τρώνε ότι παραμύθι κι αν τους πουλήσεις και μετά αναρωτιούνται τι έφταιξε. Έφταιξε ότι δεν έχουν κάτι παραπάνω για να υποστηρίξουν αυτό το ωραίο σώμα. Έφταιξε ότι ήταν κενές. Δεν υποστηρίζω τους άντρες που πουλάνε παραμύθια κατ’ επάγγελμα. Αφού όμως υπάρχουν γυναίκες που τα τρώνε…
Γενικά οι πιτσιρικάδες, 13-17, το έχουν απομυθοποιήσει τελείως το σεξ. Το βλέπουν σαν παιχνίδι. Τα κοριτσάκια ασχολούνται συνεχώς με το σώμα τους, και βλεπεις κοπελιτσες στα 20-22 επειδή είναι όμορφες να νομιζουν ότι είναι και κάποιες. Μακάρι να συνειδητοποιούσαν οι γυναίκες κάποια πράγματα νωρίτερα. Καλώς ή κακώς έχουν το πάνω χέρι στο ερωτικό παιχνίδι. Αν οδηγούσαν πιο σωστά και τους άντρες θα ήμασταν όλοι καλύτερα. Μεγάλη κουβέντα…
zoe, εμένα μ’ αρέσουν κάτι νταρντάνες Ιταλίδες, που είναι όμως σφιχτές και γεμάτες ζωή! (Εξωτερικά μιλάμε πάντα, ε;)
avra, και αμέσως μετά αρχίζει να καταρρέει η εικόνα… 🙂
morfea, καλώς ήλθες! Μα τό ‘χουν τα κορίτσια το πάνω χέρι; Μήπως αυτό είναι urban myth;
Μπα. Έχετε τη δύναμη οι γυναίκες να μας καθοδηγήσετε. Τώρα αν κάποιες γουστάρουν να τρώνε κουτόχορτο ή σκέφτονται εγωκεντρικά και νομίζουν ότι απλά επειδή είναι όμορφες ο κόσμος πρέπει να γυρνάει γύρω από αυτές, τότε υπέρχει πρόβλημα. Το πως θα φερθεί μια γυναίκα σε έναν άντρα, ακόμα και το πως θα του πει όχι καθορίζει εν πολλοίς πως θα φερθεί αυτός σε άλλες γυναίκες. Αλυσίδα είναι όλα. Οι γυναίκες έχουν μεγάλη δύναμη. Το πως τη χρησιμοποιούν, είναι άλλο θέμα.