Στη ζωή πέφτουμε πολύ συχνά σε φαύλους κύκλους.
Ο φαύλος κύκλος τρέφεται απ’ τις επαναλαμβανόμενες, αυτοματοποιημένες κινήσεις, σκέψεις, συμπεριφορές.
Διαλέγουμε λοιπόν μια απ’ αυτές και της αλλάζουμε την Παναγία.
Έστω και φαινομενικά άσχετη απ’ τα προβλήματά μας.
Κάτι απλό, καθημερινό.
Ο φαύλος κύκλος έτσι σπάει σε ένα σημείο, διαρρηγνύεται.

Κάπως έτσι αρχίζουν -ως δια μαγείας- ν’ αλλάζουν σιγά-σιγά όλα.
Και μαζί τους αλλάζεις κι εσύ…

Ή αλλιώς: φτιάχνουμε με το ψαλίδι μια ακρούλα στο κουβάρι.
Πώς αλλιώς να το ξεμπερδέψεις;

Αν ποτέ καταφέρεις να ξεμπερδέψεις ολόκληρο το κουβάρι, δένεις την ακρούλα, που έχεις κόψει… Τι πειράζει ένα μικρό κομπάκι; Θα μείνει για πάντα η σφραγίδα της αλλαγής. Να σου θυμίζει πού ήσουν και πού έφτασες…