Προσπαθώντας να καταλάβει κανείς τα πολύπλοκα, αυτά που κατά πάσα πιθανότητα
δεν χωράει ο νους του, πολλές φορές μπερδεύεται.
Ρώτησαν κάποτε την σαρανταποδαρούσα:
«Πώς μπορείς και περπατάς με τόσα πολλά πόδια;»
κι από τότε δεν μπόρεσε να ξαναπερπατήσει.
Το σκεφτόταν και μπερδευόταν.
Τό ‘χω πάθει κι εγώ αυτό με διάφορα πράγματα.
Κάνοντας γιόγκα, ας πούμε, προσπαθούσα να ελέγξω την αναπνοή μου κι από τότε έπαθα ένα είδος παλινδρόμησης και επαναλαμβανόμενης υπεροξυγόνωσης.
Ορισμένα πράγματα είναι φτιαγμένα να λειτουργούν αυτόνομα.
Αν προσπαθήσεις να τα ελέγξεις, χάνεις τη μπάλα. Μπερδεύεσαι.
Σε πιο συνειδητό επίπεδο, αλλά εξίσου αυτονομημένη, είναι η ίδια μας η ύπαρξη. Υπάρχουμε, είναι (σχεδόν) σίγουρο.
Αλλά πέρα απ’ αυτό δεν ξέρουμε τίποτα για την ίδια μας την ύπαρξη.
Κι ούτε μπορούμε να την ελέγξουμε με κανέναν τρόπο. Δεν μπορούμε να πούμε «θα πάψω να υπάρχω», ούτε «από σήμερα θ’ αρχίσω να υπάρχω αλλιώς».
Κι όποιος το πολυσκέπτεται, απλά μπερδεύεται.
Χθες καθόμουν στο πατσατζίδικο και μεταξύ τύρου και αχλαδιού και στις 3.00 η ώρα τη νύχτα, μου σκάει η ερώτηση «Πιστεύεις στο Θεό;» Μου κάθισε και το τυρί και τ’ αχλάδι στο λαιμό. Κάτι πρέπει ν’ απαντήσω, κάτι πρέπει ν’ απαντήσω…
Έχω αποφασίσει τι πιστεύω εδώ και πάρα πολλά χρόνια -δεν τίθεται θέμα-, αλλά τέτοιες ερωτήσεις σε βάζουν σ’ έναν κυκεώνα άλλων ερωτημάτων σχετικά με την ύπαρξη εν γένει, που κι αυτά απλώς δεν μπορείς να τα απαντήσεις ποτέ με σιγουριά.
Γι’ αυτό κι εγώ έχω πάρει την απόφαση να μην αναρωτιέμαι σχετικά με τα υπαρξιακά ζητήματα. Γιατί απλά δεν βγάζω άκρη. Μπερδεύομαι.
Και γιατί αυτά τα ερωτήματα αναπόφευκτα επιστρέφουν στο αρχικό «Υπάρχει Θεός;», το οποίο –όπως προείπα- με κάποιον μαγικό τρόπο (ειρωνικά βέβαια το λέω) έχω απαντήσει. Άρα, πρέπει να στηρίξω όλες τις περαιτέρω απαντήσεις μου πάνω σ’ αυτήν την αρχική παραδοχή.
Ε, βασικά αυτό θέλω ν’ αποφύγω. Να στήσω ένα ολόκληρο οικοδόμημα σκέψης και φιλοσοφίας πάνω σε μία αυθαίρετη παραδοχή –είτε αυτή είναι «Ναι, υπάρχει Θεός» είτε είναι «Όχι, δεν υπάρχει Θεός».
Έτσι, έχω στρέψει την προσοχή μου στην παρατήρηση των φαινομένων και προσπαθώ να βγάλω λογικά συμπεράσματα από όσα πραγματικά μπορώ να γνωρίζω κι από όσα πιθανώς μελλοντικά θα μάθω.
Ίσως κάποια στιγμή, μέσα απ’ αυτά αντιληφθώ κάπως καλύτερα και τη μεγαλύτερη εικόνα, την άπιαστη -απ’ ό,τι φαίνεται- για το νου.
Μέχρι τότε όμως περιορίζομαι σε όσα μπορεί ο νους μου να κατανοήσει τώρα.
Α, περιττό να σας πω, πως την ερώτηση μού την έκανε ο ποιητής μας, ο kyriaz.
Όλους σάς ρωτάει στο χθεσινό του post. Για περάστε, για περάστε!
(Η απάντηση της Debby στην ερώτηση “Υπάρχει Θεός;”:
ΕΓΩ ΘΑ ΤΟ ΛΥΣΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;; )
@αγαπητή synas,
να πολιτευτείς!….Απάντησες στο ερώτημά μου χωρίς…ν’ απαντήσεις.
Τι καλύτερο δηλαδή διαθέτει ο εκάστοτε κυβερνητικός εκπρόσωπος;…
Πλάκα κάνω.Χαίρομαι που με την ερώτησή μου σ’ έβαλα σε γόνιμο προβληματισμό-κι ας μην προχώρησες σε διαμόρφωση θέσεων.Ίσως καλύτερα έτσι.
Σε χάρηκα χτες στο μαγαζί.
Να το επαναλάβουμε…
Μου θύμισες αυτό που μου είπε ο εργοδότης μου (πρόκειτε περί ενός πολύ ενεργητικού, πανέξυπνου και τρομερά πιεσμένου από επαγγελματικής άποψης ανθρώπου) μια φορά σε μια τέτοιου είδους συζήτηση που ανοίχθηκε κατά την διάρκεια ενός γευματος.
“Και αυτό το πρόβλημα εγώ θα το λύσω?”
Το βραδάκι ελπίζω να έχω χρόνο να διαβάσω και το Post του Kyriaz και ίσως να σχολιάσω επίσης.
Μου άρεσε πάντως ο τρόπος που το έθεσες!
Όμορφο κείμενο, synas! Προβλέπω κοσμοσυρροή… Θα εμφανισθεί άραγε κάποιος που να ΜΗΝ είναι μπερδεμένος; Τους ζηλεύω αυτούς: θα ήθελα να είμαι στη θέση κάποιου, που δεν τον ταλαιπωρούν ερωτηματικά…
@kyriaz, δυστυχώς, μόνο τη φήμη του “διπλωμάτη” δεν έχω στην πραγματική ζωή…
@debby, πολύ γέλιο η απάντηση του αφεντικού. Κάπου πρέπει να τη χώσω, να φαίνεται…
@dodos, κι άλλη μια φορά προέβλεψες κοσμοσυρροή κι έπεσε… περονόσπορος. Για να δούμε…
Beatifull
Αντιφάσκεις synas. Απ’ τη μια λες πως δε σ’ απασχολεί κι απ’ την άλλη τρώγεσαι να πάρεις θέση έστω και με το no comment comment πως δεν σ’ απσχολεί!
Δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να μην τον απασχολεί. Όχι κάθε μέρα βέβαια. Το υπαρξιακό και το οικονομικό είναι ΤΑ προβλήματα. Το ερωτικό (το πραγματικά ερωτικό) το βάζω μέσα στο υπαρξιακό.
Κανείς δεν τα έλυσε, κανείς δεν θα τα λύσει. Το οικονομικό διότι θα υπάρχει πάντα στενότης αγαθών. Το υπαρξιακό διότι δεν μπορούμε να βγούμε έξω απ’ το πετσί μας.
Πήγα στον kyriaz και του άφησα την απάντησή μου.
Σ’εσένα αφήνω την καλησπέρα μου και την αγάπη μου!
Από το post του kyriaz
aphrodite said…πιστεύω πολύ όταν πονάω πολύ
Όλη η αλήθεια για τον Θεό βρίσκεται στην φράση της Aphrodite.
Όταν δεν μπορούμε να πιαστούμε από κάτι γήινο τότε γυρνάμε το βλέμμα μας σε κάτι που πιστεύουμε ότι είναι δυνατότερο από εμάς και θα μας σώσει.
Ένας ηγούμενος στο Άγιο Όρος μου είχε πει ότι για να πιστέψεις στον Θεό πρέπει να ανεβείς την σκάλα ένα ένα σκαλοπάτι και όχι είκοσι είκοσι όπως κάνεις εσύ
Μην το ψάχνετε όμως γιατί θα την πάθετε σαν την σαρανταποδαρούσα της Synas. Εγώ πάντως είμαι με τον Kyriaz…………..και με την φράση του αφεντικού της debby …”Και αυτό το πρόβλημα εγώ θα το λύσω?”
Παιδιά μέχρι στις 21:50 πρέπει να έχετε αποφασίσει για την ύπαρξη η μη του θεού γιατί έχει Γερμανία – Ιταλία και ο Θεός να βάλει το χέρι του.Φιλιά
@alexiev, σε τι γλώσσα τα διάβασες;;
@glenn, τί μου την πέφτετε όλοι, ότι δεν παίρνω θέση; Παίρνω & παραπαίρνω, αλλά το post θέλει να πει άλλο πράγμα σήμερα.
Γεια σου, apousia μου!
@kolassa, πού ακριβώς θέλεις να το βάλει ο Θεός το χέρι του απόψε;;
Αααααα, μη μου αρχίζεις τα κουλά και τα αλληγορικά. Τι θέλει να πει βρε; Ρίξε το παρασύνθημα :))
Θέλει να πει… μην την ψάχνεις…
Βρήκα ένα πολύ όμορφο σχετικό λογοτέχνημα-ποίημα που ταιριάζει τζάμι στην θέση μου και θα το ποστάρω εντός ολίγου. Σχεδόν το είχα ξεχάσει πόσο πολύ με εκφράζει…
@Synas Ασφαλώς θα το βάλει υπέρ της Ιταλίας όπου έχει και τον μεγαλύτερο αντιπρόσωπο
Syna αυτό που ρωτάς είναι το μέγαλύτερο υπαρξιακό ερώτημα που σίγουρα κάποια στιγμή θα μας απασχολήσει όλους, άλλους σε νεαρότερη και άλλουσ σε γηραιότερη ηλικία.Για εμένα αυτό το ερώτημα είναι υποκειμενικό-αν βοηθάει να πιστεύεις οτι υπαρχει Θεός τότε καλό είναι αυτό.Εγώ πάλι δεν πιστεύω στον θεό αλλά σε δυνάμεις που έχουμε εμείς μέσα μας όπως και να λέγονται.Μπορεί να λέγονται και θεικές.
kolassa, τις έχεις τις διασυνδέσεις σου με τον Μεγάλο, ε;
Synas!!Τον αγώνα έβλεπες και εσύ???
Debby, μαγείρευα & καθάριζα στο πατσατζίδικο, ταυτόχρονα έτρωγα, έβλεπα τον αγώνα, έβαζα μουσική, έγραφα κι έκανα βόλτες σε άλλα blogs.
Πωπω!! Ενεργητικότατη σε βρίσκω!!
Φύλο δεν κουνιόταν πάντως γενικά. Ολοι καρφωμένοι στην TV!
Την κάνω! Ωρα για νάνι!!
Καλή σου νύχτα!
debby, στο πατσατζίδικο μαζευόμαστε τώρα τις νύχτες.
Καληνύχτα! Όνειρα γλυκα!
η λογική μου σκέψη εδώ δεν με βοηθά. δεν παίρνει θέση. το συναίσθημα όμως μου δείχνει πως όταν καταφέρνω να μοιράζομαι ναι υπάρχει 🙂
καλημέρα 🙂
Synas, θα σας έχω υπόψη μου τα βράδια του σ/κ γιατί για τις υπόλοιπες μέρες κοιμάμαι με τις κότες!
Σας προτείνω να διαβάσετε το Συζήτηση με το Θεό (Τόμος Ι)του Walsch.
Είναι πολύ “αμερικάνικο”. όμως αν κάποιος δε σταθεί σε αυτό, αναπτύσσει την εξής άποψη:
ότι όλα είναι Θεός. Ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει. Με την έννοια της ενέργειας και της ολότητας.
Με αυτή την έννοια ο Θεός δεν ασχολείται μαζί μας, δεν τιμωρεί, δεν επεμβαίνει.
Μας αφήνει να ζήσουμε όπως νομίζουμε εμείς ότι είναι καλύτερα.
Δεν υπάρχει κόλαση και παράδεισος. Ο καθένας επιλέγει ό,τι νομίζει ότι είναι καλύτερο γι’αυτόν.
Είναι μια ενδιαφέρουσα εκδοχή…
Ειδικά αν μπορείς να την πιστέψεις…νιώθεις πολύ ευτυχισμένος!
Καλημέρα σας.
Σας προτείνω το “Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΑΦΗΉΘΗΚΕ Ο ΙΔΙΟΣ” ΦΡΑΝΚΟ ΦΕΡΟΥΤΣΙ.
Synas o ΝΔ με το σημερινό post του σαμποτάρει το Πατσατζίδικο.Καλό απογευμα,το βράδυ όλοι στο γνωστό στέκι.