Ήταν μια φορά ένα κοριτσάκι, που πίστευε στη ζωή, πίστευε στους ανθρώπους, πίστευε στην αγάπη, πίστευε στη φιλία. Όλα την πρόδωσαν πολλάκις, όπως γίνεται πάντα.
Όμως ποτέ δεν έπαψε να πιστεύει.
Κι ας έλεγε συνέχεια, πως δεν πιστεύει σε τίποτα.
Ίσως τελικά, όταν πιστεύεις στη δυνατότητα ύπαρξης των πάντων, είναι σα να μην πιστεύεις σε τίποτα…
Από ‘κεί και πέρα πορεύεσαι περισσότερο με την αίσθηση, που σου δίνουν τα πράγματα, παρά με την αντικειμενική τους «αλήθεια».
Έτσι κι αλλιώς όλα περνούν απ’ την ύπαρξη στην ανυπαρξία και αντιστρόφως.
Είναι δηλαδή και θέμα timing…
Κι η πίστη -υπ’ αυτήν την έννοια- θέμα απόφασης…
Μπορείς να πιστέψεις και να αφεθείς εν γνώσει σου στο εφήμερο;
Η πίστη στο αέναο είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας…
δεν επιτυγχάνεται με κόλπα της σκέψης…
όταν έχω την αίσθηση ότι πεινώ, τρώω, και μετά έχω την αίσθηση ότι χόρτασα και έχω ανανεωμένη ενέργεια 🙂 χρειάζεται μήπως να ξέρω πως διενεργείται ακριβώς η διαδικασία της χώνευσης μέσα μου για να καταλαβαίνω ότι το φαγητό μου κάνει καλό;
όπως λές πορευόμαστε με την αίσθηση παρά με την αντικειμενική “αλήθεια”..
πιστεύω στη ζωή 🙂
…θέμα απόφασης, ναι… Κυρίως…
απλά ακολουθώ την αλήθεια μου πλέον…
Follow your heart.Και…τη σάρκα σου!
“…πορεύεσαι περισσότερο με την αίσθηση, που σου δίνουν τα πράγματα, παρά με την αντικειμενική τους «αλήθεια»”.
Υπάρχει “αντικειμενική αλήθεια”, άραγε;- δεν ξέρω…
mary, κι εγώ… ακόμη…
mariosp, κι όπως όλες οι αποφάσεις, χρειάζεται κότσια…
alexandra, υπάρχει και καμιά άλλη;
teiresias, χμμμ… φεύγεις απ’ το γάμο και μένεις με το ουίσκυ στο χέρι!!
dodos, μόλις το έγραψα στην Αλεξάνδρα, εμφανίστηκε το σχόλιό σου!
Το να έχεις πίστη δεν είναι και πολύ καλό…
Το να έχεις εμπιστοσύνη όμως είναι καλό… ακόμα και αν διαψευσθείς στο τέλος.
debby, δεν μπορείς όμως να πεις “Έχω εμπιστοσύνη στην αγάπη”, έτσι δεν είναι; Νομίζω, πως η εμπιστοσύνη αναφέρεται μονάχα σε ανθρώπους, ενώ η πίστη σε έννοιες.
Δεν φτάνει η πίστη αλλά θέλει και λίγη δράση.
Ναι, pixie, πρωτίστως δράση! Μόνο που άμα δεν πιστεύεις σε τίποτα, δεν επιθυμείς και τίποτα τόσο πολύ, ώστε να μπεις στον κόπο…