…η Σοφία σκέφτηκε την καλύτερη κατάρα:
«Να μείνεις όπως είσαι!»
…η Σοφία σκέφτηκε την καλύτερη κατάρα:
«Να μείνεις όπως είσαι!»
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία από το να μην πραγματώνεις τις δυνατότητές σου –αυτό αποτελεί προδοσία του ίδιου σου του εαυτού.
Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...
Σκοπός κάθε δράσης και σκέψης είναι η υπέρβαση τους. Προϋπόθεση της υπέρβασης είναι όμως η απόλυτη κατανόησή τους.
Η ομορφιά περνά μέσα απ’ το χρόνο αγνοώντας τις παρεμβάσεις του. Η ομορφιά δεν φέρει καρπούς, ούτε αναπαράγει τον εαυτό της. Είναι αιώνια.
Όλοι επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια στους αιώνες των αιώνων. Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου και ο τρόπος που τα παρουσιάζεις.
Daily Inspirational Thoughts in your Inbox!
είναι και τίτλος από τραγούδι νομίζω.
"Μονάχα αυτό κατάλαβα
απ' όλο το ταξίδι
πως όσο αλλάζουμε ζωή
τόσο μένουμε ίδιοι"
"Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια
πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες
ξέρει αν μπορούσε θα'κανε μία απ'τα ίδια
αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες"
είναι από τραγούδια που ερμηνεύει ο παπακωνσταντίνου και τους στίχους τους έχει γράψει ο οδυσσέας ιωάννου. απλά νομίζω κολάει.
Μελετημένη!
εμεσως δηλ σου λεει οτι πρεπει να αλλαξεις ε??
max, αν κολλάει, λέει… Αχ και νά 'ξερες πόσο κολλάει…
an-lu, ζει… βλέπει, ακούει, νοιώθει, μαθαίνει…
Ψυχασθενή, καλώς ήλθες. "Εμμέσως" σου λέει, πως δεν περιμένει πια ότι μπορείς να αλλάξεις.
Εξαρτάται πάντα απ' το πως είσαι ή και το πως νοιώθεις ότι είσαι.
Μπορεις να με καταραστείς;
Βέβαια σκεπτόμενος το…
"Άλλα θέλω κι άλλα κάνω
πώς να σου το πω
έλεγα περνούν τα χρόνια
θα συμμορφωθώ.
Μα είναι δώρο άδωρο
ν' αλλάξεις χαρακτήρα
τζάμπα κρατάς λογαριασμό
τζάμπα σωστός με το στανιό."
Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
… εγώ προσωπικά, θα έλεγα ευχή και κατάρα.
Chris, υπάρχει όμως και το πώς νοιώθουν οι άλλοι ότι είσαι, πράγμα που τείνουμε όλοι να κρίνουμε ως αδιάφορο (σ' όποιον αρέσουμε κλπ), που όμως συχνά καθρεφτίζει πράγματά ΜΑΣ τα οποία αδυνατούμε να δούμε με την όποια ενδοσκόπηση.
ΔemΩΝ, όταν αντικρίζεις την απόλυτη τελειότητα… δεν μπορείς παρά να την καταραστείς πάντοτε τέτοια να μείνει!!
Άγγελε, δεν είναι θέμα σωστού και λάθους… Είναι θέμα να ισοσταθμίζεις κάπως την όποια αλήθεια σου με τον αντίκτυπό της.
Λένε, "η ιστορία/ες, επαναλαμβάνονται, κυκλικά.( ρόδα είναι και γυρίζει)"
Η ιστορία/ες επαναλαμβάνονται,όχι, όμως κυκλικά.
Σαν σπειροειδές ελατήριο χωρίς σταθερή χρονική συχνότητα.
Και όλα αλλάζουν για να παραμένουν ίδια. …αλλά σε άλλες θέσεις.
Σπίθα, ναι… αν και ενίοτε συμβαίνουν και ποιοτικές αλλαγές.
Ευτυχώς, ναι, synas.