Οι σκοποί μας, χρυσόψαρα πάνω σε κόκκινο χαλί. Πεθαίνουν μέσα μας, σπαρταρώντας πρώτα για λίγο έξω από τη γυάλα, που την έσπασε τυχαία –ή μήπως με ενδόμυχη βαναυσότητα;- κάποιο παιδικό, απότομο σκούντημα.
Ως κακό timing ή κακή επιλογή παρερμηνεύεται συχνά η εσωτερική αυτή βιαιότης. Το χρυσόψαρο είναι έτσι κι αλλιώς βραχύβιο και το ξέρουμε. Θα μπορούσε κανείς να θεωρεί μάταια ή ακόμα και μακάβρια την περαιτέρω ύπαρξή του μέσα στη γυάλα…
Ίσως να υπάρχει και μια διεστραμμένη αισθητική αντίληψη: έχει μια άγρια ομορφιά να το βλέπεις να χτυπιέται, καθώς το οξυγόνο δεν μπορεί να περάσει μέσω του αέρα στα μονοδιάστατα βράγχια του.
Θυμάστε το Kill Bill; Το κοριτσάκι εκεί το πάτησε κιόλας… Κυριολεκτικά.
Αν είναι καλύτερα να αποστεώνονται τα βραχύβια όνειρά μας μέσα στη γυάλα, καθώς κανείς δεν βρίσκει το κουράγιο να μαζέψει το νεκρό σώμα ή να εγκαταλείπονται στις βίαιες «ανορθόδοξες» τάσεις μας, είναι κι αυτό ένα ερώτημα της Ηθικής.
Εγώ μένω στην απλή διαπίστωση της αδιαμφισβήτητης ύπαρξης των τάσεων αυτών.
Εντός, εκτός κι επί τ’ αυτά…
Ό,τι αντέχει ο καθένας.
Προσωπικά, μαζεύω πτώματα.
Κοράκι κανονικό , τι πασχαλίτσα και βλακείες.
Κάτι μου θυμίζει το νεκρό χρυσόψαρο στη γυάλα… Κάτι μου θυμίζει…:)))
Καμιά φορά αισθάνομαι σαν να μου έχουν δώσει ένα αεροπλάνο που πρέπει να το πιλοτάρω. Αλλά εγώ κόβω βόλτες στο έδαφος, γιατί δεν ξέρω ποιος είναι ο γαμημένος ο προορισμός του αεροπλάνου. Κανονικά θα έπρεπε να το απογειώσω και να συγκεντρωθώ στο ταξίδι. Από την άλλη, αν δεν τον ξέρεις τον προορισμό και κάνεις κύκλους στον αέρα, δε λεει. Θα μείνεις από καύσιμα και πάρτους όλους κάτω…
Αυτά περί στόχων και σκοπών…
Το χαλί, “κόκκινο” και αυτό !
Και “Kill Bill” , μαζί!
Ηρέμησε, μάτια μου ,,να ηρεμήσουμε και μείς!
Δες τι τραβάμε(σχόλια μου post) και μην μου θυμίζεις την “εκδίκηση της νύφης”!
ladybug, ναι, ό,τι αντέχει… ή μάλλον ό,τι είναι ο καθένας… Όλοι έχουμε την εσφαλμένη εντύπωση πως διαλέγουμε…
3 pad, εδώ μιλάμε να ρίχνεις το αεροπλάνο επίτηδες… καμικάζι…
σπίθα, με βλέπεις να μην είμαι ήρεμη: Ε;; Ε;;;
@synas
“Φωτιά” διαισθάνομαι ότι έχεις,
ζωντάνια , ενέργεια …
Δεν έχει σχέση με την ηρεμία…
Μάλλον “επαναστάτρια με αιτία”..
υ.γ Το Ε;; Ε;;; τι σημαίνει….
Πές το μου.σπίθα ..για να σου πώ;
Ντεν καταλαμπένι γκρι. Πάντως το kill bill είναι απ’ τα αγαπημένα μου.
δεν έρχεσαι να δώσεις την χαριστική βολή και σε κάτι δικά μου γιατί εγώ δεν την παλέυω???
σπίθα, όχι… ήθελα να τονίσω την πράα φύση μου…
glenn, είναι λίγο στριφνό το κειμενάκι, ε; Δεν είναι τίποτα… Προσπαθώ να πάρω επιδότηση σεναρίου από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου…
navigator, αυτά τα πράγματα πρέπει να τα κάνεις μόνος σου… Το χτύπημα των 5 σημείων είναι το πιο γαμάτο… τακ, τακ, τακ, τακ, τακ… χωρίς καν να χρησιμοποιείς τα δάχτυλα σου… Και, άντε γεια! (Ωραία ιδέα για ποστ!!)
@synas
kill Bill …και πράα φύση .Να κείμενο! πάω για ύπνο..καληνύχτα
σπίθα, :-))))))) Καληνύχτα…
άμα εκπνέουν, πάτα τα. δεν έχει νόημα να τ’αφήσεις να χτυπιούνται στο κόκκινο χαλί.
Αυτή η εικόνα με το αεροπλάνο πολύ με εκπροσωπεί.Είμαι χρόνια στο κάθισμα του πιλότου κι έχω μάθει απέξω κάθε σημείο του αεροδιαδρόμου΄.Αλλά δεν το σηκώνω το γαμημένο γιατί μπορεί να μου αρέσει τόσο που δε θα θέλω να επιστρέψω.Στην αντίθετη περίπτωση,πώς θα μπορώ να το ρίξω χωρίς να σκοτώσω κόσμο ανυποψίαστο από κάτω;Περιμένω την απογείωση ωστόσο.
Καλημέρα.Πολύ ωραίο το ποστ σου.Ταυτίζομαι με το χρυσόψαρο αυτή τη φορά,όσο κι αν αγαπώ τις γάτες!
@ Όλα θα πάνε καλά, τους έχουμε φάει τους αεροδιαδρόμους με το κουτάλι, ε; :)))
Χρυσόψαρα; Κι εγώ γιατί τα βιώνω ως καρχαρίες; Μου λες;
dawk, μου θύμισες τώρα ένα ανέκδοτο με ένα μυρμήγκι στο λαιμό ενός ελέφαντα, που του φώναζαν τα άλλα μυρμήγκια από κάτω: “Πνίξτον τον πούστη! Πνίξτον!”
όλα θα πάνε καλά & 3 pad, περιμένετε μωρέ… θα φωνάξουν αργά ή γρήγορα απ’ τα μεγάφωνα τον αριθμό της πτήσης σας.
vromios, μάλλον είσαι πολύ… επιθυμητικός τύπος!