Το μυαλό μου είναι γεμάτο λόγια.
Λόγια, λόγια, λόγια…
Παίρνουν μορφές
Γίνονται σκέψη, γραφή, ομιλία.
Έτσι ξέρω να εκφράζομαι: με λόγια.
Κι όταν ακόμα σου δίνω ένα φιλί,
Μια αγκαλιά, ένα χάδι,
Κάτι σου λέω…
Και θέλω ν’ ακούω λόγια.
Το ξέρω, πως μπορεί να είναι και ψευδή,
Υπερβολές ή «λόγια».
Όμως θέλω να τ’ ακούω.
Δεν μ’ αρέσει η σιωπή…
Δεν έχω μάθει να την ερμηνεύω…
Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...
Σκοπός κάθε δράσης και σκέψης είναι η υπέρβαση τους. Προϋπόθεση της υπέρβασης είναι όμως η απόλυτη κατανόησή τους.
Η ομορφιά περνά μέσα απ’ το χρόνο αγνοώντας τις παρεμβάσεις του. Η ομορφιά δεν φέρει καρπούς, ούτε αναπαράγει τον εαυτό της. Είναι αιώνια.
Όλοι επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια στους αιώνες των αιώνων. Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου και ο τρόπος που τα παρουσιάζεις.
Για μένα και για πολλούς άλλους, το 2020 υπήρξε ιδιαιτέρως δημιουργικό. Όταν σου χαλάνε την καθημερινότητα, μπορείς να κάνεις πολλά άλλα.
Daily Inspirational Thoughts in your Inbox!
Και σε μένα αρέσουν τα μεγάλα λόγια…
Είναι απαραίτητο η σιωπή να σημαίνει κάτι;
Μα καλά…..κι εσύ κόλλησες με τις λέξεις;Κοίτα σύμπτωση…
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…
3 parties a day, αν μη τι άλλο, η σιωπή σημαίνει, πως ο άλλος δεν θέλει να σου μιλήσει!
teiresias, ναι.. το είδα… σύμπτωση είναι όμως… και μάλλον κάπου μοιάζουμε…
Εγώ πάλι θέλω να λέω (και να ακούω) τα …άκρως απαραίτητα!!!
Τα πολλά λόγια και οι υπερβολές με κουράζουν… Και δεν με πείθουν κιόλας (εντάξει, όχι πάντα, εξαρτάται από την περίσταση).
Εκτός, όμως, synas, από τα λόγια, λόγια, λόγια και τις σιωπές, υπάρχουν και οι πράξεις. Άν δεν υπάρχουν λόγια, αλλά υπάρχουν πράξεις, δεν είναι καλά; Δεν ξέρω, βέβαια, κατά πόσο τα διαχωρίζεις αυτά ή τα βάζεις σε ένα καλούπι (λόγια, πράξεις, κινήσεις… ό,τιδήποτε εξωτερικεύεται, η μια πλευρά – απόλυτη σιωπή απ’ την άλλη).
Ξ.
Η σιωπή μπορεί να σημαίνει ότι ο άλλος εκδηλώνει αυτά που θέλει να πει με άλλο τρόπο. Με ένα βλέμμα, με ένα χάδι, με μια αγκαλιά, με γυρισμένη πλάτη…
Eίμαι κι εγώ των λόγων,κι ας πονάνε κάποιες φορές ή δεν έχουν κάτι καλό να μας πουν.Ποτέ δεν εξέλαβα τη σιωπή ως αξιοπρεπή στάση – ίσως γιατί μου είναι αρκετά ξένη ως τρόπος αντίδρασης.Ο άλλος πάντα περιμένει τα λόγια μας,όποια κι αν είναι αυτά.Νομίζω πως η σιωπή τις περισσότερες φορές καταδικάζει.
Η ερμηνεία των κάθε λογής σιωπών προϋποθέτει κάποιον βαθμό ξεβολέματος.
Πολλές φορές η σιωπή μπορει να λέει πολλά και αν δεν ξέρεις τι επικοινωνει κάποιος με την σιωπή του τότε την φοβάσαι.
xenia, συχνά είναι κι οι πράξεις αμφίσημες…
ladybug, δεν ξέρω… εγώ θέλω να μου μιλάνε… μπορεί να είμαι και χαζή…
gitsaki, ναι, ίσως να είναι και θέμα χαρακτήρα. Προσωπικώς, όταν σιωπώ, σημαίνει μάλλον κάτι κακό… σπανίως μπορεί να είμαι και συγκινημένη… ή να έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό!
mariosp, … (ερμήνευσέ το…)
Πες τα, ρε pixie! Ναι, φοβάσαι… τι διάολο σημαίνει η σιωπή; Ξέρεις όμως και κάτι άλλο; Όποτε επιμένω, παίρνω την απάντηση, που φοβόμουν…
Ρε παιδιά, την εικόνα δεν την είδατε, που είναι φτιαγμένη από λόγια; Είναι ακόμα θολή! Θέλει κι άλλα λόγια: έτσι θα φανεί καθαρά το πρόσωπο και τα λόγια δεν θα διαβάζονται, γιατί δεν θα έχουν πια σημασία…
Υπάρχουν και μερικές ευλογημένες στιγμές σιωπής- όταν έχουν ειπωθεί όλα…
Εύκολο, Σύνας, εύκολο…
dodos, αχ ναι…
mariosp, είσαι σίγουρος;
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
————–
Σας παρακαλώ, κάντε μια ευχή για την Brynne που χειρουργείται την ερχόμενη Παρασκευή
Με αγάπη – Παράγραφος