Επιλογή Σελίδας

Χάνοντας τον έλεγχο

από | Μαρ 12, 2008 | Χωρίς κατηγορία

Κάποτε ήθελα να κάνω σπαγκάτ και δε μπορούσα.
Έφτανα μέχρι ενός σημείου.

Μόνο μια μέρα που έτρεχα
-γυμνή και βρεγμένη-
στον μακρύ διάδρομο ανάμεσα στο μπάνιο και το δωμάτιο μου,
γλίστρησα και τα πόδια μου άνοιξαν
μέχρι που το κορμί μου άγγιξε το πάτωμα.

Τα όρια μου τα έσπαγα πάντα, μονάχα όταν γλιστρούσα…

25 Σχόλια

  1. faraona

    Ολοι μας τοτε δεν τα σπαμε?
    Καλη Σαρακοστη και

    φιλια!
    Εισαι εδω?

    Απάντηση
  2. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    faraona, όχι, οι αθλητές (της ζωής) το παλεύουν… Παίζουν με τα όριά τους, τα πιέζουν, τα ξεπερνάνε, κάνουν ρεκόρ, ενίοτε μένουν κι ανάπηροι…

    Είμαι και δεν είμαι. Φιλιά πολλά.

    Απάντηση
  3. kyriaz

    αν πάντως είσαι ως τις 23…σε προσκαλώ σε κάτι…στο μπλογκ μου…

    Καλο βράδυ.

    Απάντηση
  4. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    kyriaz, μακάρι να μπορούσαν να αγαπήσουν όλοι όπως εσύ…

    Απάντηση
  5. Vromios

    υπάρχουν κι αυτοί που δεν γλιστράνε ποτέ γιατί προσέχουν που πατάνε…

    βρε, ας τα σπάμε τα όρια κι ας είναι από γλίστρα :))

    Απάντηση
  6. An-Lu

    Ουδέν κακόν αμιγές καλού θα έλεγα…χρειάζεται ο πόνος και τα σπασίματα για να πετύχουμε κάτι…

    Απάντηση
  7. adaeus

    τι όμορφος τρόπος να παραδέχεται κάποιος τις αδυναμίες(???) του :))))
    (το κορμάκι στη φωτό δικό σας????)
    Από καλλιτεχνικό ενδιαφέρον και μόνον ερωτώ!!!!

    Απάντηση
  8. Stiliano

    Καλησπέρα
    δεν έχει σημασία το πως, αλλά το αν σπάμε τα όριά μας. Αυτό μετράει…

    Απάντηση
  9. ερμία

    γιατί πρέπει να “σπάνε” τα όρια;
    έχω την εντύπωση πως μόνο όταν θέλουν αυτά-εννοώ όταν είμαστε έτοιμοι εμείς-τότε μόνο διευρύνονται..
    (τώρα,αν μάς βγεί μιά ανυπακοή μέσω γλιστρήματος,μαζί της είμαι..)

    Απάντηση
  10. par...alogos

    Όρια δεν υπάρχουν de facto.
    Ο καθείς βάζει τα δικά του.
    Άρα πολύ καλύτερο είναι να βάλει τα ορθά όρια, αλλιώς να μην βάλει καθόλου. Δεν θα χρειαστεί τότε να γλιστρήσει καθόλου.
    Απλά θα προσπαθεί πάντα για το καλύτερο.

    Απάντηση
  11. ΩΣΗΕ

    τ’οτε εγ’ω κάνω σπαγκάζ πολύ συχνά…

    Φιλιά synas μου

    Απάντηση
  12. bbchris

    Το σπαγκατ με γλίστριμα δεν επιτυγχάνετε;

    Δια της ολισθήσεως των κάτω άκρων εις αντιθέτον κατευθύνσην έκαστο, φτάνουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

    Αν όμως την ώρα του γλιστρίματος φόραγες μεσαιωνική πανοπλία δεν νομίζω ότι το αποτέλεσμα θα ήταν το επιθυμητό. Το πιο πιθανό είναι, αντί για σπαγκατ, να γκέμιζες κανά τοίχο.

    Απάντηση
  13. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    kyriaz, 🙂

    vromios, όσο και να προσέχεις, θα τη φας κάποτε μία γλίστρα… αλλά θα έχεις χάσει εντωμεταξύ όλην την πλάκα της ζωής.

    an-lu, και για να πετύχουμε και για να μάθουμε και για ν’ αλλάξουμε και για να εξελιχθούμε και για να ζήσουμε εντέλει.

    adaeus, το κορμάκι βεβαίως και δικό μου, είναι στο διάδρομο (ήταν σκοτεινά γιατί είχαμε διακοπή ρεύματος), όπου φώναξα τον αδελφό μου και με τράβηξε με night vision μόλις γλίστρησα…

    stiliano, καλώς τον. Η αλήθεια είναι πως χρειάζεται και μια προεργασία. Το πάλευα τότε και δεν τα κατάφερνα. Αν γλιστρήσω τώρα, δεν νομίζω να σκάσω πια σε σπαγκάτ…

    ερμία, αυτό ακριβώς έγραφα και στο προηγούμενο σχόλιο. Αν πρέπει να σπάνε τα όρια; Ε… καλό δεν είναι; Να μένουμε για πάντα οι ίδιοι; Αν και υπάρχει και η άποψη να φτάνεις στα όρια σου, όχι να τα σπας. Στην ουσία όμως κι αυτό σπάσιμο είναι, αλλά μεθοδικό: τσίτωνε-τσίτωνε, διευρύνονται τα όρια (άρα τα ξεπερνάς τα παλιά όρια). Η ποσοτική διαφορά επιφέρει κάποια στιγμή και την ποιοτική, το άλμα.

    par…aloge, μα δεν σε ρωτάει η γλίστρα… Έρχεται εκεί που δεν την περιμένεις. Ή μήπως κάπου την επιδιώκεις; Χμμμ… αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο ζήτημα…

    ωσηε, όλο στο πάτωμα είσαι, γλυκέ μου; ΛΟΛ!

    mary, 🙂

    chris, άλλο το εσκεμμένο κι άλλο το τυχαίο γλίστρημα. Την πανοπλία τη βγάζω, όταν κάνω ντους… 🙂

    Απάντηση
  14. ONOMATODOSIA

    τα παντα θελουν … προθερμανση,

    αλλιως πονανε.

    Απάντηση
  15. ΩΣΗΕ

    αλοιφή!

    Καλό ξημέρωμα, καλό Σ/Κ!

    Απάντηση
  16. Κούκος

    Δεν χρειάζεται πάντα να “σπάμε” τα όριά μας. Μερικές φορές αρκεί να τα προσεγίζουμε.

    Απάντηση
  17. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    onomatodosia, καραλολ!

    ωσηε, …στο ψωμί κάποιου;…

    Κούκε, ναι, είπαμε… όσο τα προσεγγίζεις, τόσο τα διευρύνεις… σαν το διαστελλόμενο σύμπαν ένα πράγμα…

    Απάντηση
  18. ολα θα πανε καλα...

    Καλημέρα.
    Κάνω ακριβώς το ίδιο αλλά δε μπορώ να πω ότι δεν πονάει ενώ όταν το έκανα στα 20 δεν καταλάβαινα τίποτα.
    Όταν γλιστρήσουμε όμως είναι τα δύσκολα…

    Απάντηση
  19. Ο άλλος

    Αν δεν γλυστρίσεις δεν ξέρεις τι σημαίνει πέφτω. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν πέφτουν και έτσι δεν το ξέρουν. Συνήθως κάποια στιγμή είναι αυτοί που πέφτουν απ τα μπαλκόνια.
    Μαθαίνω χρόνια τώρα να πέφτω. Και νομίζω είναι προτιμότερο να πέφτεις και να σηκώνεσαι , απ το να σκύβεις…

    Απάντηση
  20. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    όλα θα πάνε καλά, καλά… αν γλιστρήσουμε τώρα, μπορεί να σπάσουμε και καμιά λεκάνη… ΛΟΛ! Αν κι εγώ γλιστράω… ευτυχώς την βγάζω ακόμα καθαρή με μώλωπες.

    Άλλε, καλώς ήλθες! Συμφωνώ… Και από το να σκύβεις και από το να κλείνεσαι, μην τυχόν και… Τι γελοίο αυτό με τα χιόνια, που δεν άφηναν τα παιδιά τους να πάνε σχολείο, μην τυχόν και γλιστρήσουν! Φτιάχνουν… φοβισμένα ανθρωπάκια…

    Απάντηση
  21. zero

    Καλοοο το ποστ.
    Συ…Συ…Συνας…

    Απάντηση
  22. zero

    Συ…Συ…Συνας.
    Το βιολι μου εγω…

    Απάντηση
  23. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    ze-, ze-, zero!

    Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί

Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...

Μια παράξενη πλάνη

Μια παράξενη πλάνη

Η ομορφιά περνά μέσα απ’ το χρόνο αγνοώντας τις παρεμβάσεις του. Η ομορφιά δεν φέρει καρπούς, ούτε αναπαράγει τον εαυτό της. Είναι αιώνια.

Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου

Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου

Όλοι επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια στους αιώνες των αιώνων. Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου και ο τρόπος που τα παρουσιάζεις.

Πήγε όντως το 2020 χαμένο;

Πήγε όντως το 2020 χαμένο;

Για μένα και για πολλούς άλλους, το 2020 υπήρξε ιδιαιτέρως δημιουργικό. Όταν σου χαλάνε την καθημερινότητα, μπορείς να κάνεις πολλά άλλα.

Subscribe to Our Newsletter

Daily Inspirational Thoughts in your Inbox!

Pin It on Pinterest